นิทานพื้นบ้านเรื่องปลาบู่ทองเริ่มขึ

นิทานพื้นบ้าน


เรื่องปลาบู่ทองเริ่มขึ้นโดยเศรษฐีทารก (อ่านว่า ทา-ระ-กะ) ผู้มีอาชีพจับปลามีภรรยา 2 คน คนแรกชื่อขนิษฐา มีลูกสาวชื่อ เอื้อย ส่วนคนที่สองชื่อ ขนิษฐี มีลูกสาวชื่อ อ้าย และ อี่

วันหนึ่งเศรษฐีทารกพาขนิษฐาไปจับปลาในคลอง ไม่ว่าจะเหวี่ยงแหไปกี่ครั้งก็ได้มาเพียงปลาบู่ทองที่ตั้งท้องตัวเดียวเท่านั้น จนกระทั่งพลบค่ำเศรษฐีก็ตัดสินใจที่จะเอาปลาบู่ทองที่จับได้เพียงตัวเดียวกลับบ้าน ทว่าขนิษฐาผู้เป็นภรรยาเกิดความสงสารปลาบู่ ขอให้เศรษฐีปล่อยปลาไป เศรษฐีทารกเกิดบันดาลโทสะจึงฟาดนางขนิษฐาจนตายและทิ้งศพลงคลอง

เมื่อกลับถึงบ้านเอื้อยก็ถามหาแม่ เศรษฐีจึงตอบไปว่าแม่ของเอื้อยได้หนีตามผู้ชายไป และจะไม่กลับมาบ้านอีกแล้ว นับตั้งแต่วันนั้นขนิษฐีผู้เป็นแม่เลี้ยงของเอื้อย และอี่กับอ้ายน้องสาวทั้งสองก็กลั่นแกล้งใช้งานเอื้อยเป็นประจำโดยที่เศรษฐีทารกไม่รับรู้และไม่สนใจ

เอื้อยคิดถึงแม่มากจึงมักไปนั่งร้องไห้อยู่ริมท่าน้ำ และได้พบกับปลาบู่ทองซึ่งเป็นนางขนิษฐากลับชาติมาเกิด เมื่อเอื้อยรู้ว่าปลาบู่ทองเป็นแม่ก็ได้นำข้าวสวยมาโปรยให้ปลาบู่ทองกิน และมาปรับทุกข์ให้ปลาบู่ทองฟังทุกวัน

นางขนิษฐีและลูกสาวเห็นเอื้อยมีความสุขขึ้น เมื่อถูกกลั่นแกล้งก็อดทนไม่ปริปากบ่นจึงสืบจนพบว่านางขนิษฐาได้มาเกิดเป็นปลาบู่ทอง และได้พบกับเอื้อยทุกวัน ดังนั้นเมื่อเอื้อยกำลังทำงานนางขนิษฐีก็จับปลาบู่ทองมาทำอาหารและขอดเกล็ดทิ้งไว้ในครัว

เอื้อยได้พบเกล็ดปลาบู่ทองก็เศร้าใจเป็นอย่างมาก นำเกล็ดไปฝังดินและอธิษฐานขอให้แม่มาเกิดเป็นต้นมะเขือ เอื้อยมารดน้ำให้ต้นมะเขือทุกวันจนงอกงาม เมื่อขนิษฐีทราบเรื่องเข้าก็โค่นต้นมะเขือ และนำลูกมะเขือไปจิ้มน้ำพริกกิน

เอื้อยเก็บเมล็ดมะเขือที่เหลือไปฝังดินและอธิษฐานให้แม่ไปเกิดเป็นต้นโพธิ์เงินโพธิ์ทองในป่า และไม่ให้ผู้ใดสามารถโค่น ทำลาย หรือเคลื่อนย้ายต้นโพธิ์เงินโพธิ์ทองได้

