本当に猫みたいな人だと思う。窓から差し込む暖かい日差しを受けながら。少

本当に猫みたいな人だと思う。

窓から差し込む暖かい日差しを受けながら。
少し体を丸めて気持ちよさそうに眠っている、この愛しい先輩は。
時々、イタズラ心を起こして自分を困らせる。
そんなところも猫の気紛れのように見える。


見ているこちらも暖かい気持ちになる。
陽の光に透ける茶色がかった髪をさらさらと指で梳きながら、
黒子はゆっくりと美琴の頭を撫でる。


とても優しい、ゆっくりとした時間。

ただ一つ困る事は…




日曜日。

風紀委員も非番とあって、黒子は美琴の部屋にお邪魔していた。
買い物を提案していた黒子であったが、部屋で過ごしたいという美琴の希望で
必要最低限の買い物のみを済ませ、早々に部屋に戻る事となった。


今回に限らず、美琴は大抵部屋で過ごす事を希望するのだが、
どちらかと言えば美琴の性格から内よりも外で行動する方が好きだと思っていた黒子は
一度その理由を尋ねた事があった。


その答えが

「外だとあんまり黒子に触れられないじゃない」

と、さらりと満面の笑みで言われたものだから、黒子もそれ以上何も言えず、
その笑顔に急激に早まった鼓動を抑えるのに精一杯だった。

美琴の笑みに何かしら含みを感じたのは、恐らく気のせいだろう。

黒子は自分に言い聞かせ、小さく深呼吸した。



そんな事もあり、いつものように美琴の部屋でのんびりと甘い時間を過ごしていた時の事。



…pipipipipi



「ん…」

「すみません、わたくしの携帯ですわ」


急に現実に戻されるような電子音に、美琴は一瞬眉間に皺を寄せる。
せっかくの休み、誰にも邪魔されず恋人とゆっくり過ごそうと思っていた矢先だった。


美琴が恋人を抱き抱えていた腕を少し緩めると、黒子はもぞもぞとポケットから携帯を取り出し、
申し訳ありません、と小さく謝った。



「もしもし？」

『あ、白井さんですか？お休みの所すみません』

「初春…何ですの一体？」

『えーと、今、外ですか？』

「部屋にいますから大丈夫ですわ」


…お姉さまのですけど、と黒子は初春に聞えないように一人ごちる。


『すみません。実は先週白井さんが担当した傷害事件の記録なんですが、ちょっと手直しして明日再提出する事になったんです』

「手直し、ですか？何か不備でも？」

『いえ、そう言う訳では無いんですが、合同会議用の資料に加工し直す事になって』

「なるほど、それで？」

『本当に申し訳ないんですが…今からファイルを送りますので、明日の朝までに本部に送っておいてくれませんか？』

「随分急ですわね…」

『そうなんです。お手伝いしたいところなんですが、私も別の資料で手一杯で』

「分かりましたわ、明日の朝までで良いんですのね？」

『はい、と言っても明日は学校もありますし。あまり時間が無くてすみません』



電話中、会話の内容が気になるのか黒子の背中越しに様子を見ていた美琴だったが、
そんな美琴に全く気付かないらしく、黒子は真剣な面持ちで会話を続けている。


（んー…）



相手が初春と言う、見知った相手だからか。
なかなか電話が終わらない苛立ちと寂しさからか。
それとも、単にイタズラ心が抑えられなかったからか。



「では、後ほどファイルを送ってくださいな。今日中には送り返せると思い、ひゃあ！」


会話の途中で急に意識を持って行かれるような、何とも言えない感触を首筋に覚え
黒子は変な声を出した、と焦ると同時に振り返って背後の美琴を無言で問いただすが
当の美琴はしれっとした表情で何食わぬ顔をしているだけだった。



