As if he wanted to just talk to her

As if he wanted to just talk to her, Suimei gently tapped the shoulders of the girl panting in pain.
Lefille looked up with blurry eyes, probably recovering her consciousness a little.
“Ah, uh…?”
The face that was lifted because of the voice still showed signs of the curse’s influence and was red with confusion.
“Ah…”
Lefille finally realized someone was calling out to her, and made a sound that she was aware. But as she stared into the eyes of the man who had a wavering look of pity, the girl’s pupils reflect despair like never before.
As they looked at each other, Lefille’s face gradually became twisted. Why are you here. Why are you looking? I didn’t want anybody to see my disgraceful sight. Lefille’s pained expression seemed to be screaming.
However, even after noticing another person’s presence, she didn’t stop as if her actions were forced by an unseen power. Because of the curse’s fever, she had no control over her body and she continued to rub herself against the rock to relieve the fever a little.
“Ahh... ahhh…”
Yes, from the perspective of a third party, it was a seductive action as if she couldn’t help soothing the fire within her.
“No... please, don't look… please…”
Lefille’s faint voice now was not because of the painful fever. It was a plea from a girl in pain, who didn’t want anyone to see her indecent side.


***
After some time, the curse’s effect seemed to fade, and she calmed down. To Lefille, who was on the ground putting on the knights clothes he had brought, Suimei quietly asked about the curse.
“Is it a curse?”
He asked to confirm. And as expected, Lefille nodded without looking at him. When Suimei was about to ask again, Lefille who was lowering her head with depressed eyes suddenly said:
“I am…”
“...”
“... I am someone related to the royal family of Noshias… No, Noshias is gone, I should say that I was someone related to them.”
Lefille looked down and sighed. It was a sigh as if she was mocking herself, as the girl continued her monologue depressedly. Lefille then continued:
“The Noshias royal family— as a branch family, the bloodline of spiritual power run in my clan. Because I was born with powerful spiritual powers, I was raised with the goal of protecting Noshias from early on. Day after day, I practiced my swordsmanship and ways to use my spiritual powers just to protect my homeland from the Mazoku that would attack from the north.”
Lefille then turned towards Suimei to confirm something.
“In the day, I told you that Noshias was defeated by the Mazoku right?”
“...Yeah…”
“Back then… about half a year ago, the northernmost fortress entrusted to us was stamped out by the hordes of Mazoku. And I was separated with the comrades that fought alongside me. By the time we fought at the capital, there were only a few people left.”
It was a harsh memory, and her voice oozed with pain. And yet, Lefille, as if she had to talk, continued on.
“The Mazoku’s attack was terrifyingly fast. There wasn’t even time for the citizens to escape out of the country. The Mazoku controlled the majority of the country in no time. By that point, we had almost no means to resist. Normally, a summoning for a hero would also be done, but it was too late. They could only call on my power, but my strength was futile against the Mazoku army. Due to the overwhelming differences in numbers and resources, our army renowned for being elite was also crushed. In the end, in order to show the Mazoku our resolve, the people of Noshias chose to defend the city until the very end.”
Making a last stand. In the first place, there was no option to run. Because of the pride of the northern people, they wouldn’t yield to the Mazoku, and struggled to the end to not let the Mazoku do as they wanted.
However—
“While everyone else was preparing for the last time, I was given a different task. I wasn’t allowed to die in the siege because of the spirit’s power. The spirit’s power could not be allowed to die out, and so, I was not permitted to fight until the end at the castle. As a result of this power, my father, my mother, my friends, everyone that was important to me, I had to run and abandon it all.”
This must have been the greatest regret in her life, and Lefille’s shoulders hung with regret.
Suimei was born in modern Japan, and would firstly be happy about being alive in such a situation. But for the people of this world who live for the sake of battle and took pride in the duty passed down by their ancestors, this situation was probably unbearable. For someone who was bestowed with more spiritual powers than power, this was even more true.
“It was in the middle of that. I got cursed. While escaping to other countries, I fought with the Mazoku, and then…”
“It’s that guy…?”