วันหนึ่งพระเจ้าพรหมทัตเสด็จประพาสป่าได้พบกับต้นโพธิ์เงินโพธิ์ทอง โปรดให้นำเข้าไปปลูกในวัง แต่ไม่มีผู้ใดสามารถเคลื่อนย้ายต้นโพธิ์เงินโพธิ์ทองได้ พระเจ้าพรหมทัตจึงประกาศว่าผู้ใดที่เคลื่อนย้ายต้นโพธิ์เงินโพธิ์ทองได้จะให้รางวัลอย่างงาม

ขนิษฐีและอ้ายกับอี่เข้าร่วมลองถอนต้นโพธิ์เงินโพธิ์ทองด้วยแต่ไม่สำเร็จ เอื้อยขอลองบ้างและอธิษฐานจิตบอกแม่ว่าขอย้ายแม่เข้าไปปลูกในวัง เอื้อยจึงถอนต้นโพธิ์เงินโพธิ์ทองได้สำเร็จ

พระเจ้าพรหมทัตถูกชะตาเอื้อยจึงชวนเข้าไปอยู่ในวังและแต่งตั้งให้เอื้อยเป็นพระมเหสี ฝ่ายขนิษฐีและลูกสาวอิจฉาเอื้อยจึงส่งจดหมายไปบอกเอื้อยว่าเศรษฐีทารกป่วยหนักขอให้เอื้อยกลับมาเยี่ยมที่บ้าน

เมื่อเอื้อยกลับมาบ้าน นางขนิษฐีก็ได้แกล้งนำกระทะน้ำเดือดไปวางไว้ใต้ไม้กระดานเรือน และทำกระดานกลไว้ เมื่อเอื้อยเหยียบกระดานกลก็ตกลงในหม้าน้ำเดือดจนถึงแก่ความตาย ขนิษฐีให้อ้ายปลอมตัวเป็นเอื้อยและเดินทางกลับไปยังวังของพระเจ้าพรหมทัต

เอื้อยได้ไปเกิดใหม่เป็นนกแขกเต้า เมื่อเกิดใหม่แล้วก็บินกลับเข้าไปในพระราชวัง พระเจ้าพรหมทัตเห็นนกแขกเต้าแสนรู้ ไม่รู้ว่าเป็นเอื้อยกลับชาติมาเกิดก็เลี้ยงไว้ใกล้ตัว อ้ายเห็นดังนั้นก็ไม่พอใจ สั่งคนครัวให้นำนกแขกเต้าไปถอนขนและต้มกิน

แม่ครัวถอนขนนกแขกเต้าและวางทิ้งไว้บนโต๊ะ นกแขกเต้าจึงกระเสือกกระสนหลบหนีเข้าไปอยู่ในรูหนู มีหนูช่วยดูและจนขนขึ้นเป็นปกติ แล้วเอื้อยก็บินเข้าป่าไปจนเจอกับพระฤๅษี

พระฤๅษีตรวจดูด้วยญานพบว่านกแขกเต้าคือเอื้อยกลับชาติมาเกิดจึงเสกให้เป็นคนตามเดิม และวาดรูปเด็กเสกให้มีชีวิตเพื่อให้เป็นลูกของเอื้อย เมื่อเด็กนั้นโตขึ้นก็ขอเอื้อยเดินทางไปหาบิดา เอื้อยจึงเล่าเรื่องทั้งหมดให้บุตรชายฟังร้อยพวงมาลัยเพื่อให้บุตรชายนำไปให้พระเจ้าพรหมทัต

