本研究は、タイ語母語話者の日本語学習者を対象とし、以下の 1、 2、

本研究は、タイ語母語話者の日本語学習者を対象とし、以下の 1、 2、 3、 4 を明らかにし、 5 について考
察することを目的とする。
1. 大学で日本語を専攻しているタイ語母語話者の学習者は日本語の対のある自他動詞をどの程度理解
しているか。
2. 日本語の能力が上がるにつれて、対のある自他動詞の習得の度合はどのように変わるか。
3. 誤用の多い対のある自他動詞はどのようなものか、なぜ誤用が起きるのか。
4. 自他動詞の使用は母語話者による使用とどのように異なるか。
5. 対のある自他動詞の理解を定着させるために、教授する際に留意すべき点は何か。

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

งานวิจัยนี้ได้นำไปยังผู้เรียนภาษาญี่ปุ่นเจ้าของภาษาไทยเพื่อชี้แจงดังต่อไปนี้ 1, 2, 3, 4, 5 พิจารณาเกี่ยวกับ
จุดมุ่งหมายที่จะตัดสิน
1. ผู้เรียนจากเจ้าของภาษาไทยที่มีวิชาเอกภาษาญี่ปุ่นที่มหาวิทยาลัยวิธีเข้าใจมากของคำกริยาตนเองสกรรมกริยากับคู่ของญี่ปุ่น
ถ้าพวกเขา
2. ขณะที่ญี่ปุ่นของกำลังการผลิตเพิ่มขึ้นของระดับของการเรียนรู้ของตนเองสกรรมกริยากับคู่ของการเปลี่ยนแปลงที่
3. ในทางที่ผิดของคำกริยาตนเองสกรรมกริยาหลายคนที่มีคู่ของอะไร, ทำไมการละเมิดเกิดขึ้น
4. การใช้คำกริยาตนเองสกรรมกริยาและการใช้งานโดยเจ้าของภาษาวิธีที่แตกต่าง
5. เพื่อแก้ไขความเข้าใจของคำกริยาตนเองสกรรมกริยากับคู่ที่สิ่งที่เป็นจุดที่จะเก็บไว้ในใจเมื่อการเรียนการสอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการศึกษานี้ วัตถุของ ไทย ลำโพง การเรียนภาษาญี่ปุ่น , 1 , 2 , 3 , 4 และ 5 พบในการศึกษาและมันก็เป็นวัตถุของการศึกษาในมหาวิทยาลัยเอกอกรรมกริยาภาษาญี่ปุ่นภาษาญี่ปุ่นเจ้าของภาษาเข้าใจของผู้เรียนไทยหรือไม่2 . เป็นหนึ่งในความสามารถทางภาษาญี่ปุ่น , ระดับของอกรรมกริยาเพื่อเรียนรู้วิธีการเปลี่ยน3 . ใช้คู่ซึ่งเป็นอกรรมกริยาหรือทำไมข้อผิดพลาดเกิดขึ้น4 . ใช้เป็นสกรรมกริยาที่แตกต่างกันวิธีการที่ใช้โดยเจ้าของภาษาเพื่อที่จะเข้าใจคู่อกรรมกริยาหรืออะไร คือ จุดที่เป็นใจในการสอน