Aiko Gone MadThree days had passed

Aiko Gone Mad


Three days had passed since Hajime and his party left Ul.

Although there were vexing problems; such as how to dispose of the corpses of the demonic beasts, and how to repair the roughened ground, the townspeople were unhurt. A result that could only be considered nothing but a miracle. The good news was immediately spread to the people who took shelter, peripheral towns, and even the Imperial Capital. The returning townspeople met their lovers and families. Some were hugging their close friends, and the joy of their safeties wrapped Ul in a festival-like clamor.

The protective wall Hajime left behind was surrounded the town as is, and the people who were talking about the details of the fight were gesturing how it exceed the common sense similar to how storytellers talked about a myth as they looked at the roughened ground outside of the protective wall.

The people who took shelter, especially the children, had sparkling eyes when they heard the story. Without losing this opportunity, the merchants were already calculating on how to make money by turning Hajime's protective wall into the town's new specialty.

Thus, the townspeople who didn't know anything about Hajime and Aiko believed Hajime and his party were dispatched by the "Goddess of Good Harvest," and Hajime's wall was named "Goddess's Shield" to honor it. Furthermore, the white-haired, eye-patched boy; Hajime, was called "Goddess's Sword" and "Goddess's Knight" in respect. However, it was a different story when David and the other Knights, or rather the real bodyguard Knights, recalled what was said about Aiko and Hajime. They would rampage while shouting, "As expected, I hate that guy!!!" In the future, Hajime would writhe in agony whenever he hears his name, but that's another story.

It was somewhat a miscalculation that resulted in earning himself some embarrassing nicknames, but just as Hajime thought, Aiko's fame and popularity were through the roof. When she walked into town, all the people would turn around and focus their gazes on her. Among them, there were also some who began to worship her while saying things such as "Bless us~." In this town Aiko, who saved the people, was certainly seen as nothing less than a "Goddess." The rumor had also already spread to the surrounding towns. At the very least, it might be correct to say that Aiko's words carried more weight than the Church of Saints' bishop, in the town of Ul.

The rumored Aiko was... safely supporting the town leaders in the town's reconstruction, but although she acted cheerful around people close to her, her mind wasn't there. The cause was the various impacts of the shocking truths Hajime had revealed before the fight. But above all, it was how Hajime killed Shimizu. The scene of that moment consumed her mind and gnawed at her heart.

Even today, after they finished their day duty and it was time for dinner, the students and bodyguard Knights were dining at "Water Fairy Inn," Aiko just mechanically carried the food into her mouth and blankly looked some place else without registering the conversation of the others in her mind, only answering with the same reply.

"Ai-chan sensei... Ai-chan sensei's magic is amazing after all! Even those roughened ground recovered quickly... Looks like it'll return to normal in just a week!"

"... I see... that's good."

Sonobe Yuka, who noticed Aiko's mind was somewhere else, intentionally talked to her cheerfully. She tried to somehow encourage Aiko, since she knew the source of her abnormal state. However, even Sonobe's cheerful words only received an indifferent answer in return, like pre-typed-like words. Sonobe drooped her shoulders as she said "Still won't do, huh~."

"Aiko... did the mayor or the bishop said anything today? If you're really troubled by it, I won't forgive them for troubling Aiko, even if it's the bishop. I am Aiko's Knight after all. No matter when, only I will be Aiko's ally."

"... I see... that's good."

It was unknown whether David said those words to encourage Aiko or to seduce her. The remark on how he was willing to go up against the bishop was considerably dangerous as a Templar Knight, although it might not be important to David; the warrior of love. The "I" part was emphasized. In regards to going against anyone... it was also considered by the surrounding Knights, as they agreed with him while they directed sharp glares at their commander who casually made his advance.

However David's casual appeal was easily tossed aside like the words coming from a certain long running TV program during daytime. It was doubtful as to whether or not she heard him. The expression on the student's faces were saying "Serves you right~" to David who drooped his shoulders. The same expression was on the other Knights' faces.

Without taking any notice of the students and the Knights, Aiko indifferently continued to eat without responding.

(...If, if only I had talked to Shimizu-kun more... If only I had noticed his feelings earlier... If I did, then something like that wouldn't have happened... If, if he relied on his classmates... If, if I didn't get taken as a hostage... If only... I died... then he wouldn't have found it necessary to kill Shimizu-kun...

Why did he kill him... Even though they were classmates... Was it simply because he was an enemy?... Could killing someone be so simple because of such a reason? Was it so simple to kill a person?... How could it be done so naturally?...

That's strange... Humans aren't demonic beasts. To be able to kill without any hesitation... He,... was he someone who could easily kill a human?... If I left him alone, would he have been a danger to the other children?... Will the other children be safe since he's gone?... As long as he's not... Kh?!? What did I just think of!?... Stop. It's not good to think about this any further!)

Presently, regret and self-condemnation repeated themselves in Aiko's mind... Thus, if she thought of it unconsciously, the buds of fear and grudges towards Hajime would appear, she would deny them in a panic, and she would once again return to her first thoughts, repeating the process. There was too much she wanted to think about, and there were also a lot things she didn't want to think of. Aiko's mind was similar to a library where the bookshelves had crumbled and unorganized information were scattered around in a chaotic manner.

Suddenly, a calm and warmth voice reached Aiko. "Aiko-sama. About today's dish, is it not up to your taste?"

"Eh?"

It was Foss Selo, the owner of "Water Fairy Inn." His voice was far from loud, it was actually said in a rather small voice. However, there was no one inside the inn who missed Foss's words. His calm and deep voice would reach anyone without fail. Even now, Aiko whose mind was caught in whirpool of thought easily heard his words, and it made her senses return to reality.

