Another key issue was the type of w

Another key issue was the type of work, which also related deeply with language
skills. At the center, there was a process of job placement. Though refugees
had no knowledge about Japanese society and limited Japanese language,
they still had to work for living. Though each of the first generation had their
own profession in Vietnam, their lack of Japanese, and the non-recognition of
their previous training and knowledge prevented them from gaining employment
close to their previous professional background and experience. Their
choice of jobs was thus very limited and naturally enough, the jobs they were
introduced to were low-skilled manufacturing jobs, that required less linguistic
communication, mainly in the form of factory assembly-line work. 43 Such
types of work were easier to find, and they could earn money even though they
could not speak Japanese. Compared to other types of work, however, the salary
was not high, and once provided with a job by the job placement agency,
the Vietnamese people had no other choice.
Since Vietnamese refugees were introduced to work before acquiring Japanese,
they can be seen as fitting in with a notion of “cheap labor”(Yoshitomi 2007) ,
and they did support Japan’s growing economy rather than being viewed by
government and other Japanese as simply equal “residents” of Japan. At the
time of their settlement in Japan, the economic condition was favourable in
Japan since it was the high economic growth period generating the demand for
labor. Around this time, a number of Japanese-origin migrants, the Nikkei jin, 44
moved to Japan from South America migrated in order to work. 45 It was decided
by the government that Japan should ease immigration regulations to
allow their entrance and residence. Nikkei jin had come to Japan for economical
reason, but shared similar problems with Vietnamese refugees, including a
lack of language skills and difficulties with children’s education. In spite of their different backgrounds, once they came into Japan, they too were treated
