Suimei made a confused sound uncons

Suimei made a confused sound unconsciously and his mind blanked. With a stupid looking face that anyone would have seeing that, he held it up and realized it was… clothes. The things that people wear, that you put on… in short, clothes. What’s more, they were clothes that Suimei found familiar. He had seen these just a little ago when he was on the boulder, the knight clothes Lefille was wearing.
“Uhh.. wait a sec… this is…”
Confused and flustered, Suimei stammered to himself, unable to form proper sentences because of that thing spread out before him. Confusion and panic made him even more anxious, making Suimei stutter even more. After looking carefully, he affirmed that women’s underwear were also there. In other words, Lefille currently is not wearing her clothes and underwear, meaning that…
“That girl is naked right now…”
After a bit, Suimei grasped the situation completely and fell into a dull state. He knew exactly what the clothes and underwear meant on the ground meant. Suimei processed it in his mind as if it was in a way the procedure to summon devils. So, without any extraneous intentions, he glanced over towards a certain direction, as if he was guided by invisible strings. And just as he thought, there was a stark naked Lefille over by the waterside.
Ahhhhhhhhhhhhhhh
Suimei cried out in his head while suppressing his emotions. Of course, those emotions were those of shame. The feeling of unease that made his neck felt strange earlier, he wondered why he felt that way back then. Suimei was filled with regrets for allowing his emotions to lead him to this place.
Even though it was a misunderstanding, but from the perspective of a third party, it would seem like he came here with the intend to peek on a girl bathing. If someone was to see him right now, he would definitely be labeled a pervert.
No, instead of that, he should...
“No, don’t look Suimei. You can’t look! Well truthfully I kinda want to see but… that's not it! Just forget everything. Forget everything, me! Just forget it all and turn back…”
That’s right, with a red face, Suimei was denying something in his head. With his ability to think calmly being completely gone, Suimei fell into confusion.
He doesn’t have any plans to watch carefully and burn this scene deeply into his eyes. Suimei couldn’t deal with these kinds of situation as most of his head was devoted to magic. Together with his serious character, terms like large and bountiful, exceptional figure, beautiful proportions had been purged from his mind as if these terms were sworn enemies.
At that time, Suimei suddenly heard a voice.
“...Aa….ku...e..."
“Eh?”
The air quivered and Suimei breathed weakly. Forgetting about situation, he let out a sound in surprise. Just now, to his ears, he thought he heard something indicating distress. Something like moaning or gasping, like the voice of a girl in pain or someone burning up with a fever.
Is this not merely a bath? Remembering the gasping, Suimei looked once more. Glancing in that direction, he saw Lefille leaning on a boulder near the water’s edge. Looking closely, there was a strange look in her eyes. Rather than bathing, she appeared unconscious and suffering in the water. Why was she groaning? What was making her wheeze in anguish? At that time, Suimei saw it. On her abdomen, there was an ominous tattoo that seemed to be encroaching onto the girl.
“...Ah”
Unaffected, he realized what was going on the moment he saw the tattoo. Her raised arm, her sudden voice, the eyes that saw her, his own conveniently bashful heart, all of it vanished with astonishment.
A curse.
As soon as he realized this, all the superfluous things he had thought up until now vanished. Why? As he got a hold of himself, instead of the confidence that he could deal with it, his heart sank with helpless thoughts, that here as well, there were girls in pain because of a curse.
A curse. Yes, a curse. It is the first time he had seen one like that, but he probably wasn’t wrong. The tattoo on Lefille’s abdomen was proof of it. The dark red overlapping lines were blemishing her white beautiful skin. Another world’s curse. Whenever the tattoo pulsed because of magic, Lefille’s moan grew in intensity, and her body squirmed from the pain.
Then who, with what intention, would have done such a curse?
“...Tsch”
In Suimei’s mouth was an overwhelming bitterness. This was the feeling of someone who knew curses very well. An embodiment of hatred from Suimei, as someone who had deep dealings with someone who cursed others, and someone who was cursed.