เมื่อพระเจ้าพรหมทัตได้พบกับบุตรชายของเอื้อยและพวงมาลัย ก็ขอให้เด็กชายเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟังว่าได้มาลัยมาอย่างไร เด็กชายก็เล่าตามที่เอื้อยเล่าให้ฟัง เมื่อทราบเรื่องทั้งหมดแล้วพระเจ้าพรหมทัตก็สั่งประหารชีวิตอ้าย อี่ และขนิษฐี และไปรับเอื้อยเพื่อให้กลับมาครองบัลลังก์ร่วมกันอีกครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นิทานพื้นบ้านเรื่องปลาบู่ทองเริ่มขึ้นโดยเศรษฐีทารก (อ่านว่าทา -ระ - กะ) ผู้มีอาชีพจับปลามีภรรยา 2 คนคนแรกชื่อขนิษฐามีลูกสาวชื่อเอื้อยส่วนคนที่สองชื่อขนิษฐีมีลูกสาวชื่ออ้ายและอี่วันหนึ่งเศรษฐีทารกพาขนิษฐาไปจับปลาในคลองไม่ว่าจะเหวี่ยงแหไปกี่ครั้งก็ได้มาเพียงปลาบู่ทองที่ตั้งท้องตัวเดียวเท่านั้นจนกระทั่งพลบค่ําเศรษฐีก็ตัดสินใจที่จะเอาปลาบู่ทองที่จับได้เพียงตัวเดียวกลับบ้าน ทว่าขนิษฐาผู้เป็นภรรยาเกิดความสงสารปลาบู่ขอให้เศรษฐีปล่อยปลาไปเศรษฐีทารกเกิดบันดาลโทสะจึงฟาดนางขนิษฐาจนตายและทิ้งศพลงคลองเมื่อกลับถึงบ้านเอื้อยก็ถามหาแม่เศรษฐีจึงตอบไปว่าแม่ของเอื้อยได้หนีตามผู้ชายไปและจะไม่กลับมาบ้านอีกแล้วนับตั้งแต่วันนั้นขนิษฐีผู้เป็นแม่เลี้ยงของเอื้อย และอี่กับอ้ายน้องสาวทั้งสองก็กลั่นแกล้งใช้งานเอื้อยเป็นประจําโดยที่เศรษฐีทารกไม่รับรู้และไม่สนใจเอื้อยคิดถึงแม่มากจึงมักไปนั่งร้องไห้อยู่ริมท่าน้ําและได้พบกับปลาบู่ทองซึ่งเป็นนางขนิษฐากลับชาติมาเกิดเมื่อเอื้อยรู้ว่าปลาบู่ทองเป็นแม่ก็ได้นําข้าวสวยมาโปรยให้ปลาบู่ทองกินและมาปรับทุกข์ให้ปลาบู่ทองฟังทุกวันนางขนิษฐีและลูกสาวเห็นเอื้อยมีความสุขขึ้นเมื่อถูกกลั่นแกล้งก็อดทนไม่ปริปากบ่นจึงสืบจนพบว่านางขนิษฐาได้มาเกิดเป็นปลาบู่ทองและได้พบกับเอื้อยทุกวัน ดังนั้นเมื่อเอื้อยกําลังทํางานนางขนิษฐีก็จับปลาบู่ทองมาทําอาหารและขอดเกล็ดทิ้งไว้ในครัวเอื้อยได้พบเกล็ดปลาบู่ทองก็เศร้าใจเป็นอย่างมากนําเกล็ดไปฝังดินและอธิษฐานขอให้แม่มาเกิดเป็นต้นมะเขือเอื้อยมารดน้ําให้ต้นมะเขือทุกวันจนงอกงามเมื่อขนิษฐีทราบเรื่องเข้าก็โค่นต้นมะเขือและนําลูกมะเขือไปจิ้มน้ําพริกกินเอื้อยเก็บเมล็ดมะเขือที่เหลือไปฝังดินและอธิษฐานให้แม่ไปเกิดเป็นต้นโพธิ์เงินโพธิ์ทองในป่าและไม่ให้ผู้ใดสามารถโค่นทําลายหรือเคลื่อนย้ายต้นโพธิ์เงินโพธิ์ทองได้วันหนึ่งพระเจ้าพรหมทัตเสด็จประพาสป่าได้พบกับต้นโพธิ์เงินโพธิ์ทองโปรดให้นําเข้าไปปลูกในวังแต่ไม่มีผู้ใดสามารถเคลื่อนย้ายต้นโพธิ์เงินโพธิ์ทองได้ พระเจ้าพรหมทัตจึงประกาศว่าผู้ใดที่เคลื่อนย้ายต้นโพธิ์เงินโพธิ์ทองได้จะให้รางวัลอย่างงามขนิษฐีและอ้ายกับอี่เข้าร่วมลองถอนต้นโพธิ์เงินโพธิ์ทองด้วยแต่ไม่สำเร็จ เอื้อยขอลองบ้างและอธิษฐานจิตบอกแม่ว่าขอย้ายแม่เข้าไปปลูกในวัง เอื้อยจึงถอนต้นโพธิ์เงินโพธิ์ทองได้สำเร็จพระเจ้าพรหมทัตถูกชะตาเอื้อยจึงชวนเข้าไปอยู่ในวังและแต่งตั้งให้เอื้อยเป็นพระมเหสี ฝ่ายขนิษฐีและลูกสาวอิจฉาเอื้อยจึงส่งจดหมายไปบอกเอื้อยว่าเศรษฐีทารกป่วยหนักขอให้เอื้อยกลับมาเยี่ยมที่บ้านเมื่อเอื้อยกลับมาบ้านนางขนิษฐีก็ได้แกล้งนํากระทะน้ําเดือดไปวางไว้ใต้ไม้กระดานเรือนและทํากระดานกลไว้เมื่อเอื้อยเหยียบกระดานกลก็ตกลงในหม้าน้ําเดือดจนถึงแก่ความตาย ขนิษฐีให้อ้ายปลอมตัวเป็นเอื้อยและเดินทางกลับไปยังวังของพระเจ้าพรหมทัตเอื้อยได้ไปเกิดใหม่เป็นนกแขกเต้าเมื่อเกิดใหม่แล้วก็บินกลับเข้าไปในพระราชวังพระเจ้าพรหมทัตเห็นนกแขกเต้าแสนรู้ไม่รู้ว่าเป็นเอื้อยกลับชาติมาเกิดก็เลี้ยงไว้ใกล้ตัวอ้ายเห็นดังนั้นก็ไม่พอใจ สั่งคนครัวให้นํานกแขกเต้าไปถอนขนและต้มกินแม่ครัวถอนขนนกแขกเต้าและวางทิ้งไว้บนโต๊ะนกแขกเต้าจึงกระเสือกกระสนหลบหนีเข้าไปอยู่ในรูหนูมีหนูช่วยดูและจนขนขึ้นเป็นปกติแล้วเอื้อยก็บินเข้าป่าไปจนเจอกับพระฤๅษีพระฤๅษีตรวจดูด้วยญานพบว่านกแขกเต้าคือเอื้อยกลับชาติมาเกิดจึงเสกให้เป็นคนตามเดิมและวาดรูปเด็กเสกให้มีชีวิตเพื่อให้เป็นลูกของเอื้อยเมื่อเด็กนั้นโตขึ้นก็ขอเอื้อยเดินทางไปหาบิดา เอื้อยจึงเล่าเรื่องทั้งหมดให้บุตรชายฟังร้อยพวงมาลัยเพื่อให้บุตรชายนําไปให้พระเจ้าพรหมทัตเมื่อพระเจ้าพรหมทัตได้พบกับบุตรชายของเอื้อยและพวงมาลัย ก็ขอให้เด็กชายเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟังว่าได้มาลัยมาอย่างไร เด็กชายก็เล่าตามที่เอื้อยเล่าให้ฟัง เมื่อทราบเรื่องทั้งหมดแล้วพระเจ้าพรหมทัตก็สั่งประหารชีวิตอ้าย อี่ และขนิษฐี และไปรับเอื้อยเพื่อให้กลับมาครองบัลลังก์ร่วมกันอีกครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Nithan Phunban Reuxng ปลาบู่ Thxng Reim ขุนดอย Sersthi Thark (Xan วาท่า - รา - กา) ภู Mi Xachiph Cab ปลา Mi Phrrya 2 KHN KHN Raek Chux Khnistha Mi Luksaw Chux Xeuxy SWN KHN Thi Sxng Chux ครุ Ni S Thi Mi Luksaw Chux Xay Laea Xi Wan Hnung Sersthi Thark ผา Khnistha Pi Cab ปลา Ni Khlxng Mi วา Ca Hewiynghae Pi กี่ครั่ง Kdi Ma Pheiyng ปลาบู่ Thxng Thi ถัง Thxng Taw Deiyw Theanan Cnkrathang Phlbkha Sersthi K Tadsinci Thi Ca Xea ปลาบู่ Thxng Thi Cab Di Pheiyng Taw Deiyw Klab บ้าน Th วา Khnistha ภูปากกา Phrrya Keid Khwam Sngsar ปลาบู่ KHX Hi Sersthi Plxy ปลา Pi Sersthi Thark Keid Bandal Thosa Cung แฟชั่นนาง Khnistha Cn Tay Laea สิ่ง Sph Lng Khlxng Meux Klab ทุ่งบ้าน Xeuxy K ถ้ำฮาแม่ Sersthi Cung TXB Pi แม่วะ Khxng เอื้อยได้หนีตามผู้ชายไปและจะไม่กลับมาบ้านอีกแล้วนับตั้งแต่วันนั้นขนิษฐีผู้เป็นแม่เลี้ยงของเอื้อยและอี่กับอ้ายน้องสาวทั้งสองก็กลั่นแกล้งใช้งานเอื้อยเป็นประจำโดยที่เศรษฐีทารกไม่รับรู้และ Mi SNCI Xeuxy Khidthung แม่หมากหมาก Cung พี่นาง Rxnghi Xyu ริม ธ นา Laea Di PHB Kab ปลาบู่ Thxng ซองนางปากกา Khnistha Klab Chati Ma Keid Meux Xeuxy Ru วาปลาบู่ Thxng ปากกาแม่ Kdi นา Khawswy Ma Pory Hi ปลาบู่ Thxng ญาติ Laea มะ Prabthukkh Hi ปลาบู่ Thxng ฝาง thuk Wan นางครุ Ni S Thi Laea Luksaw ไก่ Xeuxy Mi Khwam Sukh คุณ Meux thuk Klankaelng K Xdthn Mi Pripak พันล้าน Cung ต Cn PHB วานาง Khnistha Di Ma Keid ปากกาปลาบู่ Thxng Laea Di PHB Kab Xeuxy thuk Wan Dangnan Meux Xeuxy Kalang Thangan นางครุ Ni S Thi K Cab ปลาบู่ Thxng Ma ท่า Xahar Laea KHX D Keld สิ่ง Wi Ni Khraw Xeuxy Di PHB Keld ปลาบู่ Thxng K Sera Ci ปากกา Xyang หมากนา Keld Pi ฝางดินแดง Laea Xthisthan KHX สวัสดีแม่มะ Keid Pentn Makheux Xeuxy Ma rDNA Hi Tn Makheux thuk Wan Cn Ngxkngam Meux ครุ Ni S Thi Thrab Reuxng Khea K ขอนแก่น Tn Makheux Laea นา Luk Makheux Pi Cim Naphrik ญาติXeuxy แม่อาย Meld Makheux Thi Helux Pi ฝางดินแดง Laea Xthisthan สวัสดีแม่พี่ Keid Pentn โพธิ Ngein Phothithxng Ni ป่า Laea Mi สวัสดีภูดิ Samarth ขอนแก่นทะเล Hrux Kheluxn ยาย Tn โพธิ Ngein Phothithxng Di Wan Hnung Phracea Phrhm ที่ SEDC ประภาสป่า Di PHB Kab Tn โพธิ Ngein Phothithxng Pord Hi นา Kheapi ปลัก Ni วังแทมี่ภูดิ Samarth Kheluxn ยาย Tn โพธิ Ngein