simply as a good supplementary labor force.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัญหาสำคัญอื่นถูกประเภทของงาน ซึ่งยัง เกี่ยวข้องลึกซึ้งกับภาษาทักษะ ที่ศูนย์ มีกระบวนการของงาน แม้ว่าผู้ลี้ภัยมีไม่มีความรู้เกี่ยวกับสังคมญี่ปุ่นและภาษาญี่ปุ่นจำกัดพวกเขายังคงมีการทำงานสำหรับนั่งเล่น แม้ว่าแต่ละรุ่นแรกของพวกเขาอาชีพของตัวเองในเวียดนาม ของญี่ปุ่น และของไม่รู้ของของพวกเขาก่อนหน้านี้ความรู้ป้องกันพวกเขาจากการจ้างงานปิดเบื้องหลังมืออาชีพของพวกเขาก่อนหน้านี้ และพบ ของพวกเขาของงานจึงจำกัด และธรรมชาติเพียงพอ งานพวกเขาได้แนะนำให้ได้งานผลิตที่มีทักษะต่ำ ที่จำเป็นน้อยกว่าภาษาสื่อสาร ในสายการประกอบของโรงงาน 43 ดังกล่าวชนิดของงานได้ค้นหาง่าย และพวกเขาสามารถได้รับเงินแม้ว่าพวกเขาสามารถพูดภาษาญี่ปุ่น เมื่อเทียบกับชนิดอื่น ๆ ของการทำงาน อย่างไรก็ตาม เงินเดือนไม่สูง และเมื่อให้กับงานของบริษัทตัวแทนการจัดวางงานคนเวียดนามมีตัวเลือกอื่น ๆตั้งแต่เวียดนามผู้ลี้ภัยถูกนำมาใช้งานก่อนซื้อญี่ปุ่นพวกเขาสามารถมองเห็นเป็นตัวในกับแนวคิดของ "แรงงานราคาถูก" (Yoshitomi 2007),และพวกเขาไม่สนับสนุนเศรษฐกิจเจริญเติบโตของญี่ปุ่นแทนที่เข้ารัฐบาลและอื่น ๆ ญี่ปุ่นก็เท่ากับ "คน" ของญี่ปุ่น ในการเวลาของการชำระเงินของพวกเขาในญี่ปุ่น ภาวะเศรษฐกิจได้ดีในญี่ปุ่นเนื่องระยะเติบโตทางเศรษฐกิจสูงสร้างความต้องการการใช้แรงงาน รอบเวลา หมายเลขของญี่ปุ่นกำเนิด โรง Nikkei, 44ย้ายไปญี่ปุ่นจากอเมริกาใต้โยกย้ายเพื่อให้ทำงาน 45 มันก็ตัดสินใจโดยรัฐบาลที่ญี่ปุ่นควรกฎระเบียบการเข้าเมืองไปอนุญาตให้พวกเขาเข้าและเรสซิเดนซ์ นิกเกอิ jin ได้มาเพื่อความประหยัดเหตุผล แต่ใช้ร่วมกันปัญหาที่คล้ายกับผู้ลี้ภัยเวียดนาม รวมทั้งการขาดทักษะการใช้ภาษาและความยากลำบากกับการศึกษาของเด็ก ทั้ง ๆ ที่ มีภูมิหลังแตกต่างกันของพวกเขา เมื่อพวกเขาเข้ามาในประเทศญี่ปุ่น พวกเขาเกินไปได้รับการรักษาเพียงแค่เป็นการดีเสริมแรงงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อีกปัญหาสำคัญคือประเภทของงานซึ่งเกี่ยวข้องนอกจากนี้ยังลึกกับภาษา
ทักษะ. ที่ศูนย์มีกระบวนการของงานตำแหน่ง. แม้ว่าผู้ลี้ภัยก็
ไม่ได้มีความรู้เกี่ยวกับสังคมญี่ปุ่นและภาษาญี่ปุ่น จำกัด ,
พวกเขายังคงมีการทำงานสำหรับชีวิต แม้ว่าแต่ละรุ่นแรกของพวกเขา
อาชีพของตัวเองในประเทศเวียดนามของพวกเขาขาดญี่ปุ่นและไม่รับรู้
การฝึกอบรมก่อนหน้านี้ของพวกเขาและความรู้ป้องกันพวกเขาจากการจ้างงาน
ใกล้กับพื้นหลังมืออาชีพของพวกเขาก่อนหน้านี้และประสบการณ์. ของพวกเขา
เลือกของงานจึงมาก จำกัด และพอธรรมชาติงานที่พวกเขาถูก
นำไปอยู่ในระดับต่ำที่มีฝีมืองานการผลิตที่จำเป็นต้องหักภาษาศาสตร์
การสื่อสารส่วนใหญ่อยู่ในรูปแบบของโรงงานประกอบสายงาน. 43 ดังกล่าว
ประเภทงานที่ทำมีความง่ายต่อการค้นหาและพวกเขาจะได้รับเงิน ถึงแม้ว่าพวกเขา
ไม่สามารถพูดภาษาญี่ปุ่น. เมื่อเทียบกับประเภทอื่น ๆ ของการทำงาน แต่เงินเดือน
ไม่สูงมากนักและเมื่อให้กับงานโดยหน่วยงานที่จัดหางานข้อกำหนดและเงื่อนไข hotel-ami.de,
ชาวเวียดนามก็ไม่มีทางเลือกอื่น ๆ .
ตั้งแต่ผู้ลี้ภัยชาวเวียดนามถูกนำมาใช้ในการทำงาน ก่อนที่จะซื้อญี่ปุ่น,
พวกเขาสามารถมองเห็นเป็นอุปกรณ์เชื่อมต่อด้วยความคิดของ "แรงงานราคาถูก" (Yoshitomi 2007)