“...No, not Rajas. The one who cursed me was a female Mazoku commanding Rajas and the army. That Mazoku seemed to specialize in curses. What her intention was, I don’t know, but in that fight where I was fighting with every

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Suimei เบา ๆ เคาะไหล่ของหญิงสาวหอบความเจ็บปวด ว่าเขาต้องการเพียงแค่พูดคุยกับเธอ Lefille มองขึ้นตาตาพร่า อาจจะกู้คืนสติของเธอเล็กน้อย " Ah, uh...? " ใบหน้าที่ถูกยกขึ้นจากเสียงยังคงพบสัญญาณของอิทธิพลคำสาป และแดง ด้วยความสับสน "อา..." Lefille ก็ตระหนักคนโทรออกของเธอ และทำเสียงเธอทราบ แต่ขณะที่เธอจ้องเข้าไปในสายตาของคนที่มีดูลังเลสงสาร นักเรียนของเด็กหญิงสะท้อนความสิ้นหวังไม่เคยมาก่อน ขณะที่พวกเขามองไปที่แต่ละอื่น ๆ ใบหน้าของ Lefille ค่อย ๆ กลายเป็นบิด เหตุที่มี... ทำไมคุณกำลัง ไม่อยากใครดูสายตาของฉันอับอาย Lefille ของ pained แสดงออกดูเหมือน จะกรีดร้อง อย่างไรก็ตาม แม้หลังจากสังเกตเห็น การปรากฏตัวของบุคคลอื่น และเธอไม่หยุดว่าการกระทำของเธอที่ถูกบังคับ โดยอำนาจมองไม่เห็น เพราะคำสาปไข้ เธอไม่สามารถควบคุมร่างกายของเธอ และเธอยังคงถูตัวเองกับหินเพื่อบรรเทาอาการไข้เล็กน้อย "ปรบมือ... ahhh..." ใช่ จากมุมมองของบุคคลสาม มันเป็นการกระทำที่มีเสน่ห์เหมือนเช็คเธอ ' t ช่วยผ่อนคลายไฟภายในของเธอ "ประมุขกรุณา ไม่ได้ดู...โปรด" เสียงลมของ Lefille ตอนนี้ไม่ได้เนื่องจากเจ็บไข้ ก็แก้ต่างจากผู้หญิงในความเจ็บปวด ไม่ต้องให้คนเห็นเธอด้านอนาจาร *** บางเวลา ผลของคำสาปแช่งดูเหมือนจาง และเธอสงบลง ถึง Lefille ผู้บนพื้นวางบนผ้าอัศวินที่เขาได้นำ Suimei เงียบ ๆ ถามเกี่ยวกับคำสาป "คือมันเป็นคำสาปแช่ง เขาถามเพื่อยืนยัน และตามที่คาดไว้ Lefille เลยต้องโดยไม่ได้มองที่เขา เมื่อ Suimei คือจะ ถามอีก Lefille ที่ถูกลดหัวของเธอ ด้วยตาหดหู่ก็กล่าวว่า: "ฉัน... " “...” “... ผมเป็นคนที่เกี่ยวข้องกับพระราชวงศ์ของ Noshias ไม่ Noshias หายไป ผมควรพูดว่า ผมเป็นคนที่เกี่ยวข้องกับพวกเขา" Lefille มองลงไป และถอนหายใจ ได้ด้วย[ว่าเธอถูกเยาะเย้ยตัวเอง เป็นสาวต่อพรุ่งนี้เธอ depressedly Lefille แล้วอย่างต่อเนื่อง: "ครอบครัว Noshias — เป็นครอบครัวสาขา ยเลือดของพลังทางจิตวิญญาณที่เรียกใช้ในกองทัพของฉัน ฉันถูกยกขึ้น ด้วยเป้าหมายของการป้องกัน Noshias ในช่วงต้น และเนื่อง จากผมเกิดอำนาจทางจิตวิญญาณที่มีประสิทธิภาพ วันหลังจากวัน และฝึกกายกรรมและวิธีในการใช้อำนาจทางจิตวิญญาณของฉันเพียงเพื่อปกป้องบ้านเกิดเมืองนอนของฉันจาก Mazoku ที่จะโจมตีจากเหนือของฉัน Lefille แล้วหันไปทาง Suimei เพื่อยืนยันสิ่งที่ "ในวัน ผมบอกคุณว่า Noshias พ่ายแพ้ โดยขวา Mazoku" “... ใช่..." "กลับมาแล้ว...