「ああ、もうっ！ いい加減にして下さいぃいいいい！！」 大迷路の東より

「ああ、もうっ！ いい加減にして下さいぃいいいい！！」

大迷路の東よりにある小部屋くらいの開けた空間に、シアの怒声とギチギチと骨の軋むような音が響いた。

音の出処は、シアに腕ひしぎ十字固めを受けているハジメの腕である。

「何をするんだシア。腕が折れそうじゃないか」
「平然とした顔で何を言っているんですか！ って言うか、ユエさんも挑発するのは止めて下さい！」
「……ん。私を求めて、でも迷宮内だから我慢するハジメ……可愛い」
「時と場所を弁えて下さいよぉ！」

激しくツッコミを入れるシア。その間も、ハジメへの十字固めはビクともせず完璧に決まっている。シアの成長が著しい証拠だ。喜ばしいことである。

もっとも、さりげなくユエを抱き寄せようするハジメに関節技で諌めるシアにとっては全く喜ばしくない事態だろうが。

ハジメ達は、現在、大迷路の分岐点近くにあった小部屋で小休止中である。

それは、囁き声により異常に精神力をすり減らした光輝達を休ませる必要があったからなのだが、逆に囁かれれば囁かれるほど、何故か愛情パラメーターがうなぎ登りとなる意味不明な二人にとっては愛情を確かめ合うチャンスでもあり……「大迷宮内でイチャつき過ぎだろうが、ゴラァ！」とシアが必死に食い止めているところなのである。

「落ち着け、シア。大迷宮だぞ？ 本当に羽目を外すわけないだろう？」
「……今、普通にキスしようとしてませんでした？」
「あれはユエの補給だ」

キリッとした表情でシアにTPOくらい弁えていると断言するハジメだったが、その隣で、ユエがペロリと唇を舐めながら目を細めている姿を見れば、何とも疑わしい。

「補給が必要なほど消費したようには見えませんでしたけどねぇ」

それに対して、普段にない辛辣なツッコミを入れつつ、固めた腕を更にビキビキと引き伸ばすシア。

「容赦ないな……」
「こ、恋人ですからね。ダメなところはきっちり言わせて貰います！」
「シア……いい子」

ちょっと頬を染めつつ、恋人故に諌めるべきはしっかり諌めるというシアに、ハジメとユエは「ほぅ」と感心の声を上げた。そんなシアに免じて？ ハジメとユエはしずしずと座り直す。

今まではハジメとユエの二人に付いていくという雰囲気だったシアだが、ハジメに恋人認定されてからは二人と対等であるという自覚が芽生えてきたようだ。前を行く二人に後ろから抱きつくような接し方ではなく、横に並んで、時には前に出て二人の手を取り引っ張るような、そんな“より近しい接し方”である。

「ふむ、確かに恋人らしいのぅ」
「……うん。そうだね」

ティオがほっこりしながら呟きを漏らすと、傍らの香織が苦笑い混じりに同意した。その瞳には羨望が含まれている。

「……」
「シズシズ？ どうかした？」
「え？ いえ、何でもないわよ？ それより鈴は大丈夫？」

そんな中、気が付けばハジメ達のやり取りをボーと眺めている雫に、鈴が気遣わしいげに声を掛けた。鈴も、囁き声により心に針でも突き立てられているような痛みを覚えており、それほど余裕があるわけではないのだが、懊悩する雫を見ていられなかったのだ。

普段、自分の悩みは上手く隠して後回しにし、他人のことばかり気にかける雫であるから、あからさまに顔に出ていることで目立ったのだろう。

しかし、やはりと言うべきか、雫は鈴に呼び掛けられると直ぐに微笑み返し、逆に鈴の心配を始めてしまった。確かに、鈴も余り顔色は良くないのだが……はっきりしない抽象的な言葉で心の深奥を嬲られるような感覚に憔悴しているのは雫も同じはずである。

鈴は困ったような笑みを浮かべながら、これ以上、大切な友人が自分を後回しにしないように、ただ「大丈夫」と答えるしかなかった。

「おい、光輝……」
「何だ、龍太郎」
「あ、いや、別に何でもねぇ。さっさとこんな気持ち悪ぃ場所、脱出してぇなぁって」
「……そうだな」

一方で、一番危うい雰囲気なのが光輝だった。口数は異様に少なく、時折、心配そうに声を掛ける雫や龍太郎、鈴にも必要最小限の返事しか返さない。

そして、その眼差しは、刻一刻と強くなっていくようだ。負の感情を色濃くして。

その眼が向けられる先はハジメである。本人は視線を外しているつもりなのかもしれないが、実際にはバレバレだった。時折り、その矛先が香織にも向いていることから、何となく囁き声から何を連想しているのかは分かるというものだ。

