Suimei took a step forward towards

Suimei took a step forward towards the sea of monstrosities.
They probably noticed his movement as the mazokus rushed to attack. Creatures that were touched by the breath from the god of death which preys on this world from outer realm. They were minions befitting it. Possessing neither mana, nor qi, nor astral body, they were abnormal and irregular creatures that possessed black aura-like power.
“Ha…”
It was annoying. What was a mazoku? They were creatures principally opposite to human in fantasy setting like a game or a novel. Why do I, a modern magician, need to fight something that comes out in a fairy tale? It was annoying. The philosophy of the Association. The dream father chased after. Why am I fighting a Demon King hell bent on destroying the world instead of chasing after my small dream―.
That’s right. My other deep inside self came to a realization and looked at me with its cold eyes. Ahh… I was sick of it. Sick of it all.
Mazokus bared their claws and charged at Suimei even as he closed my eyes and sighed. They simply rushed forward like a charging boar, as if they knew nothing about fighting.
“Ex hoc loco evanescent.” (Return to dust.)
With a chant, a lightning bolt streak past the body of the Mazoku. All that’s left was a blue magic circle and a magical symbol. The mazoku flew back along with its now amputated arm, and Suimei didn’t even look at these shattered pieces.
Suimei could feel a cold psychic aura from inside the wall of bodies and focused in that direction, and increased his powers. Were they trying to cast some sort of magic? The spell bore some resemblance to the evil cult that worship the evil god of Solomon’s 72 pillar, as they transformed their black aura into fireballs.
The flame flew relentlessly. Needless to say, it was headed for Suimei.
But it was slow. Compared to a HEAT round fired from a tank, it was slow in comparison. Even at a glance, by the time the flame took shape and flew over, Suimei could have cast three spells.
He didn’t even bother looking at the fireball and sidestepped. The fireball simply passed on by.
Its firepower wasn’t great either. If Suimei really wanted to defend, he could have casted a spell that could block a stream of metal jet travelling at mach 20 that would pierce any armour. So there was no need to worry about some mediocre explosion behind me. He only needed to look forward.
Even if there was a mazoku attacking from air, there was no reason to let it pass by him.
“Et cadens in terram.” (He shall fall to the ground)
A single phrase. His right feet, which was imbued to the limit with mana, stepped on mazokus that were stuck flat on the ground without any heed. They were weak. Suimei thought there was something wrong with himself to consider them a threat. If you knew how to fight, this was how things were. They were even less of a tripping hazard than a small pebble.
Suimei was a fool. He was a fool, but he couldn’t stop. He couldn’t stop because he promised.
“I ―”
― I decided to break out. Through this road.
― That’s what I decided. I will follow this path.
Even if I fall or tumble, I will never give up this route. I resolved myself there.
To prove that it’s possible to save someone if you wanted to save them. To reach the Akashic Records and realizing father’s dream. My father’s and my dream.

It was foolish to simply cut through the middle of mazoku army. But this path definitely lead there.
“―Archiatius overload.” (Mana furnace overdrive)
With the spell, what appeared at the tip of his feet was rainbow coloured magic circle. What was its diameter? A magic circle roughly five meters in diameter containing complex pattern of numbers and letters awakened as if it had been waiting.
And the mana that was released. The mana source rotated with exploding sound at furious pace when the core overloaded. There was enough mana to cause lightings and they sent out shockwaves all over the place. Furious tornado struck, ground exploded and the mazoku’s fence flew high into the air.
The ground shook and groaned. The scenery of everything in the vicinity being shattered and turning into dust was a masterpiece. Once the mana overdrive stopped, the abnormal creatures gathered like a cloud and charged once again like an avalanche.
Suimei shook off the dust on his coat from the mana whirlwind. The mazokus in front of him still filled the plain. Funnily enough, he remembered was what his father said.
“A hopeless path huh…. Fufu― Just the way I like it!”
In front of the swarm of those abominable creatures, Suimei spat out those words.