Phothithxng Di Phracea Phrhm ที่ Cung Prakas วาดิภูธิ Kheluxn ยาย Tn โพธิ Ngein Phothithxng Di Ca Hi Rangwal Xyang งามครุNi S Thi Laea Xay Kab Xi Khea RWM Lxng Thxn Tn โพธิ Ngein Phothithxng Dwy Tae Mi Sarec Xeuxy KHX Lxng บาง Laea Xthisthan Cit Bxk แม่วะ KHX ยายแม่ Kheapi ปลัก Ni วัง Xeuxy Cung Thxn Tn โพธิ Ngein Phothithxng Di Sarec Phracea Phrhm ที่ Thukchata Xeuxy Cung Chwn Kheapi Xyu Ni วัง Laea Taengtang Hi Xeuxy ปากกาพระ Mhesi นางฟ้าครุ Ni S Thi Laea Luksaw Xiccha Xeuxy Cung Sng Cdhmay Pi Bxk Xeuxy วา Sersthi Thark PWY Hnak KHX Hi Xeuxy Klab Ma Yeiym Thi บ้านMeux Xeuxy Klab Ma บ้านนางครุ Ni S Thi Kdi Kaelng Na Na Kratha Deuxd Pi วัง Wi Ti Mi กระดาน Reuxn Laea ท่ากระดาน Kl Wi Meux Xeuxy Heyiyb กระดาน Kl K Tklng Ni H มานะ Deuxd Cnthung แก Khwam Tay ครุ Ni S Thi Hi Xay Plxm Taw ปากกา Xeuxy Laea Deinthang Klab Pi ยางวัง Khxng Phracea Phrhm ที่Xeuxy Di Pi Keid พระองค์ปากกา Nk Khaektea Meux Keid พระองค์ Laew K ถัง Klab Kheapi Ni Phrarachwang Phracea Phrhm นั่นไก่ Nk Khaektea Saenru Miru วาปากกา Xeuxy Klab Chati Ma Keid K Leiyng Wi Kil Taw Xay ไก่ Dangnan K Mi Phxci Sang KHN Khraw Hi นา Nk Khaektea Pi Thxn KHN Laea Tm ญาติแม่Khraw Thxn KHN Nk Khaektea Laea วังสิ่ง Wi พันล้านทีโอ Nk Khaektea Cung Kraseuxkkrasn Hlb HNI Kheapi Xyu Ni Ru Hnu Mi Hnu Chwy Du Laea Cn KHN คุณปากกา Pkti Laew Xeuxy K ถัง Khea ป่า Pi Cn CEX Kab PhravɨsiPhravɨsi Trwc Du Dwy ยาไม่มี PHB วา Nk Khaektea Khux Xeuxy Klab Chati Ma Keid Cung เสกสวัสดี เป็นคนตามเดิมและวาดรูปเด็กเสกให้มีชีวิตเพื่อให้เป็นลูกของเอื้อยเมื่อเด็กนั้นโตขึ้นก็ขอเอื้อยเดินทางไปหาบิดาเอื้อยจึงเล่าเรื่องทั้งหมดให้บุตรชายฟังร้อยพวงมาลัยเพื่อให้บุตรชายนำไปให้พระเจ้าพรหม นั่นMeux Phracea Phrhm ที่ดิ PHB Kab Butr Chay Khxng Xeuxy Laea Phwngmalay K KHX Hi Dekchay Lea Reuxng Thanghmd Hi ฝางวาดิมาเลย์มะ Xyangri Dekchay K Lea Tam Thi Xeuxy Lea Hi ฝาง Meux Thrab Reuxng Thanghmd Laew Phracea Phrhm ที่ K Sang Praharchiwit Xay Xi และขนิษฐีและไปรับเอื้อยเพื่อให้กลับมาครองบัลลังก์ร่วมกันอีกครั้ง