「さて、どうじゃ？ みな、多少はマシになったかの？」

休憩を始めて既に一時間。その間、メンバーに対して魂魄魔法により精神の安定化を図っていたティオが首を傾げながら声を掛ける。

「ええ。ありがとうティオ。頭の中がクリアになった気がするわ」
「うん。体も少し軽くなったかも……」

囁き声は、あくまで唯の声であり、雫達を苛む精神的負荷は自分で連想して内に溜め込んでしまったものだ。なので、魂魄魔法でも、本人が悩むこと、気にすることを止めなければ、それほど効果は発揮されない。あくまで、気分をリフレッシュする程度のものだ。

それでも、休憩前の雫達に比べれば随分と顔色が良くなっているので、魔力の消費量を考えても悪くない選択だったようだ。

ただ、そう上手くいかない者もいるようで……

「ああ。ありがとう、ティオさん。楽になったよ」

光輝は薄らと微笑んで礼を述べるものの、その言葉とは裏腹に声音には重さが含まれている。表情にも、どことなく影が差しているようだ。

「なに礼には及ばんよ。それより、さっさとこの迷路から出てしまわんとな。ご主人様よ。あと、どれくらいじゃ？」
「う～ん、そうだな。直線なら後一キロもない。ここじゃあ、休むのもままならないだろうし、後は一気に行くべきだな」

そう言って、羅針盤を片手に立ち上がるハジメ。合わせてユエ達も立ち上がる。先程までのふざけた雰囲気は微塵もない。本当に、空気をリフレッシュするための冗談だったのだろう。きっと、おそらく、多分……

雫達は、やや腰が重そうだ。迷路に入ってから既に三十時間を超えており、その間一睡もしていないのだ。魔法や魔法薬によって回復はしているが、囁き声と相まって精神的に疲労が溜まっているのだろう。

ミラーハウスのような通路をひたすら進み続ける。相変わらず、飽きもせずハジメ達の耳には自分の声で、抽象的な、されど必ず何かを連想させる不快な声が響いていた。散発的に襲い来るフロストオーガや嫌がらせのようなトラップが、集中力低下のため地味に危険度を増している。

「くそっ」

今、またフロストオーガに奇襲をかけられ、それをハジメにフォローされて倒した光輝が、悪態を吐くと共に氷壁に拳を打ち付けた。

――また、こうなったな？
――だから奪われるんだ
――力さえあれば

その間も囁きは止まない。光輝のフラストレーションは溜まっていく一方だ。

と、その時、ふと見上げた正面の氷壁に映る自分の姿に、光輝は違和感を覚えた。何がおかしいというわけでもない。映っているのは見慣れた自分の顔だ。無表情で自分を見つめ返しているだけ。だが、妙に引っかかる。

「……なんだ？」

思わずそう呟いた光輝。そして、その違和感の正体に気が付き背筋を粟立てた。

そう、氷壁に映る自分の顔は微動だにせず・・・・・・無表情なのだ。苛つきに寄せた眉根も、歯噛みする口元もない。呟いた際、動いたはずの唇もそのまま……

硬直し目を見開く光輝の前で、氷壁に映る光輝は……スっと口元を割いた。

「うわぁあああっ！？」
「こ、光輝！？ どうしたの！？」
「大丈夫か、光輝！」

突然、奇声を上げて氷壁から飛び退いた光輝に雫と龍太郎が慌てて呼びかけた。ハジメ達も何事かと振り返って目を丸くする。

背筋を伝う冷たい汗を感じながら、緊張で呼吸を乱す光輝は、それでも染み付いた動きで聖剣を真っ直ぐ氷壁に映る自分に向けて構えた。氷壁の中の光輝も同じように聖剣を構えている。表情も、肩で息をする様子も同じ。先程の強烈な違和感はもう感じない。

「光輝？」

気遣わしいげな表情の雫が傍に寄って、未だ荒い呼吸を繰り返したまま構えを解かない光輝の肩に手を置く。一瞬、ビクッとなったものの、それで少し緊張が解けたのか光輝が口を開いた。

「……壁に、壁に映った俺が笑ったんだ。俺は笑ってないのに……まるで別の誰かみたいに……」
「見間違いじゃないのね？」

雫は、光輝の言葉に息を呑むと真剣な表情で氷壁に映る光輝と自分に視線を向ける。

だが、当の光輝は、逆にバッと音がしそうな勢いで雫の方に顔を向けた。その表情には苛つきが見て取れる。

「……信じてくれないのか？」
「え？ いえ、別に疑ってないわよ？」

どうやら光輝は、雫の一言が自分への疑いだと思ったようだ。もちろん、雫にそんな意図はなく、あくまで確認の為であり、実際、雫の視線は警戒心と共に氷壁に向いていた。なので、光輝の言葉に思わず「何を言っているのかしら？」と訝しむような表情となった。