That’s right, there was a time when Suimei wished that he could break a curse. The girl that suffered in grief because of the ruinous curse was there. That’s why he studied curses for a time in order to break them. He couldn’t forgive the existence of such an unreasonable misfortune in this world.
Therefore, what was happening to the girl in front of his eyes was painful to watch to him as well. That i

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Suimei ทำเสียงสับสนโดยไม่รู้ตัว และให้จิตใจของเขา ด้วยใบหน้าที่ดูโง่ ทุกคนจะได้เห็นว่า เขาจัดขึ้น และรับรู้มันถูก...เสื้อผ้า... สิ่งที่ผู้คนสวมใส่ ที่คุณวางบน...ในระยะสั้น เสื้อผ้า มีอะไรเพิ่มเติม พวกเขามีเสื้อผ้าที่ Suimei พบคุ้นเคย เขาได้เห็นเหล่านี้เพียงเล็กน้อยแล้วเมื่อเขาบนหิน อัศวินเสื้อผ้าสวม Lefille "นอกนั้นไม่มี... รอวินาที... เป็น. ... " สับสน และความสับสน Suimei stammered กับตัวเอง ไม่สามารถรูปแบบประโยคที่เหมาะสมเนื่องจากสิ่งที่แพร่ออกมาก่อนเขา ความสับสนและความหวาดกลัวทำให้เขายิ่งกังวลมากขึ้น ทำ Suimei stutter มากยิ่งขึ้น หลังจากมองอย่างระมัดระวัง เขายืนยันว่า ชุดชั้นในสตรีมียังมี ในคำอื่น ๆ Lefille ปัจจุบันไม่สวมเสื้อผ้าและชุดชั้นใน เธอหมายความ ว่า ... "ที่สาวอยู่เปล่าอยู่..." หลังจาก Suimei เข้าใจสถานการณ์ทั้งหมด และตกลงไปในสถานะน่าเบื่อ เขารู้ว่าอะไรเสื้อผ้าและชุดชั้นในหมายถึงบนพื้นดินหมายถึง Suimei ประมวลผลมันในใจของเขาเป็นถ้ามันเป็นแบบขั้นตอนการอัญเชิญปีศาจ ดังนั้น โดยไม่มีเจตนาใด ๆ ไม่เกี่ยวข้อง เขา glanced ผ่านไปในบางทิศทาง เช่นถ้าเขาได้แนะนำ โดยสายอักขระที่มองไม่เห็น และเช่นเดียวกับที่เขาคิดว่า มี Lefille เปล่าแบบสิ้นเชิง โดยไซด์ Ahhhhhhhhhhhhhhh Suimei ร้องออกมาในหัวของเขาในขณะที่ระงับอารมณ์ แน่นอน อารมณ์ผู้คนเหล่านั้นของความอัปยศ ความรู้สึกของ unease ที่ทำให้คอรู้สึกแปลกก่อนหน้านี้ เขาสงสัยว่า ทำไมเขารู้สึกแบบนั้นกลับมาแล้ว Suimei ก็เต็มไป ด้วยความเสียใจสำหรับช่วยให้อารมณ์ของเขานำเขาไปสถานที่แห่งนี้ แม้ว่ามันเป็นความเข้าใจผิด แต่จากมุมมองของบุคคลสาม มันจะเหมือน เขามาที่นี่ ด้วยต้องการมองหญิงสาวอาบน้ำ ถ้ามีคนก็จะเห็นเขาอยู่ เขาจะแน่นอนมีชื่อในทางที่ผิด ไม่ แทนที่ เขาควร "ไม่ ไม่ได้ Suimei คุณไม่สามารถมอง ดีดี ๆ นะอยากจะดู แต่...ที่ไม่ได้ เพียงลืมทุกอย่าง ลืมทุกอย่าง ฉัน แค่ลืมมันทั้งหมด และกลับ..." ที่นี่ มีหน้าแดง Suimei คือปฏิเสธบางสิ่งบางอย่างในหัวของเขา มีความสามารถคิดว่า ใจเย็นการหายไปอย่างสมบูรณ์ Suimei ตกลงไปในความสับสน เขาไม่มีแผนในการดูอย่างรอบคอบ และเขียนฉากนี้ลึกลงในดวงตาของเขา Suimei ไม่สามารถจัดการกับสถานการณ์ต่าง ๆ เหล่านี้เป็นส่วนใหญ่หัวของเขาถูกอุทิศให้กับเวทมนตร์ ร่วมกับตัวละครของเขาอย่างจริงจัง เงื่อนไขเช่นขนาดใหญ่ และอุดมสมบูรณ์ แสนรูป สัดส่วนสวยงามได้ถูกลบออกจากจิตใจของเขาเป็นถ้าเงื่อนไข ฉบับศัตรูในเวลานั้น Suimei ก็ได้ยินเสียง “... AA...