When she noticed she had cried out in a rather strange and loud voice, Aiko's cheeks flushed slightly as she turned towards the smiling Foss.

"U-Umm, what was it? I'm sorry, I was daydreaming for a moment."

"No, no, don't worry about it. I just thought the dish was not to your taste because you didn't raise your face. If so, I thought of sending out another dish..."

"N-No need! The food is really delicious. I was just thinking about something..."

Although Aiko said the food was very delicious, she herself couldn't remember what it tasted like. When she looked at her surroundings, her students and the Knights were looking at her with a somewhat anxious expression. She noticed what was on their minds, and she thought she mustn't continue the way she has been acting as she pulled herself together and continued on with her meal. However, she coughed in a panic when food entered her lungs.

Because Aiko was coughing with teary eyes, the students and the Knights were panicked. Seeing the situation, Foss casually prepared napkin and water.

"I-I am sorry. To trouble yo-..."
"It is not a trouble at all."

Although Foss saw Aiko's blunder, he kept a calm smile which made Aiko feel grateful and relieved. Seeing Aiko's current state, Foss narrowed his eyes and thought of something. He spoke with a small and still calm voice.

"Umm. Aiko-sama. Though it might be presumptuous, may I ask one thing?"

"Eh? Ah, yes. What is it?"

"Why can't Aiko-sama believe what you want to believe?"

"Heh?"

Unable to understand Foss's words, Aiko tilted her head as a question mark floated above her head. Because of that, Foss continued with a wry smile, "Looks like those words were too lacking."

"Apparently, Aiko-sama's mind is currently in serious confusion. There are too many things you want to think about, there are also things you don't want to think of, and you don't know what should you do. What's best is to do what you want, even if you're not sure of what you want yet. There are many things you don't understand, which only increases your impatience, and become the impetus towards the vicious circle of confusion. Am I wrong?"

"H-How..."

Because he had correctly guessed what she was thinking of, Aiko instantly became speechless. Seeing her reaction, Foss calmly explained with a smile, "I've seen a lot of guests, after all."

"During such times, it's better to just 'believe in what you want to believe in' for now. But then again, people will overlook things if they only want to believe what they want, those words also came with such warning. That saying is correct. However, in my opinion, people only act in what they believe in. That's why, I feel that during times when one 'can't move on,' it isn't a bad thing to 'believe in what you want to believe in'."

"... To believe in what I want to believe in."

Aiko contemplated in Foss's words. Aiko's mind was currently filled with regret and guilt which became a bud of doubt in Hajime as the hatred swirled around. Hajime was certainly Aiko's important student, but Shimizu who was also a similarly