それがまた光輝の神経を逆撫でするようで、光輝らしくない嫌味が口から漏れる。

「……南雲だったら、すんなり信じるんだろう？」
「光輝？ 本当に何を言っているのよ？ 疑ってないって言っているでしょう？」

雫は、そんな嫌味に一瞬ムッとしたように眉根を寄せたものの、直ぐに心配そうな表情になった。

そんな自分を気遣う雫に少し気持ちが盛り返した光輝だったが、直後、雫は何かを囁かれたようで一瞬ビクッと体を震わせると、チラリとハジメに視線を向けた。それはほんの一瞬のことで直ぐに逸らされたのだが、光輝に黒い感情を湧き上がらせるには十分だったようだ。

「今のところ動く気配はないが……なるべく注意しておこう」

氷壁に映る自分達を魔眼石も使って丹念に観察していたハジメが、やがて溜息を吐きながら、そう号令をかけた。光輝と雫のやり取りはスルーである。

少しハラハラした様子で二人を見ていた他のメンバーも、何事もなかったかのようなハジメの言葉に頷いて歩みを再開した。

その後、特に氷壁に映る自分が異なる行動を取るという怪奇現象もなく、一行は遂に、通路の先に巨大な空間を発見した。部屋の奥には、先に見た封印の扉によく似ている意匠の凝らされた巨大な門が見えた。封印の扉のように何かをはめ込むような窪みは見えないので、また宝珠を集めるという面倒極まりないことはしなくてよさそうではある。羅針盤を確認してもゴールで間違いはなさそうだ。

「ふぅ、ようやく着いたようだな。あの門がゴールだ。だが……」
「ん……見るからに怪しい」
「ですねぇ。大きい空間に出たら大抵は襲われますもんねぇ」

ハジメは、いい加減迷路にも飽きていたのでゴールが見えたことによりホッと息を吐きながらも、魔眼石や感知系能力をフルに使って索敵を行う。経験則上、ゴール手前の大きな空間で何もなかったためしがないのだ。それに、ユエ達も激しく同意し、警戒感をあらわにする。