กุ... e. ... " "ใช่มั้ย" The air quivered and Suimei breathed weakly. Forgetting about situation, he let out a sound in surprise. Just now, to his ears, he thought he heard something indicating distress. Something like moaning or gasping, like the voice of a girl in pain or someone burning up with a fever. Is this not merely a bath? Remembering the gasping, Suimei looked once more. Glancing in that direction, he saw Lefille leaning on a boulder near the water’s edge. Looking closely, there was a strange look in her eyes. Rather than bathing, she appeared unconscious and suffering in the water. Why was she groaning? What was making her wheeze in anguish? At that time, Suimei saw it. On her abdomen, there was an ominous tattoo that seemed to be encroaching onto the girl. “...Ah” Unaffected, he realized what was going on the moment he saw the tattoo. Her raised arm, her sudden voice, the eyes that saw her, his own conveniently bashful heart, all of it vanished with astonishment. A curse. As soon as he realized this, all the superfluous things he had thought up until now vanished. Why? As he got a hold of himself, instead of the confidence that he could deal with it, his heart sank with helpless thoughts, that here as well, there were girls in pain because of a curse. A curse. Yes, a curse. It is the first time he had seen one like that, but he probably wasn’t wrong. The tattoo on Lefille’s abdomen was proof of it. The dark red overlapping lines were blemishing her white beautiful skin. Another world’s curse. Whenever the tattoo pulsed because of magic, Lefille’s moan grew in intensity, and her body squirmed from the pain. Then who, with what intention, would have done such a curse? “...Tsch” In Suimei’s mouth was an overwhelming bitterness. This was the feeling of someone who knew curses very well. An embodiment of hatred from Suimei, as someone who had deep dealings with someone who cursed others, and someone who was cursed. That’s right, there was a time when Suimei wished that he could break a curse. The girl that suffered in grief because of the ruinous curse was there. That’s why he studied curses for a time in order to break them. He couldn’t forgive the existence of such an unreasonable misfortune in this world. Therefore, what was happening to the girl in front of his eyes was painful to watch to him as well. That i

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Suimei ทำเสียงสับสนไม่รู้ตัวของเขาและ ใจคอมพ์. ด้วยใบหน้าที่มองโง่ที่ทุกคนจะมีความเห็นว่าเขายกมันขึ้นมาและรู้ว่ามันเป็น ... เสื้อผ้า. สิ่งที่คนสวมใส่ที่คุณใส่ใน ... ในระยะสั้น, เสื้อผ้า มีอะไรมากกว่าที่พวกเขาได้รับเสื้อผ้าที่ Suimei พบคุ้นเคย. เขาได้เห็นเหล่านี้เป็นเพียงเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ผ่านมาเมื่อเขาได้ในโบลเดออัศวินเสื้อผ้า Lefille สวม.
"เอ่อ .. รอสักครู่ ... นี่คือ ... "
ความสับสนและลน Suimei ตะกุกตะกักกับตัวเองไม่สามารถที่จะรูปแบบที่เหมาะสม ประโยคเพราะของสิ่งที่แผ่ออกมาก่อนหน้าเขา. ความสับสนและตื่นตระหนกทำให้เขากังวลแม้มากขึ้นทำให้ Suimei พูดติดอ่างมากยิ่งขึ้น. หลังจากดูอย่างรอบคอบเขายืนยันว่าชุดชั้นในสตรีก็ยังมี. ในคำอื่น ๆ Lefille ยังไม่ได้สวมใส่เสื้อผ้าและชุดชั้นในของเธอหมายความว่า ...