『し、白井さん？！どうしたんですか？』

「おおおおねえさま！急に何をなさるんですか！？」

「んー、何となく？」

「わたくし電話中ですのよ！止めてくださいまし！」

「良いじゃない別に。いつもやってる事だし」

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมคิดว่า คนชอบแมวมากพลางแสงแดดอบอุ่นที่หลั่งไหลเข้ามาผ่านหน้าต่างเล็ก ๆ น้อย ๆ ร่างกาย นอนบนนี้อาวุโสอันเป็นที่รักบางครั้ง เราที่เก้อตัวเองมากที่แม้ดูเหมือนแมวมากจะเห็นความรู้สึกอบอุ่นด้วยจะโปร่งใสผมสีน้ำตาลอ่อน และหวีนิ้วในขณะที่Kuroko คือค่อย ๆ ลูบหัวหน้าหล่อ เวลามาก สบาย ๆแค่นี้ก็เป็นสิ่งหนึ่ง วันอาทิตย์นี้และลดภาษี disciplinarian Kuroko เล่นรำคาญการหล่อ ในความหวังของหล่อ แนะนำผู้ซื้อถูก Kuroko อยู่ในห้องคุณต้องการใช้เพียง น้อยช้อปปิ้งทำ ได้อย่างรวดเร็วกลับไปห้องหล่อส่วนใหญ่จะพักในห้องพัก ไม่เพียงแค่นี้ แต่ จากบุคลิกของหล่อกว่าในที่ต้องทำนอกถูกเล่น Kurokoเมื่อถามว่าทำไมคำตอบคือ" และมีการสัมผัสไม่มากของไม่และ เนื่องจากโดยไม่ลังเล และกล่าว ด้วยรอยยิ้มกว้าง Kuroko พูดไม่มากมันก็เป็นเรื่องยากที่สามารถระงับยิ้มในผื่นที่ตีอย่างรวดเร็ว หล่อยิ้มรู้สึกว่าบางสิ่งบางอย่างที่รวมไปถึงผมอาจจะเล็กได้หายใจลึก ๆ และบอกพวกเขาเล่น Kuroko เวลาที่ฉันได้ใช้เวลาเวลา และ ตามปกติของหล่อไว้เติมและหวานได้ ... .pipipipipi "ฉัน""ฉันขอโทษ โทรศัพท์มือถือของฉัน"เสียงอิเล็กทรอนิกส์เช่นความเป็นจริงกลับอย่างรวดเร็ว หล่อขณะ OJ ริ้วรอยบนหน้าผากรบกวนปิด ใครเป็นคนรัก และกำลังจ่ายช้าLoosens เล็กน้อยแขนถูก kissin รักหล่อ และ Kuroko จะถือกระเป๋าและอยู่ไม่สุขขออภัย และขอโทษน้อย "Moshi Moshi 」"โอ้ นาย Shirai ?? รูป ขอโทษ '"ฤดูใบไม้ผลิ สามัคคีคืออะไร 」"หรือ ขณะนี้ จาก 』ห้องโอเค… ฉันไม่ได้ยินสปริงของ Kuroko น้องสาว แต่เป็นฤดูใบไม้ร่วงที่เดียว"ขอโทษ ฉันได้รับน้อยบาดเจ็บจริง ๆ เอาของ Shirai ของระเบียนสุดท้ายจะถูกปรับ และส่งพรุ่งนี้เป็น '"ทำใหม่ ทำอย่างไร ไม่สมบูรณ์ใด ๆ หรือสิ่งที่ 」"มันไม่พูดนั้น แต่ฉันกลับ และแปรรูปเป็นวัสดุสำหรับการประชุม ร่วมกลายเป็น""อันที่จริง ในนั้น 」"ฉันขอโทษจริง ๆ ส่งไฟล์ตอนนี้ ดังนั้นจนกว่าจะเช้าวันพรุ่งนี้ที่สำนักงานใหญ่ใน คุณส่งฉัน 』ค่อนข้างเร็ว ฉัน""มันเป็นดังนั้น ดังกล่าวเป็นสถานที่ และต้องการความช่วยเหลือ แต่ฉันยังบทความอื่นบนไม่ว่าง""ฉันเข้าใจดีกว่าพรุ่งนี้เช้าฉันในนั้น 」"ใช่ และบอกว่า โรงเรียนวันพรุ่งนี้ และ เกินเวลา ฉันขอโทษ ' คือ ว่า โทรศัพท์ของพวกเขาในระหว่าง สนทนามานำพาชมหลังการ Kuroko Shirai Kurokoจริง ๆ จะรู้ว่า หล่อและ Kuroko ยังคงสนทนากระหายI-...) ฝ่ายตรงข้ามบอกว่า ต้นฤดูใบไม้ผลิ หรือ จากฝ่ายตรงข้ามที่รู้จากความเหงาและความยุ่งยากไม่ได้เรียก และมันก็ไม่สามารถควบคุมของเรา " A กรุณาส่งไฟล์นี้ในภายหลัง ส่งกลับไปยังจุดสิ้นสุดของวัน วันอา Nya 」การถ่ายทอดความรู้สึก ชอบเป็นกลางการสนทนาที่นำไปก็อย่าลืมคอรีบทำ Kuroko เสียขึ้นมา ด้วยเสียงแปลก และอย่างเวลากลับหลังหล่อที่อยู่เบื้องหลังคำถามอาจจะหล่อหายไป และมีใบหน้าที่ไม่รู้เรื่อง ด้วยการแสดงออก "และนางสาว Shirai เกิดอะไรขึ้น 』"" เรียนลูกค้า ผมก็ตัดสินใจอะไร 」ดูมัน- และอย่างใด 」"โทรศัพท์ของฉันเป็น ปิด 」"ไม่ดีกว่าจะ และฉันจะทำสิ่งต่าง ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมคิดว่าจริงๆมันเป็นคนชอบแมว