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Aiko ไปบ้าวันที่สามได้ผ่านตั้งแต่ Hajime และพรรคของเขาเองจาก Ulแม้ว่าจะมีปัญหา vexing วิธีการทิ้งศพของสัตว์อายุ และวิธีซ่อมแซมพื้น roughened, townspeople ถูก unhurt ผลลัพธ์ที่ได้เท่านั้นเป็นอะไรแต่โรงแรมมิราเคิล ข่าวดีทันทีได้กระจายไปยังบุคคลที่พักอาศัย ต่อพ่วงเมือง และแม้กระทั่ง ทุนอิมพีเรียล Townspeople กลับมาพบคนรักและครอบครัวของพวกเขา บางกอดเพื่อนสนิทของพวกเขา และความสุขของพวกเขา safeties ห่อ Ul ก้องเหมือนเทศกาลHajime ทิ้งเป็นกำแพงป้องกันล้อมรอบเมืองเป็น และคนที่พูดถึงรายละเอียดของการต่อสู้ถูก gesturing วิธีมันเกินสามัญสำนึกคล้ายกับวิธี storytellers พูดคุยเกี่ยวกับตำนานพวกเขามองที่ roughened ดินนอกกำแพงป้องกันคนที่พักอาศัย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเด็ก ๆ มีตาเป็นประกายเมื่อพวกเขาได้ยินเรื่องราว โดยไม่สูญเสียโอกาสนี้ ร้านค้ามีการคำนวณในวิธีการทำเงิน ด้วยการเปิดกำแพงป้องกันของ Hajime เป็นพิเศษใหม่ของเมืองแล้วดังนั้น townspeople ที่ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับ Hajime Aiko Hajime ที่เชื่อว่าพรรคของเขาได้ถูกจัดส่ง โดย "เจ้าของดีเก็บเกี่ยว" และผนังของ Hajime ชื่อว่า "โล่ของเจ้า" มันจะ นอกจากนี้ เด็กชาย ปรับ ปรุงตาขาว haired Hajime ถูกเรียกว่า "ดาบของเจ้า" และ "เจ้าของอัศวิน" ใน อย่างไรก็ตาม มันเป็นเรื่องแตกต่างกันเมื่อ David และอัศวินอื่น ๆ หรือมากกว่าจริงบอดี้ อัศวิน ยกเลิกพูดเกี่ยวกับ Aiko และ Hajime พวกเขาจะ rampage ขณะตะโกน "ตามที่คาดไว้ ฉันเกลียดคนนั้น!!!" ในอนาคต Hajime จะดิ้นในเมื่อใดก็ ตามที่เขาได้ยินชื่อของเขา แต่ที่เป็นเรื่องอื่นมันถูก miscalculation ที่ส่งผลให้รายได้บางชื่อเล่นอายตัวเองบ้าง แต่ก็คิดว่า Hajime ชื่อเสียงและความนิยมของ Aiko ก็ผ่านหลังคา เมื่อเธอเดินเข้าไปในเมือง และทุกคนจะหันไปรอบ ๆ และเน้น gazes ของเธอ ในหมู่พวกเขา ได้บางที่นมัสการของเธอในขณะที่สิ่งที่พูดเช่น "อวยพรเราผ่าน" ในเมืองนี้ Aiko ผู้บันทึกคน ถูกแน่นอนเห็นเป็นไม่น้อยกว่าการเป็น "เจ้า" ข่าวลือได้แล้วยังมีแพร่กระจายไปรอบ ๆ เมือง อย่างน้อย มันอาจถูกต้องพูดว่า คำของ Aiko ทำน้ำหนักขึ้นไปกว่าโบสถ์ของนักบุญของโคน เมือง UlAiko ฉาวถูก...ปลอดภัยสนับสนุนผู้นำการเมืองในการฟื้นฟูของเมือง แต่แม้ว่าเธอได้ปฏิบัติร่าเริงสถานคนใกล้ใจของเธอ เธอ ไม่ได้มีการ สาเหตุมีผลกระทบต่าง ๆ ของจริงตะลึงที่ Hajime ได้เปิดเผยก่อนการต่อสู้ แต่เหนือสิ่งอื่นใด มันเป็นวิธี Hajime ฆ่าชิมิซุ ฉากก็ใช้ใจของเธอ และ gnawed ที่หัวใจของเธอแม้วันนี้ หลังจากที่พวกเขาเสร็จสิ้นหน้าที่วัน และมันเป็นเวลาสำหรับอาหาร นักเรียน และบอดี้อัศวินได้รับประทานอาหารที่ "น้ำนางฟ้าอินน์" Aiko เพียงกลไกทำอาหารลงในปากของเธอ และ blankly ดู บางสถานที่อื่นที่ไม่ต้องลงทะเบียน การสนทนาของผู้อื่นในใจของเธอ ตอบกับตอบเดียวเท่านั้น"อาจารย์อายจัง เมจิกอายจันทร์อาจารย์คือตื่นตาตื่นใจทั้งหมด แม้พื้นที่ roughened กู้คืนอย่างรวดเร็ว ดูเหมือนมันจะกลับสู่ปกติในสัปดาห์เพียง""... อืมม...ก็ดี"Sonobe ยูกะมา ที่สังเกตจิตใจของ Aiko เป็นแฟนตาซี ตั้งใจพูดคุยกับเธอ cheerfully เธอพยายามสนับสนุน Aiko เนื่องจากเธอรู้แหล่งที่มาของรัฐของเธอผิดปกติอย่างใด อย่างไรก็ตาม แม้ Sonobe ร่าเริงคำเฉพาะคำตอบสนใจกลับ เช่นคำฤกษ์ก่อนแถบ-typed เหมือนรับ Sonobe drooped ไหล่ของเธอ ตามที่เธอบอกว่า "ยัง wonâ €™ t ทำ ฮะ ~ "" Aiko...