"นั่นสาวเปลือยกายตอนนี้ ... "
หลังจากที่บิต, Suimei ลงโทษสถานการณ์อย่างสมบูรณ์และตกลงไปในรัฐโง่. เขารู้ว่าสิ่งที่เสื้อผ้าและชุดชั้นในหมายบนพื้นดิน หมาย. Suimei ประมวลผลในใจของเขา ราวกับว่ามันเป็นในลักษณะขั้นตอนการเรียกปีศาจ. ดังนั้นไม่ต้องตั้งใจภายนอกใด ๆ ที่เขาชำเลืองมองมากกว่าไปสู่ทิศทางที่แน่นอนเช่นถ้าเขาได้รับการแนะนำโดยสตริงที่มองไม่เห็น. และเช่นเดียวกับที่เขาคิดว่า มีการเปลือยล่อนจ้อน Lefille มาจาก Waterside.
Ahhhhhhhhhhhhhhh
Suimei ร้องออกมาในหัวของเขาในขณะที่การระงับอารมณ์ของเขา. แน่นอนอารมณ์เหล่านั้นเหล่านั้นอาย. ความรู้สึกของความงงที่ทำให้คอของเขารู้สึกแปลก ๆ ก่อนหน้านี้เขาสงสัยว่าทำไมเขา รู้สึกแบบนั้นกลับมาแล้ว. Suimei เต็มไปด้วยความเสียใจปล่อยให้อารมณ์ความรู้สึกของเขาที่จะนำเขาไปสู่สถานที่แห่งนี้.
แม้ว่ามันจะเป็นความเข้าใจผิด แต่จากมุมมองของบุคคลที่สามก็จะดูเหมือนว่าเขามาที่นี่ด้วยความตั้งใจที่จะแอบมอง อาบน้ำสาวบน. หากมีใครบางคนที่จะเห็นเขาตอนนี้เขาจะแน่นอนจะมีข้อความที่บิดเบือน.
ไม่มี แต่การที่เขาควรจะ ...
"ไม่มีไม่ได้ดู Suimei. คุณไม่สามารถมอง! ดีจริง ฉัน Kinda ต้องการที่จะเห็น แต่ ... ที่มันไม่ได้เป็นเพียงแค่ลืมทุกอย่าง. ลืมทุกอย่าง, Me เพียงแค่ลืมมันและหันหลังกลับ ... "
ที่เหมาะสมกับบางสิ่งบางอย่างสีแดง, Face Suimei ถูกปฏิเสธในหัวของเขา. ด้วยความสามารถในการคิด ถูกไปอย่างสมบูรณ์ใจเย็น, Suimei ตกลงไปในความสับสน.
เขาไม่ได้มีแผนการที่จะดูอย่างรอบคอบและเผาฉากนี้ลึกลงไปในดวงตาของเขา. Suimei ไม่สามารถจัดการกับเหล่านี้ชนิดของสถานการณ์เป็นส่วนใหญ่ของหัวของเขาได้อุทิศให้กับเมจิก. ร่วมกัน ตัวอักษรที่จริงจังของเขากับเงื่อนไขเช่นเดียวกับที่มีขนาดใหญ่และอุดมรูปเจ๋งสัดส่วนที่สวยงามได้รับการลบออกจากใจของเขาในฐานะที่หากข้อตกลงเหล่านี้เป็นศัตรู.
ในเวลานั้น Suimei ได้ยินทันใดนั้นเสียง.