เกี่ยวกับครึ่งปี ป้อมเหนือสุดที่ได้รับมอบหมายให้เราแก้ไขตราประทับออกพยุหะของ Mazoku และฉันถูกคั่น ด้วยสหายที่ต่อสู้เคียงข้างฉัน โดยเวลาที่เราต่อสู้ที่เมืองหลวง ได้เพียงไม่กี่คนซ้าย" มันเป็นความทรงจำที่เลวร้าย และเสียงของเธอจากผู้ผลิตรายที่ มีอาการปวด และ ยัง Lefille ว่าเธอมีการพูดคุย และต่อบน "Mazoku โจมตีได้รวดเร็วน่ากลัว ไม่ได้เวลาที่ประชาชนจะหลบหนีออกจากประเทศ Mazoku การควบคุมส่วนใหญ่ของประเทศในเวลาไม่นาน โดยจุดนั้น เรามีเกือบจะไม่หมายถึงการต่อต้าน ปกติ เรียกสำหรับฮีโร่จะยังทำได้ แต่มันก็สายเกินไป พวกเขาสามารถเรียกพลังของฉันเท่านั้น แต่ความแข็งแรงของฉันเป็นลม ๆ แล้ง ๆ กับกองทัพ Mazoku เนื่องจากความแตกต่างที่ล้นหลามในหมายเลขทรัพยากร กองทัพของเรามีชื่อเสียง ยอดยังถูกบด ในสุด เพื่อแสดง Mazoku ใจของเรา คนของ Noshias เลือกที่จะปกป้องเมืองจน" ทำให้สุดท้ายยืน ในสถานที่แรก คือไม่มีตัวเลือกการเรียกใช้ เพราะความภาคภูมิใจของคนภาคเหนือ พวกเขาจะไม่ยอมตาม Mazoku ของ และต่อสู้เพื่อสิ้นสุดไม่ให้ทำ Mazoku ตามที่พวกเขาต้องการ อย่างไรก็ตาม — "ในขณะที่คนอื่น ๆ กำลังเตรียมเป็นครั้งสุดท้าย ฉันได้รับงานแตกต่าง ฉันไม่สามารถตายในล้อมเมืองเนื่องจากพลังแห่งจิตวิญญาณ พลังแห่งจิตวิญญาณไม่ได้รับอนุญาตมอด และดังนั้น ฉันไม่สามารถจะต่อสู้จนถึงสุดทางที่ปราสาท เป็นผลมาจากอำนาจนี้ พ่อ แม่ เพื่อนของฉัน ทุกคนที่สำคัญสำหรับฉัน ผมทำงาน และละทิ้งทั้งหมด" นี้ต้องรับเสียใจมากที่สุดในชีวิตของเธอ และเสียใจของ Lefille ไหล่แขวนด้วย Suimei เกิดในประเทศญี่ปุ่นสมัยใหม่ และตอนแรกจะมีความสุขเกี่ยวกับการมีชีวิตอยู่ในสถานการณ์ดังกล่าว แต่สำหรับคนของโลกนี้ที่อาศัยอยู่เพื่อประโยชน์ในการต่อสู้ และเอาความภาคภูมิใจในหน้าที่ทอด โดยบรรพบุรุษ สถานการณ์นี้อาจจะทนไม่ได้ สำหรับคน ที่รับพระราชทานอำนาจทางจิตวิญญาณมากขึ้นกว่าไฟ และนี้คือความจริงยิ่ง "มันเป็นกลางที่ ผมมีซวย ในขณะที่หลบหนีไปยังประเทศอื่น ๆ ที่ต่อสู้กับ Mazoku แล้ว... " "ก็ว่า... ? " “... ไม่ ไม่ Rajas ผู้สาปแช่งฉันถูก Mazoku หญิงสั่ง Rajas และกองทัพ Mazoku ที่ดูเหมือนจะ เชี่ยวชาญในคำสาป อะไรความตั้งใจของเธอ ฉันไม่รู้ แต่ที่ต่อสู้ที่ผมต่อสู้กับทุก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เช่นถ้าเขาอยากจะเพียงแค่พูดคุยกับเธอ, Suimei เคาะเบา ๆ ไหล่ของหญิงสาวหอบในความเจ็บปวด.
Lefille เงยหน้าขึ้นมองด้วยตาพร่าตาอาจกู้คืนสติของเธอเล็ก ๆ น้อย ๆ .