He didn’t care about the Demon King. He didn’t care about going back to my world for now. Suimei just didn’t want to give up protecting that girl.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Suimei ก้าวไปข้างหน้าไปทางทะเล monstrosities พวกเขาอาจสังเกตเห็นการเคลื่อนไหวของเขาเป็น mazokus วิ่งไปโจมตี สิ่งมีชีวิตที่ได้สัมผัส โดยลมหายใจจากพระเจ้าแห่งความตายซึ่งเป็นในโลกนี้จากดินแดนภายนอก พวกเขาเป็นสมุนที่ใบหน้ามัน มี mana ไม่ ฉี หรือ หรือร่างกาย astral พวกเขาเป็นสิ่งมีชีวิตผิดปกติ และผิดปกติที่ครอบครองอำนาจเหมือนออร่าสีดำ"ฮา..."มันก็น่ารำคาญ Mazoku ไหน พวกเขาเป็นสิ่งมีชีวิตหลักตรงข้ามกับมนุษย์ในจินตนาการเช่นเกมหรือนวนิยาย ทำไม นักเล่นกลที่ทันสมัย ต้องต่อสู้กับสิ่งที่ออกมาในเทพนิยาย มันก็น่ารำคาญ ปรัชญาของสมาคม พ่อฝันไล่หลัง ผมต่อสู้กับราชาปีศาจนรกงอที่ทำลายโลกแทนที่จะไล่ตามความฝันเล็ก ๆ ของฉัน - ทำไม am ...ที่นี่... กายอื่น ๆ ภายในตัวเองมาจากการรับรู้ และมองฉัน ด้วยสายตาของมันเย็น ปรบมือ... ป่วยของมันได้ ป่วยของมันทั้งหมดMazokus bared เล็บของพวกเขา และคิดค่า Suimei แม้ในขณะที่เขาหลับตา และถอนหายใจ พวกเขาเพียงแค่วิ่งไปข้างหน้าเช่นหมูป่าที่ชาร์จ ว่าพวกเขารู้อะไรเกี่ยวกับการต่อสู้"เช่นเฉพาะกิจโค evanescent" (เที่ยวกลับฝุ่น)กับ chant แนวสายฟ้าฟ้าผ่าผ่านร่างกายของ Mazoku ของ ทั้งหมดที่เหลือเป็นวงกลมสีฟ้าวิเศษและสัญลักษณ์ขลัง Mazoku บินไปกลับพร้อมกับแขนตอนนี้ amputated และ Suimei ไม่ได้ดูที่ชิ้นส่วนเหล่านี้มลายSuimei รู้สึกถึงความเย็นกายสิทธิ์ออร่าจากภายในผนังของร่างกาย และเน้นในทิศทางนั้น และเพิ่มอำนาจของเขา พวกเขาพยายามโยนบางจัดเรียงของมายากล สะกดกระบอกสูบบางความคล้ายคลึงกับลัทธิชั่วร้ายที่นมัสการพระเจ้าชั่วร้ายของโซโลมอน 72 เสา เป็นได้เปลี่ยนออร่าของพวกเขาดำลงในบั้งไฟเปลวไฟบินอย่างไม่ลดละ จำเป็นต้องพูด มันถูกหัวสำหรับ Suimeiแต่มันก็ช้า เมื่อเทียบกับความร้อนรอบยิงจากรถถัง ได้ช้าในการเปรียบเทียบ Suimei อาจมีคาถาสาม ได้อย่างรวดเร็ว โดยเวลาถ่ายรูปร่างเปลวไฟ และบินผ่านเขาไม่ได้รำคาญ fireball และ sidestepped Fireball เพียงแค่ผ่านไปโดยอาวุธของมันไม่ดีอย่างใดอย่างหนึ่ง ถ้า Suimei อยากจะปกป้อง มีหล่อสะกดที่สามารถบล็อกกระแสโลหะ jet เดินทางที่ mach 20 ที่จะเจาะเกราะใดๆ ก็ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับการระเบิดบางปานกลางข้างหลัง เขาต้องมองไปข้างหน้าแม้มี mazoku ที่โจมตีจากอากาศ และมีเหตุผลที่จะปล่อยให้มันผ่าน โดยเขาไม่ "Cadens Et terram" (เขาจะตกอยู่กับพื้นดิน)วลีเดียวกัน เท้าขวาของเขา ซึ่งถูกโชกโชนให้วงเงินมานา เหยียบ mazokus ที่ถูกติดอยู่บนพื้นดินโดยไม่ปฏิบัติตามใด ๆ พวกเขาก็อ่อนแอ Suimei คิดว่า มีสิ่งผิดปกติกับตัวเองพิจารณาเป็นภัยคุกคามต่อพวกเขา ถ้าคุณรู้วิธีการต่อสู้ นี้เป็นสิ่งที่เคย พวกเขาได้แม้แต่น้อยอันตราย tripping กว่าหินกรวดขนาดเล็กSuimei was a fool. He was a fool, but he couldn’t stop. He couldn’t stop because he promised. “I ―”― I decided to break out. Through this road.― That’s what I decided. I will follow this path.Even if I fall or tumble, I will never give up this route. I resolved myself there.To prove that it’s possible to save someone if you wanted to save them. To reach the Akashic Records and realizing father’s dream. My father’s and my dream. It was foolish to simply cut through the middle of mazoku army. But this path definitely lead there. “―Archiatius overload.” (Mana furnace overdrive)With the spell, what appeared at the tip of his feet was rainbow coloured magic circle. What was its diameter? A magic circle roughly five meters in diameter containing complex pattern of numbers and letters awakened as if it had been waiting. And the mana that was released. The mana source rotated with exploding sound at furious pace when the core overloaded. There was enough mana to cause lightings and they sent out shockwaves all over the place. Furious tornado struck, ground exploded and the mazoku’s fence flew high into the air. The ground shook and groaned. The scenery of everything in the vicinity being shattered and turning into dust was a masterpiece. Once the mana overdrive stopped, the abnormal creatures gathered like a cloud and charged once again like an avalanche. Suimei shook off the dust on his coat from the mana whirlwind. The mazokus in front of him still filled the plain. Funnily enough, he remembered was what his father said.“A hopeless path huh…. Fufu― Just the way I like it!”In front of the swarm of those abominable creatures, Suimei spat out those words.He didn’t care about the Demon King. He didn’t care about going back to my world for now. Suimei just didn’t want to give up protecting that girl.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Suimei เอาขั้นตอนข้างหน้าทะเลของ monstrosities.