ได้นายกเทศมนตรี หรือโคนพูดอย่างวันนี้หรือไม่ ถ้าคุณกำลังปัญหาจริง ๆ โดย ฉันจะไม่ยกโทษให้สำหรับปัญหา Aiko แม้ว่าโคน หลังจากฉันเป็นอัศวินของ Aiko ไม่ว่าเมื่อ เดียวจะพันธมิตรของ Aiko ""... อืมม...ก็ดี"ได้ทราบว่า David กล่าวว่า คำเหล่านั้น เพื่อส่งเสริมให้ Aiko หรือเกลี้ยกล่อมเธอ หมายเหตุในวิธีกำลังยินดีพ้นโคนถูกมากอันตรายเป็นเทมพลาร์อัศวิน แม้ว่ามันอาจไม่สำคัญกับ David นักรบแห่งความรัก "ไอ" ส่วนหนึ่งที่เน้นการ ไปไปกับใคร...มันถูกยังพิจารณา โดยอัศวินโดยรอบ นั้นขึ้นกับเขาในขณะที่พวกเขาโดยตรงรวมคมที่ผู้บังคับบัญชาของพวกเขาที่ตั้งใจทำล่วงหน้าของเขาอย่างไรก็ตาม อุทธรณ์สบาย ๆ ของ David ได้ง่าย ๆ เพราะไว้เช่นคำที่มาจากบางทำโทรทัศน์ในเวลากลางวัน หนี้สงสัยสูญไปหรือไม่เธอยินได้ นิพจน์บนใบหน้าของนักเรียนได้พูดว่า "คุณขวาจะทำหน้าที่" ให้ David ที่ drooped ไหล่ของเขา นิพจน์เดียวกันบนใบหน้าของอัศวินอื่น ๆ ได้Aiko indifferently ยังคงกิน โดยไม่มีการตอบสนอง โดยไม่ต้องแจ้งใด ๆ ของนักเรียนและอัศวิน(... ถ้า หากเพียงฉันได้พูดคุยกับชิมิซุ-kun เพิ่มเติม... ถ้าเท่าที่ผมได้สังเกตเห็นความรู้สึกของเขาก่อนหน้านี้ ถ้าค่ะ แล้วสิ่งที่ต้องการที่จะไม่เกิดขึ้น ถ้า ถ้าเขาอาศัยในเพื่อนร่วมชั้นของเขา ถ้า ถ้าฉันสะอาด ' t ได้นำเป็นตัวประกัน ถ้า... ฉันตาย... แล้วเขาจะไม่ได้พบมันต้องฆ่าชิมิซุ-kunทำไมไม่ได้เขาฆ่า แม้ว่าจะถูกเพื่อนร่วมชั้น ไม่เพียง เพราะเขาเป็นศัตรู สามารถฆ่าคนได้เพื่อให้ง่ายเนื่องจากเหตุผลดังกล่าว เป็นเรื่องง่ายเพื่อที่จะฆ่าคน วิธีจะทำให้ธรรมชาติก็แปลก... มนุษย์ไม่ได้สัตว์อายุ สามารถฆ่าโดยไม่ลังเลใด ๆ เขา,...เขาเป็นคนที่สามารถฆ่ามนุษย์ได้หรือไม่ ถ้าฉันปล่อยให้เขาเดียว เขามีอันตรายกับเด็กอื่น ๆ หรือไม่ เด็กอื่น ๆ จะปลอดภัยเนื่องจากเขาได้หายไป ตราบใดที่เขาไม่ได้ KH อะไรไม่ได้เพียงแค่คิดของ ... หยุด... ไม่ควรคิดใด ๆ เพิ่มเติม)ปัจจุบัน ริเกร็ตและลงโทษตนเองซ้ำตัวเองในใจของ Aiko ดังนั้น ถ้าเธอคิดว่า มันรับ อาหารกลัว grudges ต่อ Hajime จะปรากฏ เธอจะปฏิเสธในการตื่น และเธออีกครั้งจะกลับไปยังความคิดแรกของเธอ ทำซ้ำกระบวนการ มีมากเกินไปเธออยากคิด และยังมีกิจกรรมมากเธอไม่ต้องคิดว่า จิตใจของ Aiko คล้ายกับรี bookshelves ที่มีได้ขยี้ และ unorganized ข้อมูลกระจายอยู่ทั่วอย่างวุ่นวายซึ่งได้ทันใดนั้น เสียงสงบและอบอุ่นถึง Aiko "Aiko-sama... เกี่ยวกับจานวันนี้ คือมันไม่ได้รสชาติของคุณ"เอ๊ะ"มี Foss Selo เจ้าของ "น้ำอินน์นางฟ้า" เสียงของเขาได้จากเสียงดัง มันไม่จริงกล่าวในเสียงที่ค่อนข้างเล็ก อย่างไรก็ตาม มีใครภายในอินน์ที่พลาดของ Foss คำ เสียงของเขาสงบ และลึกจะถึงทุกคนโดยไม่ล้มเหลว ป่านนี้ Aiko ใจถูกจับใน whirpool คิดง่าย ๆ ได้ยินคำพูดของเขา และมันทำให้อารมณ์ของเธอกลับไปที่ความเป็นจริงเมื่อเธอสังเกตเห็น ได้ร่ำไห้ในค่อนข้างแปลก และเสียงเสียง ล้างเล็กน้อยเธอเปิดทาง Foss ยิ้มแก้มของ Aiko"U-อุ่ม อะไรมา ขอ ฉันถูก daydreaming ครู่""ไม่ ไม่ ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับมัน ฉันคิดว่า จานไม่ให้รสชาติของคุณเนื่องจากคุณไม่ยกใบหน้าของคุณ ถ้าเป็นเช่นนั้น ฉันคิดว่า การส่งออกเลย...""N ไม่ต้อง อาหารมีรสชาติอร่อย ผมเพียงแค่คิดเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่าง..."