ขณะที่ได้รับแสงแดดอบอุ่นที่ผ่านมาทางหน้าต่าง
นอนหลับอย่างสบายมีแนวโน้มที่โค้งมนร่างกายเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้ผู้สูงอายุที่รัก
บางครั้งอึดอัดใจตัวเองที่เกิดจากความคิดของความชั่วร้าย
สถานที่ดังกล่าวยังมีลักษณะเหมือนแมวประหลาด


นี่เรากำลังมองไปยังความรู้สึกอบอุ่น
ในขณะที่ combing เชียร์ผมสีน้ำตาลกับแสงแดดถูกซื้อในให้เรียบนิ้ว
Kuroko ช้าลูบหัวของ Mikoto


อ่อนโยนมากเวลาช้า

ปัญหาเดียวก็คือว่า ...




อาทิตย์

คณะกรรมการศีลธรรมของประชาชนแม้จะมีการออกปฏิบัติหน้าที่, Kuroko ต้องรบกวนคุณในห้องพักของ Mikoto
เป็นแหล่งช้อปปิ้งได้เสนอตัวตุ่น แต่ในความหวังของ Mikoto ที่ต้องการที่จะใช้ในห้องพัก
เสร็จสิ้นการช้อปปิ้งเฉพาะสำหรับขั้นต่ำที่จำเป็นที่จะกลับมากลายเป็นต้นไปที่ห้อง


ไม่ จำกัด เวลานี้ Mikoto ส่วนใหญ่ผมต้องการที่จะใช้ในห้องพัก แต่
อย่างใดอย่างหนึ่งพูดไฝที่ฉันคิดว่าฉันชอบที่จะทำหน้าที่นอกกว่าภายในจากบุคลิกภาพของ Mikoto ถูก
ที่ถูกถามครั้งว่าทำไม มี


คำตอบคือ

"ไม่ไม่ได้สัมผัสกับ Kuroko มากที่อยู่นอก"

และเพราะผู้โดยไม่ลังเลกล่าวในรอยยิ้มขนาดใหญ่, Kuroko ยังไม่มีอะไรมากก็ไม่สามารถกล่าวว่า
เพื่อให้จังหวะก่อนวัยอันควรอย่างรวดเร็วในรอยยิ้ม มันเป็นเรื่องยากที่จะเป็นไปได้

ผมก็รู้สึกว่ามีบางสิ่งบางอย่างที่จะยิ้มของ Mikoto คืออาจจะเป็นเพราะของก๊าซ

Kuroko จะบอกตัวเองและใช้เวลาหายใจลึกขนาดเล็ก



สิ่งดังกล่าวยังมีว่าเมื่อคุณได้ใช้เวลาหวานสบายเสมอ Mikoto เช่นห้อง



... Pipipipipi



"ฉัน ... "

"ฉันขอโทษ Watakushi มือถือเป็นฉัน"


เสียงอิเล็กทรอนิกส์อย่างกระทันหันเช่นกลับไปที่ความเป็นจริง Mikoto เป็นริ้วรอยระหว่างคิ้วสักครู่
มันเป็นเพียงเมื่อฉันคิดว่ารอคอยวันหยุดพยายามที่จะใช้ทุกคนที่จะชะลอตัวทางไม่ได้เป็นคนรัก


และ Mikoto หลวมแขนเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็มีกอดคนรัก, Kuroko เป็นที่จะออกจากโทรศัพท์มือถือจากกระเป๋า Mozomozo,
ขออภัยและขอโทษขนาดเล็ก



"สวัสดีครับ?"