" ... Aa ... .Ku .. ... .E "
" ใช่มั้ย? "
อากาศสั่นและ Suimei ลมหายใจอ่อน. ลืมเกี่ยวกับสถานการณ์เขาให้ออกเสียงในเซอร์ไพร์ส. เพียงแค่ตอนนี้เพื่อหูของเขาเขาคิดว่าเขาได้ยินเสียงอะไรบางอย่างที่แสดงให้เห็นความทุกข์. บางสิ่งบางอย่างเช่นเดียวกับเสียงสวดหรือหอบ เหมือนเสียงของหญิงสาวในความเจ็บปวดหรือคนที่เผาไหม้ขึ้นกับไข้.
ให้เป็นอย่างนี้ไม่ได้เป็นเพียงการอาบน้ำ? จำหอบ Suimei มองอีกครั้ง. วินาศภัยไปในทิศทางที่เขาเห็น Lefille พิงก้อนหินใกล้ริมน้ำ มองอย่างใกล้ชิดมีรูปลักษณ์ที่แปลก ในดวงตาของเธอ. มากกว่าการอาบน้ำเธอปรากฏตัวหมดสติและความทุกข์ทรมานในน้ำ. ว่าทำไมเธอส่งเสียงพึมพัม? อะไรคือสิ่งที่ทำให้เสียงฮืด ๆ ของเธอในความเจ็บปวด? ในเวลานั้น Suimei เห็นมัน. บนหน้าท้องของเธอ เป็นลางไม่ดีสักมีที่ดูเหมือนจะรุกล้ำเข้าไปบนสาว.
" ... อา"
ได้รับผลกระทบเขาก็ตระหนักว่าสิ่งที่เกิดขึ้นช่วงเวลาเขาเห็นสัก. เธอยกแขนฉับพลันเสียงของเธอ, ดวงตาที่เห็นเธอของเขา ตัวเองได้สะดวกขี้อายหัวใจทั้งหมดของมันหายไปด้วยความประหลาดใจ.
สาป.
ทันทีที่เขาตระหนักในเรื่องนี้ทุกสิ่งที่ฟุ่มเฟือยเขาคิดว่าจนถึงขณะนี้หายไป. ทำไม? ในฐานะที่เขาได้ถือของตัวเองแทนของความมั่นใจว่าเขา สามารถจัดการกับมันหัวใจของเขาจมด้วยหนทางคิดว่าที่นี่เป็นอย่างดีมีสาวอยู่ในความเจ็บปวดเพราะคำสาป.
สาป. ใช่คำสาป. เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นหนึ่งเช่นนั้น แต่เขาอาจจะ ไม่ผิด. รอยสักบน Lefille ท้อง 's เป็นหลักฐานของมัน. เข้มเส้นทับซ้อนกันสีแดง blemishing ผิวสวยของเธอขาว. คำสาปแช่งของโลกอีก. เมื่อใดก็ตามที่สักชีพจรเพราะมายากล, คราง Lefille เติบโตในความรุนแรงและร่างกายของเธอดิ้นจาก ความเจ็บปวด.
แล้วใครกับสิ่งที่ความตั้งใจจะทำดังกล่าวสาป?
" ... Tsch"
ใน Suimei ปากเป็นขมครอบงำ. นี่เป็นความรู้สึกของคนที่รู้คำสาปอย่างดี. ศูนย์รวมของความเกลียดชังจาก Suimei, เป็นคนที่มีการติดต่อลึกกับคนที่ถูกสาปแช่งคนอื่น ๆ และคนที่ถูกสาป.
ที่เหมาะสมมีเวลาเมื่อ Suimei หวังว่าเขาจะได้ทำลายคำสาป. ผู้หญิงคนนั้นเป็นความเดือดร้อนในความเศร้าโศกเพราะของล่มจมคำสาปอยู่ที่นั่น. ที่ เขาศึกษาคำสาปทำไมสำหรับเวลาในการที่จะทำลายพวกเขา. เขาไม่สามารถยกโทษให้แก่การดำรงอยู่ของดังกล่าวเป็นความโชคร้ายที่ไม่สมควรในโลกนี้.
ดังนั้นสิ่งที่เกิดขึ้นกับหญิงสาวในด้านหน้าของตาของเขาเป็นความเจ็บปวดที่จะมองออกไปเพื่อเขาเช่นกัน i. นั่น