แม้ว่า Aiko กล่าวว่า อาหารถูกอร่อยมาก และตัวเขาเองไม่สามารถจำสิ่งที่ได้ลิ้มรสเช่น เมื่อเธอมองสภาพแวดล้อมของเธอ นักเรียนของเธอและอัศวินกำลังมองที่เธอมีความ กระตือรือร้นนิพจน์ เธอสังเกตเห็นสิ่งที่ในจิตใจของพวกเขา และเธอคิดว่า เธอจะทำตามที่เธอได้ทำหน้าที่เธอดึงตัวเองเข้าด้วยกัน และต่อกับอาหารของเธอบน อย่างไรก็ตาม เธอไอในความตกใจเมื่ออาหารปอดเพราะ Aiko เป็นไอ ด้วยตา teary อัศวินและนักเรียนก็พอ เห็นสถานการณ์ Foss ตั้งใจเตรียมผ้าเช็ดปากและน้ำ"ผม-ผมเสียใจ กวนยอ-...""มันไม่ได้เป็นปัญหาเลย"แม้ Foss เห็นพลาดของ Aiko เขาเก็บรอยยิ้มสงบที่ Aiko รู้สึกขอบคุณ และปลดปล่อย ฟอสส์จำกัดตา และคิดว่า บางสิ่งบางอย่าง และดูสถานะปัจจุบันของ Aiko เขาพูด ด้วยเสียงที่เล็ก และเงียบสงบยังคง"อึม... Aiko-SAMA แม้ว่ามันอาจจะถือดี ผมขอให้สิ่งหนึ่ง""เอ๊ะ อา ใช่... มันคืออะไร""ทำไมไม่ Aiko-sama เชื่อสิ่งที่คุณต้องการเชื่อหรือไม่""Heh"ไม่สามารถเข้าใจคำของ Foss, Aiko ยืดศีรษะของเธอเป็นเครื่องหมายคำถามที่ลอยอยู่เหนือศีรษะของเธอ เนื่องจากว่า Foss ต่อดี wry "เหมือนคำเหล่านั้นได้ขาดเกินไป""เห็นได้ชัด Aiko-sama ใจกำลังสับสนอย่างรุนแรง มีสิ่งที่ต้องคิดมากเกินไป ยังมีสิ่งที่คุณไม่ต้องการคิด และคุณ ' ไม่ทราบว่าควรจะทำ สิ่งที่ดีสุดคือการ ทำสิ่งที่คุณต้อง แม้ว่าคุณไม่แน่ใจว่าคุณต้องการได้ มีหลายสิ่งที่คุณไม่ เข้าใจ ซึ่งเพิ่มความอดทนของคุณเท่านั้น และเป็น แรงผลักดันต่อความสับสนอุบาทว์ ฉันผิดหรือ""วิธี H..."Aiko ทันทีกลายเป็นพูด เพราะเขามีเดาถูกเธอได้คิดของการ ดูปฏิกิริยาของเธอ Foss เบา ๆ อธิบายอย่างดีที่สุด "ผมเคยเห็นทุก หลังจากทั้งหมด""ในช่วงเวลาดังกล่าว มันเป็นเพียงแค่ 'การเชื่อในสิ่งที่คุณต้องการเชื่อใน' ในขณะนี้ แต่อีก คนจะมองข้ามสิ่งที่หากพวกเขาต้องเชื่อสิ่งที่พวกเขาต้อง คำเหล่านั้นยังมาพร้อมกับคำเตือนดังกล่าว พูดที่ถูกต้อง อย่างไรก็ตาม ในความคิดของฉัน คนเฉพาะทำในสิ่งที่พวกเขาเชื่อใน จึง ฉันรู้สึกที่ในช่วงเวลาเมื่อหนึ่งไม่ไป มันไม่ดีกับ 'เชื่อในสิ่งที่คุณต้องการเชื่อใน' ""... เชื่อในสิ่งที่ฉันต้องเชื่อในการ"Aiko ไตร่ตรองคำพูดของ Foss ใจของ Aiko ถูกขณะนี้เต็มไป ด้วยริเกร็ตและความผิดที่เป็นดอกตูมของสงสัยใน Hajime เป็นความเกลียดชังที่ swirled สถาน Hajime แน่นอนของ Aiko สำคัญนัก แต่ชิมิซุที่ยังเป็นในทำนองเดียวกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไอโกะบ้าไปแล้ว. สามวันที่ผ่านมาตั้งแต่ฮาจิเมะและพรรคของเขาทิ้ง Ul แม้ว่าจะมีปัญหารบกวน ;. ดังกล่าวเป็นวิธีการกำจัดศพของสัตว์ปีศาจและวิธีการซ่อมแซมหยาบพื้นชาวกรุงได้ส่งผลให้เกิดอันตรายที่ เท่านั้นที่จะได้รับการพิจารณาอะไร แต่ปาฏิหาริย์. ข่าวดีกระจายทันทีที่คนที่เข้ามาอยู่อาศัยในเมืองต่อพ่วงและแม้แต่อิมพีเรียลทุน. เมืองกลับได้พบกับคนรักและครอบครัวของพวกเขา. บางคนถูกกอดเพื่อนสนิทของพวกเขาและความสุข ของพวกเขาแล้วแต่ห่อ Ul ในเทศกาลโวยเหมือน. กำแพงป้องกันฮาจิเมะทิ้งไว้ข้างหลังถูกล้อมรอบเมืองตามที่เป็นอยู่และคนที่ได้พูดคุยเกี่ยวกับรายละเอียดของการต่อสู้ถูกชี้ว่ามันเกินความรู้สึกร่วมกันคล้ายกับวิธีการพูดคุยเล่านิทาน เกี่ยวกับตำนานที่เป็นพวกเขามองที่หยาบพื้นด้านนอกของกำแพงป้องกัน. คนที่เอา Shelter, เด็กโดยเฉพาะอย่างยิ่งมีตาเป็นประกายเมื่อพวกเขาได้ยินเรื่อง. โดยไม่สูญเสียโอกาสนี้ร้านค้าที่มีอยู่แล้วการคำนวณเกี่ยวกับวิธีการสร้างรายได้ โดยการเปิดพื้นที่สำหรับการป้องกันฮาจิเมะเข้าสู่เมืองใหม่พิเศษ. ดังนั้นชาวกรุงที่ไม่ได้รู้อะไรเกี่ยวกับฮาจิเมะและไอโกะเชื่อว่าฮาจิเมะและพรรคของเขาถูกส่งโดย "เทพธิดาแห่งการเก็บเกี่ยวที่ดี" และกำแพงฮาจิเมะเป็นชื่อ "เทพธิดาของโล่" . ที่จะให้เกียรติมันนอกจากนี้สีขาวที่มีผมเด็กตาปะ ;. ฮาจิเมะถูกเรียกว่า "ดาบเทพธิดาของ" และ "อัศวินเทพธิดาของ" ในแง่ แต่มันเป็นเรื่องที่แตกต่างเมื่อดาวิดกับอัศวินอื่น ๆ หรือค่อนข้างจริง อัศวินคุ้มกันจำสิ่งที่เขาพูดเกี่ยวกับไอโกะและฮาจิเมะ. พวกเขาจะอาละวาดขณะที่ตะโกน "เป็นที่คาดหวังฉันเกลียดผู้ชายคนนั้น !!!" ในอนาคต, ฮาจิเมะจะชักดิ้นชักงในความทุกข์ทรมานเมื่อใดก็ตามที่เขาได้ยินชื่อของเขา แต่ที่เรื่องอื่นมันค่อนข้างผิดที่ส่งผลให้รายได้ของตัวเองบางส่วนชื่อเล่นที่น่าอาย แต่เพียงเป็นฮาจิเมะคิดว่าชื่อเสียงของไอโกะและความนิยมได้ผ่านหลังคา. เมื่อเธอเดินเข้าไปในเมืองที่ทุกคนจะหันไปรอบ ๆ และมุ่งเน้นอาศัยการมองตาของพวกเขาในของเธอ. ในหมู่พวกเขา ยังมีบางคนเริ่มที่จะนมัสการเธอในขณะที่สิ่งที่พูดเช่น "อวยพรเรา ~." ในเมืองไอโกะผู้ช่วยคนนี้ถูกมองว่าเป็นอะไรแน่นอนน้อยกว่า "เทพธิดา." ข่าวลือก็แพร่กระจายไปแล้ว รอบเมือง. อย่างน้อยที่สุดก็อาจจะต้องที่จะกล่าวว่าคำพูดของไอโกะดำเนินน้ำหนักมากขึ้นกว่าที่คริสตจักรของบิชอปเซนต์สในเมือง Ul. ข่าวลือไอโกะถูก ... ปลอดภัยสนับสนุนผู้นำทาวน์อินทาวน์ การฟื้นฟู แต่แม้ว่าเธอจะทำหน้าที่ร่าเริงรอบคนใกล้ชิดกับเธอใจของเธอไม่ได้มี. สาเหตุที่เป็นผลกระทบต่าง ๆ ของความจริงที่น่าตกใจฮาจิเมะได้เปิดเผยก่อนที่จะต่อสู้. แต่เหนือสิ่งอื่นใดก็คือวิธีการฆ่าฮาจิเมะชิมิซึ. ที่เกิดเหตุ ของช่วงเวลาที่บริโภคใจของเธอและแทะที่หัวใจของเธอ. แม้วันนี้หลังจากที่พวกเขาเสร็จสิ้นการปฏิบัติหน้าที่วันและมันเป็นช่วงเวลาของพวกเขาสำหรับอาหารค่ำนักเรียนและอัศวินบอดี้การ์ดหน้าเหลี่ยมได้รับประทานอาหารที่ "น้ำนางฟ้า Inn," ไอโกะเพียงดำเนินกลอาหารที่เป็นของเธอ ปากและ Blankly มองบางสถานที่อื่น ๆ ไม่ต้องลงทะเบียนการสนทนาของคนอื่น ๆ ในใจของเธอเท่านั้นที่ตอบด้วยคำตอบเดียวกัน. "ไอจังอาจารย์ ... มายากลไอจังอาจารย์เป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจหลังจากทั้งหมดแม้ผู้หยาบพื้นกู้คืนได้อย่างรวดเร็ว .. ดูเหมือนว่ามันจะกลับมาเป็นปกติได้ในเวลาเพียงสัปดาห์! " "... ฉันดู ... ที่ดี." Sonobe Yuka ที่สังเกตเห็นความคิดของไอโกะ WAS ที่อื่นจงใจพูดคุยกับเธออย่างมีความสุข. เธอพยายามอย่างใด ขอแนะนำให้ไอโกะเพราะเธอรู้ว่าแหล่งที่มาของสภาวะผิดปกติของเธอ. อย่างไรก็ตามแม้คำร่าเริง Sonobe เพียงคำตอบที่ได้รับไม่แยแสในการกลับมาเช่นเดียวกับคำพูดก่อนพิมพ์เหมือน. Sonobe drooped ไหล่ของเธอขณะที่เธอกล่าวว่า "ยังจะไม่ทำเหรอ ~. " "ไอโกะ ... ไม่นายกเทศมนตรีหรือบิชอปพูดอะไรในวันนี้หากคุณกำลังทุกข์จริงๆโดยมันฉันจะไม่ยกโทษให้พวกเขาหนักใจสำหรับไอโกะถึงแม้ว่ามันจะเป็นบิชอป. I am อัศวินไอโกะหลังจากทั้งหมด ไม่ว่าเมื่อเดียวที่ฉันจะเป็นพันธมิตรที่ไอโกะ. " "... ฉันดู ... ที่ดี." มันเป็นที่รู้จักไม่ว่าจะเป็นเดวิดกล่าวว่าคำพูดเหล่านั้นเพื่อส่งเสริมไอโกะหรือจะเกลี้ยกล่อมเธอ. ข้อสังเกตเกี่ยวกับวิธีการที่เขาก็เต็มใจที่จะไป ขึ้นกับบิชอปเป็นอันตรายมากเป็นอัศวินนักรบแม้ว่ามันอาจจะไม่เป็นสิ่งสำคัญที่จะดาวิด .. นักรบแห่งความรัก "ฉัน" ส่วนหนึ่งได้รับการเน้นย้ำในเรื่องที่เกี่ยวกับไปกับทุกคน ... มันได้รับการพิจารณาโดยรอบ อัศวินเป็นพวกเขาเห็นด้วยกับเขาในขณะที่พวกเขากำกับจ้องคมที่ผู้บัญชาการของพวกเขาที่ตั้งใจทำล่วงหน้าของเขา. อย่างไรก็ตามดาวิดสบายอุทธรณ์ก็ถูกโยนได้อย่างง่ายดายกันเช่นคำพูดที่มาจากการทำงานเป็นเวลานานบางรายการโทรทัศน์ในช่วงเวลากลางวัน. มันเป็นหนี้สงสัยจะสูญเป็นไปได้หรือ ไม่ใช่เธอได้ยินเขา. การแสดงออกบนใบหน้าของนักศึกษาได้พูดว่า "ทำหน้าที่คุณได้ ~" กับเดวิดที่ drooped ไหล่ของเขา. แสดงออกเดียวกันอยู่บนใบหน้าอัศวินอื่น ๆ . โดยไม่ได้รับแจ้งให้ทราบล่วงหน้าใด ๆ ของนักเรียนและอัศวินไอโกะเอาใจใส่ อย่างต่อเนื่องเพื่อตอบสนองโดยไม่ต้องกิน. (... ถ้าหากเพียงฉันได้พูดคุยกับชิมิซึคุงมากขึ้น ... ถ้าเดียวที่ฉันได้สังเกตเห็นความรู้สึกของเขาก่อนหน้านี้ ... ถ้าผมทำแล้วสิ่งที่ต้องการที่จะไม่ได้เกิดขึ้น .. ถ้าหากเขาอาศัยเพื่อนร่วมชั้นของเขา ... ถ้าหากผมไม่ได้นำมาเป็นตัวประกัน ... ถ้าเพียง แต่ ... ฉันตาย ... แล้วเขาจะไม่ได้พบว่ามันจำเป็นที่จะฆ่าชิมิซุ คุง ... เขาไม่ฆ่าเขาทำไม ... ถึงแม้ว่าพวกเขาเพื่อนร่วมชั้น ... มันเป็นเพียงเพราะเขาเป็นศัตรู ... สามารถฆ่าคนที่จะเพื่อให้ง่ายเพราะเหตุผลดังกล่าว? มันเพื่อง่ายต่อการ ฆ่าคน ... วิธีที่จะสามารถทำได้เพื่อให้ธรรมชาติ ... ที่แปลก ... มนุษย์ไม่สัตว์ปีศาจ. เพื่อให้สามารถที่จะฆ่าโดยไม่ลังเลใด ... เขา ... เขาเป็นคนที่ สามารถฆ่ามนุษย์ได้อย่างง่ายดาย? ... ถ้าผมออกจากเขาคนเดียวที่เขาจะได้รับอันตรายต่อเด็กคนอื่น ๆ ? ... จะเด็กคนอื่น ๆ มีความปลอดภัยตั้งแต่เขาหายไปไหน? ... ตราบใดที่เขาไม่ได้ ... kh?!? อะไรฉันแค่คิดว่าของ !? ... หยุด. มันไม่ดีที่จะคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้เพิ่มเติมใด ๆ ) ปัจจุบันความเสียใจและโทษตัวเองซ้ำตัวเองในใจไอโกะ ... ดังนั้นหากเธอคิดแล้วมัน โดยไม่รู้ตัว, ตาของความกลัวและความแค้นที่มีต่อฮาจิเมะจะปรากฏเธอจะปฏิเสธพวกเขาในความหวาดกลัวและเธออีกครั้งจะกลับไปที่ความคิดแรกของเธอทำซ้ำขั้นตอน. มีมากเกินไปที่เธอต้องการที่จะคิดเกี่ยวกับและยังมี สิ่งที่มากเธอไม่ต้องการที่จะคิดว่า. ใจไอโกะก็คล้ายคลึงกับห้องสมุดที่มีหนังสือร่วงและไม่มีการรวบรวมข้อมูลกระจัดกระจายอยู่รอบ ๆ ในลักษณะที่วุ่นวาย. ทันใดนั้นความสงบและความอบอุ่นเสียงถึงไอโกะ. "ไอโกะ-sama เกี่ยวกับจานของวันนี้คือมันไม่ได้ขึ้นอยู่กับรสนิยมของคุณ? " "เอ๊ะ?" มันเป็นฟอสส์เซโลเจ้าของ "น้ำนางฟ้า Inn." เสียงของเขาห่างไกลจากความดังมันก็บอกจริงในเสียงขนาดเล็กค่อนข้าง. อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครอยู่ภายในโรงแรมที่พลาด Words ฟอสส์ของ. เสียงสงบและลึกของเขาจะไปถึงทุกคนโดยไม่ต้องล้มเหลว. แม้ตอนนี้ไอโกะที่มีใจก็ติดอยู่ใน whirpool ของความคิดได้อย่างง่ายดายได้ยินคำพูดของเขาและมันทำให้ความรู้สึกของเธอกลับมาสู่ความเป็นจริง. เมื่อ เธอสังเกตเห็นเธอร้องออกมาในเสียงค่อนข้างแปลกและดัง, แก้มไอโกะแดงเล็กน้อยในขณะที่เธอหันไปทางฟอสส์ยิ้ม. "U-Umm สิ่งที่มันได้หรือไม่ฉันขอโทษฉันเป็นฝันกลางวันสำหรับช่วงเวลา." "ไม่ ไม่มีไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้. ฉันคิดว่าจานไม่ได้ที่จะลิ้มรสของคุณเพราะคุณไม่ได้ยกใบหน้าของคุณ. ถ้าเป็นเช่นนั้นฉันคิดว่าการส่งออกจานอีก ... " "N ไม่จำเป็น! อาหารอร่อยจริงๆ. ผมก็แค่คิดเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่าง ... " แม้ว่าไอโกะกล่าวว่าอาหารอร่อยมากเธอเองไม่สามารถจำสิ่งที่มันชอบลิ้มรส. เมื่อเธอมองที่สภาพแวดล้อมของเธอนักเรียนของเธอและอัศวินกำลังมองหาที่ ของเธอด้วยสีหน้ากังวลค่อนข้าง. เธอสังเกตเห็นสิ่งที่อยู่ในจิตใจของพวกเขาและเธอคิดว่าเธอจะต้องไม่ดำเนินการต่อวิธีการที่เธอได้รับการทำหน้าที่เป็นเธอดึงตัวเองเข้าด้วยกันและยังคงอยู่กับอาหารของเธอ. อย่างไรก็ตามเธอไอในความหวาดกลัวเมื่ออาหาร เข้าปอดของเธอ. เพราะไอโกะไอด้วยตาน้ำตาเอ่อนักเรียนและอัศวินกำลังตื่นตระหนก. เห็นสถานการณ์ที่ฟอสส์ลวกเตรียมผ้าเช็ดปากและน้ำ. "ครั้งที่สองขอโทษ. ในการ yo ปัญหา -... " "มันไม่ได้เป็นปัญหา at all. " แม้ว่าฟอสส์เห็นของไอโกะผิดพลาดเขาเก็บรอยยิ้มสงบซึ่งทำให้ไอโกะรู้สึกกตัญญูรู้คุณและโล่งใจ. เห็นสถานะปัจจุบันไอโกะ, ฟอสส์แคบดวงตาของเขาและความคิดของบางสิ่งบางอย่าง. เขาได้พูดคุยกับขนาดเล็กและยังคงเสียงสงบ. "อืมม Aiko-sama. แม้ว่ามันอาจจะเกรงใจผมอาจขอให้สิ่งที่? " "เอ๊ะ? โอ้ใช่. มันคืออะไร?" "ทำไมไม่สามารถ Aiko-sama เชื่อว่าสิ่งที่คุณต้องการที่จะเชื่อว่า?" "เอ๋?" ไม่สามารถ ที่จะเข้าใจคำพูดของฟอสส์ของไอโกะเอียงศีรษะของเธอเป็นคำถามมาร์คลอยน้ำเหนือหัวของเธอ. เพราะการที่ฟอสส์ยังคงมีรอยยิ้มเบี้ยว "ดูเหมือนว่าบรรดาคำที่ถูกเกินไปขาด." "เห็นได้ชัดว่าใจ Aiko-sama ในปัจจุบันอยู่ในที่จริงจัง ความสับสน. มีสิ่งที่มากเกินไปที่คุณต้องการคิดเกี่ยวกับการเป็นนอกจากนี้ยังมีสิ่งที่คุณไม่ต้องการที่จะคิดและคุณไม่ทราบว่าสิ่งที่คุณควรทำ. ที่จะทำดีที่สุดคืออะไรสิ่งที่คุณต้องการแม้ว่าคุณ ' อีกครั้งไม่แน่ใจว่าสิ่งที่คุณต้องการ แต่. มีหลายสิ่งที่คุณไม่เข้าใจซึ่งเพียง แต่เพิ่มความอดทนของคุณและเป็นแรงผลักดันไปสู่วงจรอุบาทว์ของความสับสน. ฉันผิดหรือเปล่า? " "H-วิธี ... " เพราะ เขาได้อย่างถูกต้องเดาสิ่งที่เธอคิดของไอโกะทันทีกลายเป็นใบ้. เห็นปฏิกิริยาของเธอฟอสส์ใจเย็นอธิบายด้วยรอยยิ้มว่า "ผมเคยเห็นจำนวนมากของผู้มาเยือนหลังจากทั้งหมด." "ในช่วงเวลาดังกล่าวจะดีกว่าที่จะเพียงแค่ ' เชื่อในสิ่งที่คุณต้องการที่จะเชื่อใน 'ตอนนี้. แต่แล้วอีกครั้งที่คนจะมองข้ามสิ่งที่ถ้าพวกเขาเพียงต้องการที่จะเชื่อในสิ่งที่พวกเขาต้องการคำเหล่านั้นยังมาพร้อมกับคำเตือนดังกล่าว. คำพูดที่ถูกต้อง. แต่ในความคิดของคน เพียง แต่ทำในสิ่งที่พวกเขาเชื่อใน. นั่นเป็นเหตุผลที่ผมรู้สึกว่าในช่วงเวลาที่เมื่อหนึ่ง 'ไม่สามารถย้ายไป' มันไม่ได้เป็นสิ่งที่ดีที่จะ 'เชื่อในสิ่งที่คุณต้องการที่จะเชื่อใน'. " "... ที่จะเชื่อในสิ่งที่ฉันต้องการที่จะเชื่อใน. " ไอโกะไตร่ตรองในคำพูดของฟอสส์ของ. ใจไอโกะก็เต็มไปด้วยความเสียใจในขณะนี้และความผิดซึ่งกลายเป็นหน่อแห่งความสงสัยในฮาจิเมะเป็นความเกลียดชังหมุนวนรอบ. ฮาจิเมะได้อย่างแน่นอนนักศึกษาสำคัญไอโกะ แต่ชิมิซึซึ่ง มันก็เป็นเหมือนกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2
4 3 Aiko เสียสติไปแล้ววันมาแล้วที่ด้านซ้ายของบุคคลของเขาและ Hajime Ul

แม้ว่าจะมีปัญหากวนใจที่ ; เช่นวิธีการทิ้งศพของวิถึทางสัตว์และวิธีการที่ใช้ในการซ่อมแซม roughened ground ซึ่งเป็นชาวเมืองนั้นที่มีผลลัพธ์ที่ได้ F/A-18 เดียวที่อาจได้รับการพิจารณาว่าไม่มีอะไรเลยนอกจาก Miracle Mile Shops ในข่าวดีที่ได้รับการแพร่กระจายไปยังผู้ที่หลบภัย , อุปกรณ์ต่อพ่วง , เมืองและแม้แต่ในเมืองหลวงของจักรพรรดินิยมที่กลับมาพบกับครอบครัวของเขาและชาวเมืองผู้ที่รักในบางคนก็กอดกับเพื่อนสนิทและความชื่นบานของความปลอดภัย UL ห่อไว้ในงานเทศกาลที่มีลักษณะเหมือนเสียงก่นด่าได้

Hajime ผนังป้องกันที่โอบล้อมไปด้วยเมืองที่เหลือตามที่เป็น