"โอ้คือ Shirai ซัง? ที่ฉันขอโทษ "วันหยุด

" ต้นฤดูใบไม้ผลิ ... Heck คืออะไร? "

" ดีตอนนี้ทำนอก? "

" ฉันไม่เป็นไรเพราะคุณอยู่ในห้อง "


... แต่น้องสาวของคุณเป็นลูกค้าและตัวตุ่นคือเพื่อที่จะไม่ได้ยินในช่วงต้นฤดูใบไม้ผลิของคนคนหนึ่ง Gochiru


"ฉันขอโทษ อันที่จริงผมบันทึกของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้รับบาดเจ็บ Shirai ซังอยู่ในความดูแลของสัปดาห์ที่ผ่านมาทำใหม่เล็ก ๆ น้อย ๆ และฉันควรจะได้รับในวันพรุ่งนี้อีกครั้งส่ง "

" การทำงานซ้ำหรือไม่บางสิ่งบางอย่างบกพร่อง? "

" ไม่มีไม่ได้หมายถึงพูดอย่างนั้น แต่ที่จะกลายเป็น "เรื่องการแปรรูปเป็นวัสดุสำหรับการประชุมร่วมกัน

" ดีเหรอ? "

" ผมจะส่งไฟล์จาก แต่ฉันขอโทษจริงๆ ... ตอนนี้เก็บไว้ในที่ส่งไปยังสำนักงานใหญ่โดยเช้าวันพรุ่งนี้ ทำไมไม่ฉัน? "

" มันเป็นเรื่องที่ค่อนข้างฉับพลัน ... "

" ที่เหมาะสม ช่วยให้คุณต้องการวางทำมัน แต่ฉันยังมือเต็มรูปแบบใน "ในบทความอื่น

ผมเป็น" เพื่อทำความเข้าใจฉันเป็นฉันอาจจะถึงเช้าวันพรุ่งนี้? "

" ใช่จะบอกว่าถึงแม้ว่าพรุ่งนี้คุณนอกจากนี้ยังมีโรงเรียน ขอโทษฉัน "ไม่ได้มีเวลามาก



ในโทรศัพท์ แต่เนื้อหาของการสนทนาเป็น Mikoto ได้เห็นสถานการณ์ในกลับไปของหรือ Kuroko กังวลที่
ดูเหมือนไม่ได้อยู่ที่ทุกคนตระหนักถึงชนิด Mikoto, Kuroko ยังคงสนทนาด้วยรูปลักษณ์ที่น่ากลัว ที่จะมี


(อืม ... )



หรือบุคคลอื่นกล่าวว่าต้นฤดูใบไม้ผลิเพราะคนที่คุณ Mishi '
ค่อนข้างหรือจากความยุ่งยากและความเหงาที่โทรศัพท์ไม่ได้จบ
หรือเพียงเพราะหัวใจความเสียหายไม่สามารถปราบปราม



"ในการทำโปรดและต่อมาส่งไฟล์. ผมคิดว่าส่งกลับไปในช่วงวันนี้ Hyaa!"


ในฐานะที่เป็นไปกับสติอย่างกระทันหันในช่วงกลางของการสนทนาอย่าลืมต้นคอสุดจะพรรณนาความรู้สึก
Kuroko แปลก ออกเสียง แต่สอบปากคำวิ่งและเงียบ Mikoto อยู่ข้างหลังในเวลาเดียวกัน
มันเป็นเพียงแค่รูปลักษณ์บริสุทธิ์ในคำถาม Mikoto เป็น Sylhet ที่จะมอง



"เรา Shirai ซัง? ! คุณจะทำอย่างไร "

" คุณ Nasaru สิ่งโอ้โอ้เฮ้ sama! ทันใด !? "

" อืมอย่างใด? "

" จะเป็นโทรศัพท์ Watakushi ในเราโปรดหยุด! "