「……相変わらず、反応はねぇのな。まぁ、行くしかないか」

やはり魔力反応は何も感知できなかったらしいハジメが、眉をしかめながら先陣を切った。ユエ達も後に続く。

そして、部屋の中央まで歩を進めたとき、案の定、それは起こった。

「あ？ ……太陽？」

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

「ああ、もうっ！ いい加減にして下さいぃいいいい！！」 大迷路の東よりにある小部屋くらいの開けた空間に、シアの怒声とギチギチと骨の軋むような音が響いた。 音の出処は、シアに腕ひしぎ十字固めを受けているハジメの腕である。「何をするんだシア。腕が折れそうじゃないか」「平然とした顔で何を言っているんですか！ って言うか、ユエさんも挑発するのは止めて下さい！」「……ん。私を求めて、でも迷宮内だから我慢するハジメ……可愛い」「時と場所を弁えて下さいよぉ！」 激しくツッコミを入れるシア。その間も、ハジメへの十字固めはビクともせず完璧に決まっている。シアの成長が著しい証拠だ。喜ばしいことである。 もっとも、さりげなくユエを抱き寄せようするハジメに関節技で諌めるシアにとっては全く喜ばしくない事態だろうが。 ハジメ達は、現在、大迷路の分岐点近くにあった小部屋で小休止中である。 พารามิเตอร์ควรจะวางตัวเกมส์ suri減rashita ความคิดสว่างผิดปกติคนอย่างรวดเร็ว nonsensical เวบจิตสำหรับสองโอกาสเป็น whispered ที่ถ้ากระซิบกลับฉัน แต่อย่างใด รัก เป็น and. ecologists ... "ภายในเขาวงกตแกรนด์ flirted จะผ่าน ด้วยโกระ "และอยู่ในสถานที่โรงละครถือปิดหมด"สงบลง โรงละคร ดันเจี้ยนหรือไม่ เอาลมจริง ๆ ไม่ 」「…… ผมทำตอนนี้ พยายามจูบปกติ 」มันเป็นอุปทานของยิว ดูคมที่แพ็คในทิวทัศน์หรี่ขณะเลียริมฝีปากและหยูถัดไปในการ พูดรู้ว่าศูนย์เป็น Hajime แต่ไม่มีอะไรน่าสงสัย"มันใช้แห้งเสริมเป็นสิ่งจำเป็น แต่ฉันไม่รู้สึก" กับมัน ขณะ rebuttal อ่างไม่ปกติ คาร์ แขนขยาย bikibiki และโรงภาพยนตร์ต่อไป"ความเมตตาทันที. ... ""นี้ เป็นรัก ไม่ดี เพราะมันจะบอกว่า 」"โรงละคร สาวดี" แก้มน้อยล้าง รัก remonstrate เนื่องจากที่ควรเป็นมั่น admonishing เนื่องจากว่า โรงละคร Huet Hajime groaned "Oh" และชื่นชม โรงละครมากในนั้นได้ยอมตามหรือไม่ Huet และ Hajime นั่ง และบาง จนตอนนี้สองคน Huet และ Hajime โรงเก็บ แต่ดูเหมือนว่า budded จาก Hajime ที่รักได้รับการรับรองเท่ากับสองสำนึกว่า ทัศนคติที่ เช่นกอดไปก่อนสองคนจากด้านหลัง ไม่เคียงข้าง หมดเวลาที่ผ่านมามือสองเอาดึง,, ที่ "ทัศนคติไป""ดี แน่นอนน่าจะ เป็นคนรัก"「…… ใช่ ใช่คุณขวา" ติ้วคือ แก้มน่ารั่วไหลเรื่องไร้สาระในขณะที่คุณเห็นในขณะริสำราญดี wry ตาประกอบด้วย envy「……」"ตกเบา ๆ ตาม เรื่องกับคุณ 」"เอ๊ะ ไม่เคยทำอะไร ซูซูกิเพิ่มเติม 」 อย่างไรก็ตาม สิ่งต่อไปที่คุณทราบมาบ่อดู Hajime ที่โต้ตอบกับหยด เบลล์ 気遣washii ภูมิใจแขวนออก มันจะไม่รับ และจำระฆังยังกระซิบหัวใจพายเข็มแม้จะเป็นเช่นความเจ็บปวด ดังมากเวลาเผื่อในการเคียงไม่เห็น ที่มักจะมีปัญหาของพวกเขา และบางซ่อนดี ใส่ใจเกี่ยวกับคนที่เพียงแค่ หยด จากใบหน้าไป overtly ที่ยืนออก しかし、やはりと言うべきか、雫は鈴に呼び掛けられると直ぐに微笑み返し、逆に鈴の心配を始めてしまった。確かに、鈴も余り顔色は良くないのだが……はっきりしない抽象的な言葉で心の深奥を嬲られるような感覚に憔悴しているのは雫も同じはずである。 鈴は困ったような笑みを浮かべながら、これ以上、大切な友人が自分を後回しにしないように、ただ「大丈夫」と答えるしかなかった。「おい、光輝……」「何だ、龍太郎」「あ、いや、別に何でもねぇ。さっさとこんな気持ち悪ぃ場所、脱出してぇなぁって」「……そうだな」 一方で、一番危うい雰囲気なのが光輝だった。口数は異様に少なく、時折、心配そうに声を掛ける雫や龍太郎、鈴にも必要最小限の返事しか返さない。 そして、その眼差しは、刻一刻と強くなっていくようだ。負の感情を色濃くして。 その眼が向けられる先はハジメである。本人は視線を外しているつもりなのかもしれないが、実際にはバレバレだった。時折り、その矛先が香織にも向いていることから、何となく囁き声から何を連想しているのかは分かるというものだ。「さて、どうじゃ？ みな、多少はマシになったかの？」 休憩を始めて既に一時間。その間、メンバーに対して魂魄魔法により精神の安定化を図っていたティオが首を傾げながら声を掛ける。「ええ。ありがとうティオ。頭の中がクリアになった気がするわ」「うん。体も少し軽くなったかも……」 囁き声は、あくまで唯の声であり、雫達を苛む精神的負荷は自分で連想して内に溜め込んでしまったものだ。なので、魂魄魔法でも、本人が悩むこと、気にすることを止めなければ、それほど効果は発揮されない。あくまで、気分をリフレッシュする程度のものだ。 それでも、休憩前の雫達に比べれば随分と顔色が良くなっているので、魔力の消費量を考えても悪くない選択だったようだ。 ただ、そう上手くいかない者もいるようで……「ああ。ありがとう、ティオさん。楽になったよ」 光輝は薄らと微笑んで礼を述べるものの、その言葉とは裏腹に声音には重さが含まれている。表情にも、どことなく影が差しているようだ。「なに礼には及ばんよ。それより、さっさとこの迷路から出てしまわんとな。ご主人様よ。あと、どれくらいじゃ？」「う～ん、そうだな。直線なら後一キロもない。ここじゃあ、休むのもままならないだろうし、後は一気に行くべきだな」
そう言って、羅針盤を片手に立ち上がるハジメ。合わせてユエ達も立ち上がる。先程までのふざけた雰囲気は微塵もない。本当に、空気をリフレッシュするための冗談だったのだろう。きっと、おそらく、多分……

雫達は、やや腰が重そうだ。迷路に入ってから既に三十時間を超えており、その間一睡もしていないのだ。魔法や魔法薬によって回復はしているが、囁き声と相まって精神的に疲労が溜まっているのだろう。

ミラーハウスのような通路をひたすら進み続ける。相変わらず、飽きもせずハジメ達の耳には自分の声で、抽象的な、されど必ず何かを連想させる不快な声が響いていた。散発的に襲い来るフロストオーガや嫌がらせのようなトラップが、集中力低下のため地味に危険度を増している。