"อาเอ่อ ... ?"
ใบหน้าที่ถูกยกขึ้นเนื่องจาก เสียงยังคงมีสัญญาณของการมีอิทธิพลต่อการสาปแช่งและเป็นสีแดงที่มีความสับสน.
"อา ... "
Lefille ตระหนักในที่สุดมีคนมาโทรออกไปของเธอและทำให้เสียงที่เธอก็รู้. แต่ขณะที่เธอจ้องมองเข้าไปในตาของชายที่มี Wavering ดูสงสารที่หญิงสาวนักเรียนสะท้อนให้เห็นถึงความสิ้นหวังไม่เหมือนก่อน.
ในฐานะที่พวกเขามองกันและกัน Lefille หน้าค่อย ๆ กลายเป็น Twisted. ทำไมคุณมาที่นี่. ทำไมคุณกำลังมองหาหรือไม่ฉันไม่อยากให้ใครมาเห็นภาพน่าอายของฉัน การแสดงออกเจ็บปวด Lefille'S ดูเหมือนจะกรีดร้อง.
อย่างไรก็ตามแม้หลังจากสังเกตเห็น'S แสดงตนคนอื่นเธอไม่หยุดหากการกระทำของเธอถูกบังคับโดย Unseen เพาเวอร์. เนื่องจากคำสาป'S ไข้เธอไม่มีการควบคุมทั่วร่างกายของเธอและเธอก็ยังคง ตัวเองกับถูร็อคเพื่อบรรเทาไข้เล็ก ๆ น้อย ๆ .
"อ่า ... Ahhh ... "
ใช่จากมุมมองของบุคคลที่สามก็คือการกระทำเสน่ห์ราวกับว่าเธอไม่สามารถช่วยผ่อนคลายไฟภายในของเธอ.
"ไม่มี โปรด ... อย่ามอง ... กรุณา ... "
Lefille วิตกเสียงตอนนี้ไม่ได้เพราะความเจ็บปวดไข้. มันเป็นข้ออ้างจากหญิงสาวคนหนึ่งในความเจ็บปวดที่ไม่ได้ต้องการให้ใครเห็นด้านอนาจารเธอ. *** หลังจากที่บางครั้งคำสาปและมีผลดูเหมือนจะจางหายไปและเธอสงบลง. ในการ Lefille ซึ่งเป็นบนพื้นดินการนำ On อัศวินเสื้อผ้าที่เขาได้นำมา Suimei อย่างเงียบ ๆ ถามเกี่ยวกับคำสาป. "มันคือคำสาป?" เขาถามว่าจะ .. ยืนยันและเป็นไปตามคาด Lefille พยักหน้าโดยไม่ต้องมองเขาเมื่อ Suimei เป็นเรื่องที่จะถามอีก Lefille ใครถูกลดหัวเธอด้วยตาหดหู่ทันใดนั้นกล่าวว่า: "ฉัน ... " " ... " " ... ฉันใครบางคน ที่เกี่ยวข้องกับพระราชวงศ์ Noshias ... ไม่มี Noshias หายไปผมควรจะพูดว่าผมเป็นบุคคลที่เกี่ยวข้องกับพวกเขา. " Lefille มองลงและถอนหายใจ. มันเป็นเฮ้อราวกับว่าเธอเยาะเย้ยตัวเองเป็นสาวเธอยังคงคนเดียว Depressedly . Lefille แล้วต่อ: .. "การ Noshias รอยัลครอบครัวเป็นสาขาครอบครัว, สายเลือดจิตวิญญาณพลังงานเรียกใช้ในตระกูลของฉันเพราะฉันเกิดมาพร้อมกับพลังทางจิตวิญญาณที่มีประสิทธิภาพผมถูกเลี้ยงดูมาโดยมีเป้าหมายของการปกป้อง Noshias จากต้นในวันหลังจากที่ วันฉันฝึก Swordsmanship และวิธีการที่จะใช้พลังทางจิตวิญญาณของฉันเพียงแค่ต้องการปกป้องบ้านเกิดของฉันจาก Mazoku ที่จะมีการโจมตีจากทางทิศเหนือของฉัน. " Lefille แล้วหันไปทาง Suimei เพื่อยืนยันการบางสิ่งบางอย่าง. " ในวันฉันบอกคุณว่า Noshias ก็พ่ายแพ้ Mazoku ทาง? " " ... ใช่ ... " " ... กลับมาแล้วประมาณครึ่งหนึ่งของปีที่ผ่านมาเหนือป้อมมอบหมายให้เราได้รับการประทับโดยพยุหะของ Mazoku. และฉันถูกคั่นด้วยสหายที่ต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กับฉัน ตามเวลาที่เราต่อสู้กับทุนมีเพียงไม่กี่คนที่เหลือ. " มันเป็นความทรงจำรุนแรงและเสียงของ oozed ที่มีอาการปวด. และยัง Lefille เช่นถ้าเธอได้ที่จะพูดคุยต่อไป. " การ Mazoku โจมตี ได้อย่างรวดเร็วน่ากลัว. มีไม่ได้แม้กระทั่ง เวลาสำหรับประชาชนที่จะหลบหนีออกนอกประเทศ. การ Mazoku ควบคุมส่วนใหญ่ของประเทศในเวลาไม่นาน. โดยจุดที่เรามีเกือบจะไม่มีวิธีการที่จะต่อต้าน. ปกติเรียกหา พระเอกก็จะทำได้ แต่มัน ก็สายเกินไป. พวกเขาเท่านั้นที่สามารถเรียกร้องอำนาจของฉัน แต่ความแข็งแรงของฉันไม่มีประโยชน์อะไรกับกองทัพ Mazoku. เนื่องจากความแตกต่างอย่างท่วมท้นในตัวเลขและทรัพยากรกองทัพของเรามีชื่อเสียงสำหรับการถูกชนชั้นสูงยังถูกบด ในที่สุดเพื่อที่จะแสดง Mazoku แก้ไขของเราคนของ Noshias เลือกที่จะปกป้องเมืองจนกระทั่งท้ายสุด. " ทำขาตั้งล่าสุด. ในสถานที่แรกที่มีไม่มีตัวเลือกให้ทำงานถูก. Because Of The Pride Of ทางตอนเหนือของคนที่พวกเขาจะไม่ให้ผลผลิตเพื่อ Mazoku และพยายามที่จะจบการไม่ปล่อยให้ Mazoku ทำตามที่พวกเขาต้องการ. However- "ในขณะที่คนอื่นเตรียมความพร้อมสำหรับครั้งสุดท้ายที่ผมได้รับงานที่แตกต่างกัน. ฉัน wasn 'T อนุญาตให้ตายในการล้อม เพราะอำนาจจิตวิญญาณของ. อำนาจจิตวิญญาณของการที่อาจไม่ได้รับอนุญาตให้ตายออกและอื่น ๆ ผมไม่ได้รับอนุญาตที่จะต่อสู้จนกว่าจะสิ้นสุดที่ปราสาท. เป็นผลมาจากอำนาจนี้พ่อของฉัน แม่ของฉันเพื่อนของฉันให้ทุกคนที่สำคัญกับผมผมก็มีการทำงานและละทิ้งมันทั้งหมด. " นี้จะต้องได้รับความเสียใจยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเธอและไหล่ Lefille แขวนด้วยความเสียใจ. Suimei เกิดในโมเดิร์นญี่ปุ่นและ ประการแรกจะมีความสุขเกี่ยวกับการมีชีวิตอยู่ใน สถานการณ์ดังกล่าว. แต่สำหรับคนในโลกนี้ที่อาศัยอยู่เพื่อประโยชน์ของการต่อสู้และเอาความภาคภูมิใจในการปฏิบัติหน้าที่ที่ผ่านลงมาจากบรรพบุรุษของพวกเขาสถานการณ์เช่นนี้ก็อาจจะทนไม่ได้. สำหรับคนที่มอบให้กับ พลังทางจิตวิญญาณมากกว่าพลังงานนี้เป็นจริงมากยิ่งขึ้น. "มันอยู่ในช่วงกลางของการที่. ฉันได้สาปแช่ง. ในขณะที่หลบหนีไปยังประเทศอื่น ๆ , ฉันต่อสู้กับ Mazoku แล้ว ... " "มันเป็นเรื่องที่ผู้ชาย ... ?" " ..No ไม่ Rajas. เป็นผู้หนึ่งที่ สาปแช่งฉันเป็นหญิง Mazoku บังคับบัญชา Rajas และกองทัพ. ที่ Mazoku ดูเหมือนจะมีความเชี่ยวชาญในการให้คำสาปแช่ง. สิ่งที่ความตั้งใจของเธอก็คือผมไม่ทราบ แต่ในการต่อสู้ที่ที่ผมต่อสู้กับ ทุกๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถ้าเค้าแค่อยากจะคุยกับเธอ suimei ค่อยๆแตะไหล่ของหญิงสาวหอบด้วยความเจ็บปวดlefille พร่ามัว ดวงตามองขึ้นเล็กน้อย คงฟื้นสติของเธอ" อ่า . . . . . . . . . . . . . สำหรับใบหน้าที่ถูกยกเลิกเพราะเสียงยังคงมีสัญญาณของคำสาป " s อิทธิพลคือสีแดงกับความสับสน" อ่า . . . . . . . "lefille ก็รู้ว่าใครโทรมาหาเธอ และทำให้เธอตระหนักถึง แต่เป็นเสียงที่เธอจ้องมองเข้าไปในดวงตาของคนที่เคยโลเลสงสารของผู้หญิง " s นักเรียนสะท้อนความสิ้นหวังอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนพวกเขามองที่แต่ละอื่น ๆ เช่น lefille " s หน้าก็ค่อย ๆบิดทำไม คุณอยู่ที่นี่ คุณจะดูทำไม ? ไม่อยากให้ฉันมีใครเห็นสายตาของผม น่าอาย lefille " s เจ็บปวด สีหน้าเหมือนจะกรีดร้องอย่างไรก็ตาม ตน ต่อให้คนอีก s สังเกตเห็นเธอไม่ได้หยุด ราวกับว่าการกระทำของเธอถูกบังคับโดยอำนาจเร้นลับที่เพราะไข้ของคำสาป เธอ " s ไม่มีการควบคุมร่างกายของเธอและเธอยังคงลูบหินเพื่อบรรเทาตัวเองไข้เล็ก ๆน้อย ๆ" อ้า . . อ้า . . . . . . . "ใช่ จากมุมมองของการกระทำบุคคลที่สาม มันเป็นเสน่ห์ , ถ้าเธอไม่ได้ช่วยบรรเทาไฟในตัวเธอไม่ " โปรดอย่าดู . . . . . . . ได้โปรด . . . . . . . "lefille " s เสียงก็จะเป็นลม ไม่ใช่เพราะเจ็บปวดตอนนี้ มันไข้เป็นข้ออ้างจากผู้หญิงที่ไม่ได้ปวด หยาบคาย อยากให้ใครเห็นเธอความล้มเหลวช่วงหลัง " s Curse ผลดูเหมือนจะจางหายไป เธอสงบลง และ lefille , นำเกี่ยวกับบนพื้นดินที่ถูกวางไว้บนเสื้อผ้าเขา suimei อัศวินเงียบๆถามเกี่ยวกับคำสาป" มันเป็นคำสาปคือขอยืนยันว่า เขาคาดหวัง และ lefille พยักหน้าโดยไม่มองเขาเมื่อ suimei ก็จะถามอีกครั้ง ซึ่งการลดหัวของเธอกับ lefille ตาก็หดหู่" ผม . . . . . . . "" . . . . . . . "" . . . . . . . ฉันเป็นคนที่เกี่ยวข้องกับราชวงศ์ของ noshias . . . . . . . ไม่ noshias หายไปแล้ว ฉันควรจะพูดว่า คนที่เกี่ยวข้องกับ ของพวกเขาเหล่านั้นlefille และก้มลงมองถอนหายใจมันถอนหายใจราวกับว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ตัวเองมีต่อเธอว่าเรื่อง depressedly lefille แล้วอย่างต่อเนื่อง" noshias ราชวงศ์ เป็นสายเลือดของครอบครัวสาขา เรียกพลังทางจิตวิญญาณ ในตระกูลของฉัน เพราะฉันเกิดมาพร้อมกับพลังทางจิตวิญญาณที่มีประสิทธิภาพ ผมถูกเลี้ยงมาด้วยเป้าหมายของการปกป้อง