" นอกเหนือจากการไม่ดีว่า. มันเป็นเรื่องที่คุณกำลังทำอยู่ตลอดเวลา. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมชอบแมวมากในขณะที่ได้รับหน้าต่างในแสงแดดอุ่นการนอนน้อยมิรุเป็นขด , ที่รักบางครั้งจิตใจหลอกแกล้งฉันมันเหมือนแมวแล้วนี้คือความรู้สึกอบอุ่นที่ได้เห็นผมเห็นผมสีน้ำตาลอ่อนกับนิ้ว และบางคุโรโกะ และตบศีรษะของเธอ มิโคโตะอย่างช้าๆนุ่มนวลสบาย , ชั่วโมงมันก็แค่ . . . . . . .วันอาทิตย์มันออกปฏิบัติหน้าที่คณะกรรมการและระเบียบวินัย คุโรโกะ มิโคโตะ ใน ห้องช้อปปิ้งเสนอใน Kuroko มิโคโตะอยู่ในห้อง , หวังเพียงขั้นต่ำที่จำเป็นที่จะทำช้อปปิ้ง แล้วกลับห้องแต่คราวนี้ไม่ มิโคโตะ มักจะใช้เวลาอยู่ในห้อง แต่ผมหวังว่าคุโรโกะคิดว่าจากชอบของมิโคโตะตัวละครมากกว่า ในสิ่งที่คุณทำไม่มีเคยถามเหตุผลคำตอบคือ" และอย่าสัมผัสกับคุโรโกะเหมือนกันโดยไม่ลังเล เพราะมันบอกว่า ทุกรอยยิ้ม แต่มันเป็นมากกว่าตุ่น บอกว่าไม่มีอะไรมันเป็นทั้งหมดที่ผมสามารถทำได้เพื่อให้รอยยิ้มบนเต้นก่อนวัยอันควรมิโคโตะยิ้มกับสิ่งที่เขารู้สึก มันอาจจะตัวฉันบอกตัวเองเอาลมหายใจลึกเรื่องมันเป็นแบบนี้ ฉันมีเวลาหวานเมื่อมิโคโตะที่ห้องตามปกติ. . . . . . . pipipipipi" . . . . . . . "" ขอโทษนะ โทรศัพท์ของฉัน "อิเล็กทรอนิกส์เสียงเหมือนฉันกลับมาสู่โลกแห่งความเป็นจริง ทันทีโดยมิโคโตะ หน้าผากย่นที่เหลือคิดว่าจะใช้เวลาอย่างช้า ๆ และไม่มีอุปสรรคมิโคโตะคนรักต้องจับแขนจะหลวม , ไฝเล็กๆออกมาจากกระเป๋า โทรศัพท์มือถือ และฉันขอโทษ ขนาดเล็ก และขอโทษ" ฮัลโหล ? "" โอ้ ใช่มั้ย ขอโทษนะสำหรับพักผ่อน" ปีใหม่ . . . . . . . อะไรคืออะไร "" เอาล่ะ คุณ ? "" เพราะฉันอยู่ในห้อง. . . . . . . น้องสาวของฉันเป็นสถานที่สวยงามและเป็นฤดูใบไม้ผลิ มีคนเดียว" ฉันขอโทษ ชิราจริงสัปดาห์สุดท้ายของการบาดเจ็บที่เกิดขึ้นในค่าใช้จ่ายของการบันทึกการปรับแต่งเล็ก ๆน้อย ๆส่งพรุ่งนี้อีก" การปรับ ? ข้อบกพร่องใด ๆ ? "" ไม่ แต่ผมไม่พูด ดังนั้น ในการประชุมร่วมของวัสดุที่ถูกประมวลผลอีกครั้ง" งั้นเหรอ ? "ผมขอโทษจริงๆ . . . . . . . ส่งไฟล์จากตอนนี้จนถึงพรุ่งนี้เช้า ส่งกองบัญชาการ ?" ผม " เป็นทางชันมาก . . . . . . ." ครับผม ฉันต้องการจะช่วยคุณ ผมจะตามวัสดุที่แตกต่างกัน" อืม ดี จนกว่าจะถึงพรุ่งนี้เช้าครับ ? "" ค่ะ ไม่มีโรงเรียนพรุ่งนี้ ขอโทษด้วยที่ไม่มีเวลาในอดีต ตัวเนื้อหาของการสนทนากลับไม่เห็นมิเป็นมิโคโตะเลยไม่รู้ว่าโมลได้คุยกันจริงจัง( ขอบคุณ )คนที่คุ้นเคยกับฤดูใบไม้ผลิจากการระคายเคือง และความเหงา ไม่ใช่ง่ายๆหรือเพียงแค่ไม่ได้หยุดยั้งหัวใจ หรือล้อเล่นใน " ส่งในภายหลัง ฉันคิดว่า送り返せるในวันนี้ " เฮ้อ !ในช่วงกลางของการสนทนาจะพาให้สติ จำสัมผัสคออย่างบอกไม่ถูกคุโรโกะแปลกเสียง มิโคโตะ ข้างหลังเงียบ ๆ และในเวลาเดียวกัน และมีคำถามพวกมิโคโตะเป็นผู้บริสุทธิ์ ดูราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยชิรา " นาย ? ! คุณเป็นยังไงบ้าง ? "" โอ้ ! ในสิ่งที่คุณ ! ? "" ขอบคุณ " อย่างใด ?คุณอยู่ในโทรศัพท์ของฉัน ได้โปรดหยุดเถอะ !" มันไม่ได้ดีไปอีก ฉันมักจะทำอย่างนั้น "