「くそっ」

今、またフロストオーガに奇襲をかけられ、それをハジメにフォローされて倒した光輝が、悪態を吐くと共に氷壁に拳を打ち付けた。

――また、こうなったな？
――だから奪われるんだ
――力さえあれば

その間も囁きは止まない。光輝のフラストレーションは溜まっていく一方だ。

と、その時、ふと見上げた正面の氷壁に映る自分の姿に、光輝は違和感を覚えた。何がおかしいというわけでもない。映っているのは見慣れた自分の顔だ。無表情で自分を見つめ返しているだけ。だが、妙に引っかかる。

「……なんだ？」

思わずそう呟いた光輝。そして、その違和感の正体に気が付き背筋を粟立てた。

そう、氷壁に映る自分の顔は微動だにせず・・・・・・無表情なのだ。苛つきに寄せた眉根も、歯噛みする口元もない。呟いた際、動いたはずの唇もそのまま……

硬直し目を見開く光輝の前で、氷壁に映る光輝は……スっと口元を割いた。

「うわぁあああっ！？」
「こ、光輝！？ どうしたの！？」
「大丈夫か、光輝！」

突然、奇声を上げて氷壁から飛び退いた光輝に雫と龍太郎が慌てて呼びかけた。ハジメ達も何事かと振り返って目を丸くする。

背筋を伝う冷たい汗を感じながら、緊張で呼吸を乱す光輝は、それでも染み付いた動きで聖剣を真っ直ぐ氷壁に映る自分に向けて構えた。氷壁の中の光輝も同じように聖剣を構えている。表情も、肩で息をする様子も同じ。先程の強烈な違和感はもう感じない。

「光輝？」

気遣わしいげな表情の雫が傍に寄って、未だ荒い呼吸を繰り返したまま構えを解かない光輝の肩に手を置く。一瞬、ビクッとなったものの、それで少し緊張が解けたのか光輝が口を開いた。

「……壁に、壁に映った俺が笑ったんだ。俺は笑ってないのに……まるで別の誰かみたいに……」
「見間違いじゃないのね？」

雫は、光輝の言葉に息を呑むと真剣な表情で氷壁に映る光輝と自分に視線を向ける。

だが、当の光輝は、逆にバッと音がしそうな勢いで雫の方に顔を向けた。その表情には苛つきが見て取れる。

「……信じてくれないのか？」
「え？ いえ、別に疑ってないわよ？」

どうやら光輝は、雫の一言が自分への疑いだと思ったようだ。もちろん、雫にそんな意図はなく、あくまで確認の為であり、実際、雫の視線は警戒心と共に氷壁に向いていた。なので、光輝の言葉に思わず「何を言っているのかしら？」と訝しむような表情となった。

それがまた光輝の神経を逆撫でするようで、光輝らしくない嫌味が口から漏れる。

「……南雲だったら、すんなり信じるんだろう？」
「光輝？ 本当に何を言っているのよ？ 疑ってないって言っているでしょう？」

雫は、そんな嫌味に一瞬ムッとしたように眉根を寄せたものの、直ぐに心配そうな表情になった。

そんな自分を気遣う雫に少し気持ちが盛り返した光輝だったが、直後、雫は何かを囁かれたようで一瞬ビクッと体を震わせると、チラリとハジメに視線を向けた。それはほんの一瞬のことで直ぐに逸らされたのだが、光輝に黒い感情を湧き上がらせるには十分だったようだ。

「今のところ動く気配はないが……なるべく注意しておこう」

氷壁に映る自分達を魔眼石も使って丹念に観察していたハジメが、やがて溜息を吐きながら、そう号令をかけた。光輝と雫のやり取りはスルーである。

少しハラハラした様子で二人を見ていた他のメンバーも、何事もなかったかのようなハジメの言葉に頷いて歩みを再開した。

その後、特に氷壁に映る自分が異なる行動を取るという怪奇現象もなく、一行は遂に、通路の先に巨大な空間を発見した。部屋の奥には、先に見た封印の扉によく似ている意匠の凝らされた巨大な門が見えた。封印の扉のように何かをはめ込むような窪みは見えないので、また宝珠を集めるという面倒極まりないことはしなくてよさそうではある。羅針盤を確認してもゴールで間違いはなさそうだ。

「ふぅ、ようやく着いたようだな。あの門がゴールだ。だが……」
「ん……見るからに怪しい」
「ですねぇ。大きい空間に出たら大抵は襲われますもんねぇ」

ハジメは、いい加減迷路にも飽きていたのでゴールが見えたことによりホッと息を吐きながらも、魔眼石や感知系能力をフルに使って索敵を行う。経験則上、ゴール手前の大きな空間で何もなかったためしがないのだ。それに、ユエ達も激しく同意し、警戒感をあらわにする。