และพวกเขาก็เติบโตเศรษฐกิจการสนับสนุนของญี่ปุ่นมากกว่าการชม
งานราชการและอื่น ๆ ที่ญี่ปุ่นเป็นแค่ที่เท่าเทียมกัน "ประชาชน" ของญี่ปุ่น. ที่
เวลาของการตั้งถิ่นฐานของพวกเขาในประเทศญี่ปุ่นสภาพเศรษฐกิจเป็นสินทรัพย์ใน
ญี่ปุ่นตั้งแต่มันเป็นช่วงเวลาที่สูงการเติบโตทางเศรษฐกิจการสร้างความต้องการ
แรงงาน. รอบเวลานี้จำนวนของญี่ปุ่นกำเนิดแรงงานข้ามชาติที่นิกเกอิจิน 44
ย้ายไปอยู่ที่ประเทศญี่ปุ่นจาก อเมริกาใต้อพยพเพื่อที่จะทำงาน. 45 มันก็ตัดสินใจ
จากรัฐบาลว่าญี่ปุ่นควร Ease ระเบียบตรวจคนเข้าเมืองในการ
อนุญาตให้เข้าชมของพวกเขาและเรสซิเดน. นิกเกอิจิได้มาไปญี่ปุ่นประหยัด
เหตุผล แต่ใช้ร่วมกันปัญหาที่คล้ายกันกับผู้ลี้ภัยชาวเวียดนามรวมทั้ง
ขาด ทักษะและความยากลำบากภาษากับการศึกษาของเด็ก. ทั้งๆที่มีภูมิหลังต่างกันของพวกเขาเมื่อพวกเขาเข้ามาในประเทศญี่ปุ่นพวกเขาก็ได้รับการรักษา
เพียงเป็นดีเสริมแรงงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อีกประเด็นที่สำคัญคือประเภทของงานที่ยังลึกที่เกี่ยวข้องกับภาษาที่ทักษะที่ศูนย์ มีกระบวนการของการจัดวางงานแม้ว่าผู้ลี้ภัยไม่มีความรู้เรื่องภาษา ญี่ปุ่น สังคมญี่ปุ่น จำกัดพวกเขายังคงต้องทำงานเพื่อหาเลี้ยงชีพ แต่ที่แต่ละรุ่นแรก ของพวกเขาในอาชีพของตนเอง เวียดนาม ญี่ปุ่น และการขาดการรับรู้ของการฝึกอบรมก่อนหน้านี้ของพวกเขาและความรู้ที่ป้องกันพวกเขาจากการจ้างงานใกล้ตนเดิมภูมิหลังและประสบการณ์ดังนั้น ทางเลือกของงานถูก จำกัด มากและงานที่พวกเขาเป็นธรรมชาติพอรู้จักกับงานที่ต้องใช้ทักษะต่ำ ผลิตน้อย ภาษาการสื่อสาร ส่วนใหญ่ในรูปแบบของโรงงานประกอบงาน เช่น 43ประเภทของงานและพวกเขากำลังง่ายต่อการค้นหา แม้ว่าพวกเขาจะได้รับเงินญี่ปุ่นไม่สามารถพูดเกี่ยวกับชนิดของงานอื่น ๆ เปรียบเทียบ แต่เงินเดือนเมื่อไม่สูง และจัดหางาน , บริษัทจัดหางาน ,คนเวียดนามไม่มีทางเลือกอื่นเนื่องจากผู้ลี้ภัยชาวเวียดนามถูกแนะนำให้ทำงานก่อนการซื้อญี่ปุ่นพวกเขาสามารถเห็นความคิดของ " ที่เหมาะสมกับแรงงานราคาถูก สักการะสาม yoshitomi ( 2007 )และพวกเขาสนับสนุนญี่ปุ่น " s เติบโตเศรษฐกิจมากกว่าการดูโดยรัฐบาลญี่ปุ่นและอื่น ๆเท่ากับเพียงแค่ว่า " ประชาชน " ของที่ญี่ปุ่นในช่วงเวลาของการตั้งถิ่นฐานของญี่ปุ่น สภาพทางเศรษฐกิจในดีญี่ปุ่นมันเป็น สูง ระยะเวลาการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ ความต้องการสำหรับการสร้างแรงงานรอบเวลานี้จำนวนของผู้อพยพในประเทศญี่ปุ่น นิกเกอิ จิน , 44ย้ายไปอยู่ญี่ปุ่น อพยพมาจากอเมริกาใต้เพื่อทำงาน 45 คือตัดสินใจโดยรัฐบาลควรง่าย ญี่ปุ่น กฎระเบียบตรวจคนเข้าเมืองให้ที่พักที่ ทางเข้า และนิกเกอิ จิน มา ญี่ปุ่น ราคาประหยัดแต่เหตุผลที่ปัญหาที่คล้ายกันกับ รวมถึงเวียดนามอพยพการศึกษาการขาดทักษะภาษาและปัญหากับเด็ก " s ทั้งๆที่มีภูมิหลังที่แตกต่างกันของพวกเขา เมื่อพวกเขาเข้ามาในญี่ปุ่น พวกเขาก็ปฏิบัติเพียงแค่เป็นแรงเสริมที่ดี