พวกเขาอาจสังเกตเห็นการเคลื่อนไหวของเขาในฐานะ Mazokus รีบวิ่งไปที่การโจมตี. สัตว์ที่ถูกสัมผัสลมหายใจจากพระเจ้าแห่งความตายซึ่งเหยื่อบนโลกนี้จากดินแดนนอก. พวกเขาถูกสมุนมันเหมาะสม ครอบครองทั้ง Mana, Nor ฉีหรือ Astral ร่างกายพวกเขาถูกสัตว์ผิดปกติและผิดปกติสิงดำ Aura เหมือนเพาเวอร์.
"ฮะ ... "
มันเป็นที่น่ารำคาญ. สิ่งที่เป็น Mazoku? พวกเขาถูกสัตว์หลักการตรงข้ามกับมนุษย์ในจินตนาการตั้ง Like A เกมหรือนวนิยาย. ทำไมฉัน เป็นนักมายากลที่ทันสมัยจำเป็นต้องต่อสู้บางสิ่งบางอย่างที่ออกมาอยู่ในเทพนิยายมันเป็นที่น่ารำคาญ. ปรัชญาของสมาคม. พ่อฝันไล่ตาม. ทำไมฉันต่อสู้นรกราชาปีศาจ ทำลายโลกแทนการไล่หลังของฉันฝันเล็ก.
ที่เหมาะสม. ภายในตัวเองลึกอื่น ๆ ของฉันมาถึงสำนึกและมองที่ผมด้วยดวงตาเย็น. อ่า ... ฉันป่วยของมัน. ป่วยของมันทั้งหมด.
Mazokus แยกเขี้ยวของพวกเขา กรงเล็บและตั้งข้อหาที่ Suimei แม้ในขณะที่เขาปิดตาของฉันและถอนหายใจ. พวกเขาก็รีบวิ่งไปข้างหน้าเหมือนชาร์จหมูป่าราวกับว่าพวกเขาไม่รู้อะไรเกี่ยวกับการต่อสู้.
"อดีต Hoc Loco เลือนหายไป." (Return ฝุ่น.)
ด้วยการสวดมนต์, ฟ้าผ่า ริ้วกลอนที่ผ่านมาการร่างของ Mazoku. ทั้งหมดที่เหลือเป็นเวทมนตร์สีน้ำเงินวงกลมขลัง Symbol. the Mazoku บินกลับด้วยกันตอนนี้ด้วนแขน Suimei ไม่แม้แต่จะมองที่ชิ้น Shattered เหล่านี้.
Suimei จะรู้สึกเย็น กลิ่นอายกายสิทธิ์จากภายในผนังของร่างกาย และมุ่งเน้นไปในทิศทางนั้นและเพิ่มพลังของเขา. พวกเขาพยายามที่จะส่งการเรียงลำดับของความมหัศจรรย์บางอย่างสะกดคล้ายคลึงบางอย่างเพื่อลัทธิชั่วร้ายที่นมัสการพระเจ้าชั่วร้ายของซาโลมอน 72 เสาเช่นที่พวกเขา เปลี่ยนของพวกเขาดำ Aura Into บั้งไฟ.
เปลวไฟบินอย่างไม่ลดละ. จำเป็นต้องพูดมันกำลังมุ่งหน้าไป Suimei.
แต่มันก็ช้า. เมื่อเทียบกับความร้อน Fired กลมทำจากถังมันก็ช้าในการเปรียบเทียบ. แม้ได้อย่างรวดเร็วโดย เปลวไฟเอาเวลารูปร่างและบินอยู่เหนือ, Suimei สามารถได้ทิ้งสามคาถา.
เขาไม่ได้รำคาญดูที่ Fireball และหลบ. ลูกไฟเพียงแค่ผ่านไปโดย.