「……相変わらず、反応はねぇのな。まぁ、行くしかないか」

やはり魔力反応は何も感知できなかったらしいハジメが、眉をしかめながら先陣を切った。ユエ達も後に続く。

そして、部屋の中央まで歩を進めたとき、案の定、それは起こった。

「あ？ ……太陽？」

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"โอ้ Tsu อื่น ๆ ก็ฉัน ~ i IIII !! ทำโดยเลอะเทอะ" ในห้องเล็กมากของพื้นที่ที่เปิดเข้ามาจากทางทิศตะวันออกของเขาวงกตที่มีขนาดใหญ่, ฟังเสียงคำรามและ Gichigichi และเสียงเหมือนเฉือนกระดูกแหลม แหล่งที่มาของเสียงเป็นแขนของฮาจิเมะระหว่างการบดอัดข้ามแขน Hishigi เพื่อเชีย "สิ่งที่ต้องทำของเชียบัตเตอร์. มันไม่ได้เป็นแขนหักมีโอกาส" และ "ใบหน้าไม่ไยดีคุณจะทำอย่างไรผมบอกว่าผมได้กล่าวว่าในช่วงปลายซังโปรดหยุดการยั่วยุ" "...... . และขอให้ผม แต่น่ารักฮาจิเมะ ...... ที่จะนำขึ้นเพราะมันอยู่ในเขาวงกต " "กรุณามองเห็นเวลาและสถานที่ Yo ~ o!" รุนแรงเชียที่จะนำ tsukkomi ขณะเดียวกันการบดอัดข้ามไปฮาจิเมะจะถูกกำหนดเพื่อความสมบูรณ์แบบโดยไม่วิก การเจริญเติบโตของเชียบัตเตอร์มันเป็นหลักฐานที่สำคัญ มันเป็นสิ่งที่น่ายินดี แต่ก็เป็นที่สำหรับการประท้วงเชียในการต่อสู้ที่จุดเริ่มต้นที่จะลองเพื่อประโยชน์ของพีทกอดลวกยู แต่จะไม่ได้โดยสิ้นเชิงสถานการณ์ความยินดี ฮาจิเมะที่เป็นอยู่ในปัจจุบันหยุดเล็ก ๆ ในห้องเล็ก ๆ ที่อยู่ใกล้จุดสาขาของเขาวงกตที่มีขนาดใหญ่ มันเป็น แต่เขาเช่นนี้เพราะมีความจำเป็นที่จะเหลืออร่ามซึ่งเป็นขัดพลังจิตผิดปกติด้วยเสียงกระซิบ, พอที่จะกระซิบถ้ามันกระซิบไปในทางตรงกันข้ามความรักคือเหตุผลสำหรับความหมายที่ไม่รู้จักคนสองคนที่รักพารามิเตอร์จะกลายเป็นปีนปลาไหล ...... ยังมีเพื่อให้แน่ใจว่าแต่ละโอกาสอื่น ๆ "มันจะเป็น Icha ที่มีมากเกินไปในเขาวงกตขนาดใหญ่ แต่ Gora ~!" และแรงเฉือนเป็นกว่าสถานที่ที่มีการหยุดหมด และ "ใจเย็น ๆ shea.'ll เขาวงกตใหญ่? จริงๆจะไม่ได้ไม่เอาเข้าข้างได้หรือไม่" "...... ตอนนี้ปกติมันก็ไม่ได้พยายามที่จะจูบ?" "ของอุปทานที่ปลาย" เฉือนในการแสดงออกทางสีหน้าเป็น Kiritsu มันเป็นความรู้เบื้องต้นเพื่อยืนยันที่จะมีการมองเห็น TPO มากในครั้งต่อไปและถ้าคุณมองไปที่รูปล่าช้าเหล่เลียขณะที่ลิ้นและริมฝีปากที่น่าสงสัยอย่างจริงจัง "เฮ้ฉันไม่ได้มีลักษณะเหมือนอุปทานได้บริโภคเกี่ยวกับความจำเป็น" กับมันในขณะที่วาง tsukkomi รุนแรงไม่ได้อยู่ในชีวิตประจำวันที่จะยืดและแขนอัดต่อ Bikibiki เชีย และ "Do ...... อย่างไม่หยุดยั้ง" "ฉันจะเป็นเด็กที่รัก. สถานที่ที่ดีที่คุณได้ขอบอกว่า!" "...... เชียเด็กดี" ในขณะที่ย้อมแก้มเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่จะเชียที่ประท้วงอย่างมั่นคงควรประท้วงเพราะคนรัก จุดเริ่มต้นและยูยกเสียงของความชื่นชมว่า "โฮ ~ ยู" ออกจากการพิจารณาเชียดังกล่าวหรือไม่ เริ่มต้นอีกครั้งและยูนั่งอยู่กับบรรยากาศการขับเหงื่อ มันเป็นบรรยากาศเชียที่ให้ทันกับคนสองคนที่จุดเริ่มต้นและยูจนถึงขณะนี้ แต่จากการเป็นคนรักได้รับการรับรองที่จุดเริ่มต้นดูเหมือนว่าจะมีการแตกหน่ออัตนัยว่ามันก็เปรียบได้กับคนสองคน แทนการเป็นผู้ติดต่อกอดจากข้างหลังคนสองคนก่อนที่จะไปด้านข้างเช่นการดึงคนสองคนจะใช้เวลามือออกไปข้างหน้าตลอดเวลาคือ "ทัศนคติ Chikashii กว่า" เช่น "ดีแน่นอนดูเหมือนคนรักของ ~ U" "ใช่ .... ใช่" เมื่อติ้วเป็นทวีตที่รั่วไหลในขณะที่ผ่อนคลายข้างกลิ่นตกลงที่จะยิ้มเบี้ยวผสม มันรวมความอิจฉาในสายตาของเขา "...... " และ "บรรยากาศขับเหงื่อ? หลอมรวม" และ "อะไรไม่มีสิ่งที่ฉันไม่ได้ฉัน? ระฆังกว่าก็โอเค?" ในการแลกเปลี่ยนฮาจิเมะเราจะลดลงที่มุมมองและบ่อถ้าสังเกตเห็นดีบุกเป็น Kizukawashii Geni คูณด้วยเสียง ดีบุกยังจำความเจ็บปวดเช่นทะลุเหล่านั้นแม้เข็มในใจโดยกระซิบ แต่เขาไม่ได้หมายความว่าเพื่อให้มีห้องพักและเขาก็ไม่ได้มองที่ลดลงของโอโนะ โดยปกติแล้วจะเลื่อนความกังวลของพวกเขาจะถูกซ่อนไว้อย่างดีเพราะมันคือการดูแลลดลงเพียงแค่ว่าคนอื่น ๆ และอาจจะออกมายืนในการที่จะออกไปโจ๋งครึ่มใบหน้า อย่างไรก็ตามอีกครั้งและผมควรจะพูดผลตอบแทนลดลงรอยยิ้มเร็วที่สุดเท่าที่จะเรียกระฆังที่ผมได้เริ่มต้นที่จะต้องกังวลดีบุกกลับ แท้จริงลดลงนอกจากนี้ยังควรจะเหมือนกัน แต่เขาดีบุกไม่ดีแม้ผิวผอมเกินไปกับความรู้สึกเป็น Nabla หัวใจของลึกซึ้งในแง่นามธรรมที่ทำไม่ได้อย่างชัดเจน .... ดีบุกสามารถด้วยรอยยิ้มเช่นความสุขมากขึ้นเพื่อน ๆ ที่สำคัญเพื่อที่จะไม่เลื่อนการของตัวเองเพียงแค่มันเป็นสิ่งเดียวที่ไม่มีคำตอบ "โอเค" "เฮ้สดใส ...... " "มันคืออะไร, ริวทาโร่" "โอ้ไม่เฮ้อะไรแยกต่างหาก. ได้อย่างรวดเร็วนี้ความรู้สึกที่ pictmap ชั่วฉันฉันต้องการที่จะหลบหนี" "...... นาแนวโน้ม" บนมืออื่น ๆ ที่เป็นบรรยากาศที่เป็นอันตรายที่สำคัญที่สุด มันเป็นสดใส จำนวนหน่วยแปลกน้อยบางครั้งลดลงและริวทาโร่คูณเสียงใจจดใจจ่อก็ไม่ได้กลับมาเพียง แต่ต้องไม่ต่ำกว่าการตอบกลับดีบุก และรูปลักษณ์ที่ดูเหมือนว่าจะไปที่แข็งแกร่งทุกช่วงเวลา โดยความรู้สึกเชิงลบอย่างหนัก ปลายทางของตาเป็นผู้กำกับที่เป็นจุดเริ่มต้น บุคคลที่อยู่ในคำถามที่อาจจะเกิดขึ้นในการลบเส้นสายตา แต่มันก็เป็นจริง Barebare เป็นครั้งคราวจากข้อเท็จจริงที่ว่ารุนแรงยังเผชิญความหอมมันเป็นสิ่งที่เป็นอย่างใดเข้าใจสิ่งที่เป็นสิ่งที่ชวนให้นึกถึงเสียงกระซิบ "ดีสิ่งที่ทุกคนของ? ได้กลายเป็นค่อนข้างดี" เป็นครั้งแรกแล้วพักหนึ่งชั่วโมง ในขณะเดียวกันติ้วซึ่งได้รับการรักษาเสถียรภาพของจิตวิญญาณด้วยเวทมนตร์จิตวิญญาณที่จะใช้เสียงในขณะที่เอียงคอของเธอให้กับสมาชิก "ใช่. ขอขอบคุณคุณธีโอ. ฉันต้องรู้สึกว่าได้กลายเป็นที่ชัดเจนในหัว." "ใช่. ...... ยังอาจจะกลายเป็นเล็ก ๆ น้อย ๆ ของร่างกายเบา" เสียงกระซิบเป็นเสียงเดียวของเพียงแค่โหลดจิตที่ทรมานวางเรา