『どこへ行くの？ どうしたらいいの？』 † 『一人ぼっちは怖いよ！ 嫌

『どこへ行くの？ どうしたらいいの？』 †
『一人ぼっちは怖いよ！ 嫌だよ！』 †
『お願い！ 一人ぼっちにしないで！』 †
『そうだよね… 本当は最初からよく分かってたよ…』

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณกำลังจะไป "ฉันอยู่ที่ไหน เราจะทำอย่างไร? "†
มันเป็นที่น่ากลัว" คนเดียว! ฉันเกลียด! "†
" ได้โปรด! มันไม่ควรจะเหลือเพียงอย่างเดียว "†
ฉันรู้ดีจากจุดเริ่มต้นจริงๆ ... ฮะ" ดังนั้น ... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"จะไปไหน ว่าจะทำอย่างไร ' †
"เพียงอย่างเดียวจะน่ากลัว มันเป็นน่าขยะแขยง ' †
", โปรด ทำไม่คนเดียว ' †
"ที่เป็น... ฉันรู้ดีต่อไป... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

†
[ความสันโดษคือกลัว[ฉันไปได้ทุกที่และทำอะไร?] ผมไม่พึงประสงค์!] †
[การร้องขอที่ ไม่ได้ทำให้มันอยู่คนเดียว!ความเป็นจริงแล้วมันดี] †
[ そうだよね ...จากที่เริ่ม;ใช้ข้อมูลร่วมกันかってたよ...]