noshias ก่อนหน้านี้แล้ว วันหลังผม ผมฝึกฟันดาบและวิธีที่จะใช้พลังทางจิตวิญญาณของฉัน เพื่อปกป้องจากบ้านเกิดของฉัน พวกมาโซคุระบุว่าจะโจมตีจากเกาหลีเหนือlefille แล้วหันไปทาง suimei ยืนยันบางอย่าง" วันนี้ ผมบอกคุณว่า noshias พ่ายแพ้โดยมาโซคุ เหมาะ สำหรับ" . . . . . . . ใช่ . . . . . . . "" แล้วกลับ . . . . . . . ประมาณครึ่งปีก่อน เหนือสุดที่มอบหมายให้เราป้อมถูกตีตราโดยพยุหะของมาโซคุณและฉันก็แยกกับสหายที่ร่วมสู้รบเคียงข้างฉันโดยเราต่อสู้ในเวลาที่เมืองหลวง ด้านซ้ายมีเพียงไม่กี่คนในของพวกเขามันเป็นเสียงที่แข็งกร้าวและความทรงจำ oozed กับความเจ็บปวด และยัง lefille เช่นถ้าเธอยังคงพูดต่อ" โจมตีมาโซคุ " s ได้รับ terrifyingly ไม่เคยแม้แต่เวลาที่นั่นเร็ว เพื่อประชาชน เพื่อหนีออกนอกประเทศ มาโซคุควบคุมส่วนใหญ่ของประเทศในเวลาที่เราเคยมี โดยจุดที่แทบจะไม่มีวิธีการที่จะต่อต้าน ปกติเรียกเป็นฮีโร่ แต่มันคงจะเสร็จ ก็สายเกินไป พวกเขาสามารถเรียกพลังของฉัน แต่แรงของฉันกับกองทัพมาโซคุที่ไร้ประโยชน์และเนื่องจากยุ่งยากตัวเลขความแตกต่างในทรัพยากรที่มีชื่อเสียงถูกกองทัพของเราถูกบดในยอดที่สิ้นสุดเพื่อแสดง , มาโซคุแก้ปัญหาของเรา noshias เลือกที่จะปกป้องผู้คนในเมืองน. จนจบในการยืนดูตอนแรก ไม่มีตัวเลือกให้ใช้ เพราะศักดิ์ศรีของคนทางเหนือ เขาไม่ยอมแพ้มาโซคุและต่อสู้จนถึงที่สุด เพื่อไม่ให้มาโซคุทำตามที่พวกเขาต้องการอย่างไรก็ตามทุกคนในขณะที่ " เตรียมเป็นครั้งสุดท้าย ฉันได้รับงานที่แตกต่างกัน ผมไม่เคยได้รับอนุญาตอำนาจ กำลังจะตายในที่ล้อม เพราะจิตวิญญาณของจิตวิญญาณของพลังอาจไม่ได้รับอนุญาตให้ตายออกไปแล้ว ผมก็ไม่ได้รับอนุญาตให้ต่อสู้จนกว่าจะสิ้นสุด ณ ปราสาทผลของพลังนี้ เป็น พ่อ แม่ เพื่อนๆ ทุกคนที่สำคัญสำหรับผม ผมต้องทิ้งและเรียกใช้มันทั้งหมดนี้คงจะเสียใจที่สุดในชีวิต และ เธอ lefille แขวน " s ไหล่กับความเสียใจsuimei เกิดในที่สมัยใหม่ และญี่ปุ่น จะเป็นประการแรก มีความสุขกับการมีชีวิตอยู่ในสถานการณ์ดังกล่าว แต่สำหรับคนบนโลกนี้ ที่มีชีวิตอยู่เพื่อการต่อสู้และเอาความภาคภูมิใจในบรรพบุรุษที่ตกทอดโดยหน้าที่ เหตุการณ์นี้อาจเป็นคนที่เหลือทน เพื่อมอบให้กับจิตวิญญาณ พลังมากกว่า พลังนี้เป็นจริงมากขึ้น" มันอยู่ในช่วงกลางของผมได้ด่า ขณะหลบหนีไปประเทศอื่น ผมสู้กับมาโซคุ แล้ว . . . . . . . "" It " s ผู้ชายคนนั้น . . . . . . . สำหรับ" . . . . . . . ไม่ ราจัสสาปแช่งฉันเกี่ยวกับคนที่เป็นเพศหญิงมาโซคุบังคับบัญชากองทัพและราจัสที