渋川が真剣に彼の目を見ると彼も見つめ返してきた。「うちの店は二十三時ま

渋川が真剣に彼の目を見ると彼も見つめ返してきた。
「うちの店は二十三時までやっいてるんですが、つい先日まで、毎回閉店のちょっと前にやってきては、何も買わないで出て行く人がいたんです」
「いや、それだけだと別に変なことないのかもしれません。いろいろなお客様がいますから．．．。でも、その人を変だと思ったのは、いつもマスクをしていて、話しかけても答えないで、黙って店を出て行くことが続いたからなんです。．．．あっ、そういえば．．．」

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Shibukawa อย่างจริงจังมองตาและเขายังกลับมาจ้อง"ร้านขายของจนถึง 23 หรือผมเพิ่งปิดทุกครั้งจนกว่าวันอื่น ๆ ของสวมใส่มีหลายคนที่เดินออกไม่ซื้ออะไรก่อนเรามา ""ไม่ได้ไม่พอ มันเป็นเพียงอีกเลย จากลูกค้าต่าง ๆ แต่จะกินเวลาไม่ได้พูดคุยกับฉัน ฉันคิดว่า แปลกที่คนจะมีหน้ากาก หุบ และออกไป โอ้ ที่นึก 」

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Shibukawa ได้รับกลับมาเขาก็จ้องมองอย่างจริงจังและมองไปที่ดวงตาของเขา
"is'm ร้านของฉันไม่ได้ทำจน 11:00 จนวันอื่น ๆ และในการมาเล็ก ๆ น้อย ๆ ก่อนที่จะปิดทุกครั้งไม่มีอะไรที่ฉันได้คนออกไปและไม่ได้ซื้อ"
"ไม่แยกจากกันและที่มัน อาจจะไม่แปลก. แต่ .... เพราะคุณมีความหลากหลายของลูกค้าก็คิดว่าคนที่จะเป็นแปลกมักจะมีหน้ากากไม่ได้คำตอบได้พูดคุยและเงียบ ๆ ไปยังร้านค้า ทำคือ .... มีเช่นนี้เพราะผมทำตามที่คุณทำออกไปพูด ... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อ shibukawa เฝ้ามองดวงตาของเขาอย่างจริงจังเขาจ้องหน้ากลับไป
[ในร้านจนกว่า 23 : 00 までやっいてるんですが,เพียงอื่นๆทุกวันที่เวลาปิดร้านเมื่อผมทำมันกันเล็กน้อยก่อนจะเป็นสิ่งที่ไม่มี,อาจไม่มีสิ่งที่เป็นคนแปลกหน้าโดยเฉพาะเมื่อมีเท่านั้นซึ่ง]
[ซึ่งเป็นบุคคลที่ทำให้ไม่มีการซื้อได้]เนื่องจากมีนักท่องเที่ยวหลาย;... แต่เหตุผลที่เป็นเพราะว่ามันเป็นเรื่องอย่างต่อเนื่องเพื่อออกจากร้านที่อยู่ในความเงียบไม่มีอะไรคิดว่าคนที่จะเป็นคนแปลกหน้าอยู่เสมอสวมใส่หน้ากากและการตอบให้ได้ถ้าผมพูดหากโอมีการพูดกันดังนั้น]..