อาวุธของมันคือไม่ได้ยิ่งใหญ่ทั้งสอง. หาก Suimei อยากที่จะปกป้อง พระองค์จะหล่อคาถาที่สามารถป้องกันกระแสโลหะ Jet เดินทางมัค 20 ที่จะเพียร์ซเกราะใด. จึงมีความจำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับการระเบิดแย่อยู่ข้างหลังผมเป็น. เขาเฉพาะที่จำเป็นเพื่อหวัง.
แม้ว่าจะมี Mazoku ทุ่มจากอากาศ, ไม่มีเหตุผลที่จะปล่อยให้มันผ่านไปเขาคือ.
"Et Cadens ใน Terram." (เขาจะตกอยู่กับพื้นดิน)
วลีเดี่ยว. เท้าขวาของเขาซึ่งเป็นตื้นตันใจขีด จำกัด ด้วยมานะก้าว ใน mazokus ที่ได้รับการติดราบกับ พื้นดินโดยไม่ต้องระวังใด ๆ . พวกเขากำลังอ่อนแอ. Suimei คิดว่ามีบางอย่างผิดปกติกับตัวเองที่จะต้องพิจารณาพวกเขาเป็นภัยคุกคาม. ถ้าคุณรู้ว่าวิธีการต่อสู้นี้เป็นวิธีการที่สิ่งมี. พวกเขาแม้แต่น้อยของ . สะดุดอันตรายกว่าขนาดเล็ก Pebble
Suimei เป็นคนโง่เขาเป็นคนโง่ แต่เขาไม่สามารถหยุดเขาไม่สามารถหยุดเพราะเขาสัญญาว่า .. .
"ผม -"
-. ฉันตัดสินใจที่จะแยกออกผ่านถนนสายนี้.
- ที่ สิ่งที่ฉันตัดสินใจ. ฉันจะตามเส้นทางนี้.
แม้ว่าผมใบไม้ร่วงหรือ Tumble ผมจะไม่ให้ขึ้นเส้นทางนี้. ฉันมีมติตัวเองมี.
เพื่อพิสูจน์ว่ามันเป็นไปได้ในการบันทึกคนถ้าคุณต้องการที่จะบันทึกไว้. การเข้าถึงประวัติ Akashic และตระหนักของพ่อของดรีม. พ่อของฉันและความฝันของฉัน. มันก็โง่ที่จะตัดเพียงแค่ผ่านตรงกลางของกองทัพ Mazoku. แต่เส้นทางนี้แน่นอนตะกั่วมี. "-Archiatius เกินพิกัด." (มานะเตา Overdrive) ด้วยคาถาอะไรปรากฏตัวขึ้นที่ ปลายเท้าของเขาเป็นสีรุ้งสีเมจิกวงกลม. สิ่งที่เป็นเส้นผ่าศูนย์กลาง? วงกลมเวทมนตร์ประมาณห้าเมตรเส้นผ่าศูนย์กลางที่มีรูปแบบที่ซับซ้อนตัวเลขและตัวอักษร Awakened ราวกับว่ามันได้รับการรอ. และมานะที่ถูกปล่อยออก. มานะมาหมุนด้วย ระเบิดเสียงที่ก้าวโกรธเมื่อแกนมากเกินไป. มีก็เพียงพอมานะที่จะทำให้เกิดโคมไฟและพวกเขาส่งออกไปเน All Over The Place. ทอร์นาโดโกรธหลงพื้นระเบิดรั้ว Mazoku บินสูงขึ้นไปในอากาศ. พื้นดินสั่นสะเทือนและคราง. the ทิวทัศน์ของทุกสิ่งในบริเวณใกล้เคียงได้รับการแตกและกลายเป็นฝุ่นเป็น Masterpiece. เมื่อมานะ Overdrive หยุด, สิ่งมีชีวิตที่ผิดปกติที่รวบรวมมาเหมือนเมฆและเรียกเก็บอีกครั้งเหมือนหิมะถล่ม. Suimei ส่ายออกฝุ่นเสื้อของเขาจากมานะลมกรด ใน Front Mazokus ของพระองค์ยังคงเต็มไปด้วยธรรมดา. ขันพอเขาจำได้คือสิ่งที่พ่อของเขากล่าวว่า. "หือเส้นทาง Hopeless .... Fufu- เพียงวิธีการที่ผมชอบมัน!" ในด้านหน้าของฝูงของบรรดาสัตว์น่ารังเกียจ Suimei คำพูดเหล่านั้นออกมาทะเลาะวิวาทกัน. เขาไม่ได้ดูแลเกี่ยวกับราชาปีศาจ. เขาไม่สนใจเกี่ยวกับการกลับไปสู่โลกของฉันสำหรับตอนนี้. Suimei ก็ไม่ได้ต้องการให้ขึ้นปกป้องผู้หญิงคนนั้น