มันเป็นสิ่งที่คุณได้สะสมภายในตัวเองโดยสมาคม ดังนั้นแม้จะอยู่ในความมหัศจรรย์ Youmu คนที่เป็นทุกข์เว้นแต่หยุดใจเพื่อให้ผลที่ไม่ได้แสดง เพียง แต่มันเป็นสิ่งที่มีขอบเขตที่จะฟื้นฟูอารมณ์ ยังคงเพราะผิวสวยในการเปรียบเทียบกับก่อนที่จะแบ่ง Drops เราจะเริ่มดีขึ้นก็ดูเหมือนว่าจะได้รับการคัดเลือกก็ไม่ได้เป็นที่ดีที่จะได้รับการพิจารณาการบริโภคของเวทมนตร์ แต่ ... ในขณะที่มีผู้ที่ไม่สามารถจ่ายได้เป็นอย่างดี"โอ้. ขอบคุณคุณติ้วของ. ฉันกลายเป็นเพลง" แต่ขอขอบคุณคนที่มีรอยยิ้มที่สดใสบาง et al., ตรงกันข้ามจะมีน้ำหนักในแกนนำและคำพูด มันคือ นอกจากนี้จะดูน่าจะเป็นอย่างใดกีดกันเงา "สิ่งที่ Rei Oyobanyo. กว่าที่ฉันได้อย่างรวดเร็วว่ามันไม่ Shimawa ออกจากเขาวงกตนานี้. เด่น. หลังจากนั้นเท่าไหร่ 's?" "อืมไม่ได้หนึ่งกิโลเมตรหลังจากที่ดูเหมือนว่าถ้านา. ตรง . ที่นี่จาและจะ Mamanaranai แม้ส่วนที่เหลือหลังจากที่ไม่ "ควรไปในครั้งเดียวที่จะพูดเช่นนั้นฮาจิเมะที่เพิ่มขึ้นในมือข้างหนึ่งเข็มทิศ Yue เราและยังจะยืนขึ้น บรรยากาศที่ขี้เล่นจนหรือจุด จริงๆมันอาจจะเป็นเรื่องตลกในการสั่งซื้อเพื่อฟื้นฟูอากาศ ฉันแน่ใจว่าอาจจะอาจจะ ...... วางที่เราสามารถทำได้ แต่ค่อนข้างเอวหนัก แล้วตั้งแต่จุดเริ่มต้นของเขาวงกตเป็นมากกว่าสามสิบชั่วโมงและเขาไม่ได้ระหว่างการนอนหลับพริบ การกู้คืนด้วยเวทมนตร์วิเศษและยาเสพติด แต่อาจมีการสะสมความเหนื่อยล้าจิตใจรวมกันและเสียงกระซิบ มันยังคงที่จะไปคนเดียวเลื่อนลอยทางเช่นบ้านกระจก ตามปกตินอกจากนี้ยังเป็นฮาจิเมะโดยไม่ต้องหูของเราได้รับเหนื่อยในเสียงของตัวเองนามธรรม Saredo ได้ฟังเสียงที่ไม่พึงประสงค์บางสิ่งบางอย่างที่ชวนให้นึกถึงเสมอ กับดักเช่นสว่านฟรอสต์และการล่วงละเมิดอาจจะมาเป็นระยะ ๆ ได้มากขึ้นอย่างเงียบ ๆ มีความเสี่ยงเนื่องจากความเข้มข้นต่ำ "ประณาม" ตอนนี้ยังแขวนประหลาดใจให้กับฟรอสต์สว่านมันเป็นที่ยอดเยี่ยมที่พ่ายแพ้คือการปฏิบัติตามในการเริ่มต้นที่ถูกตอกกำปั้นผนังน้ำแข็งเช่นเดียวคายคำสาปแช่ง - นอกจากนี้มันก็กลายเป็นแบบนี้? - ดังนั้นเราจะถูกตัด- แรงถึงแม้ว่ามันจะไม่ได้หยุดที่จะกระซิบขณะเดียวกัน ผมในขณะที่ความยุ่งยากในการที่สดใสไปสะสม ถ้าในเวลานั้นเพื่อสะท้อนของเธอในกำแพงน้ำแข็งของด้านหน้าที่เงยหน้าขึ้นมองก็แววก็รู้สึกไม่สบายใจ สิ่งที่มันไม่ได้หมายความว่ายังตลก มันคุ้นเคย face're เขาสะท้อนให้เห็นถึง มันก็จะกลับมาจ้องมองที่ตัวเองอยู่ในอารมณ์ แต่คุณจะได้รับการติดอยู่ในที่แปลก "...... อะไร?" ชั้นไม่ได้ตั้งใจพึมพำแวว และก็ยืนกระดูกสันหลังข้าวฟ่างสังเกตเห็นตัวตนของความรู้สึกไม่สบาย ดังนั้นใบหน้าของเขาสะท้อนให้เห็นในกำแพงน้ำแข็งของการเคลื่อนไหวที่ดี Danisezu ...... อารมณ์ นอกจากนี้ Mayune ซึ่งอยู่ใกล้กับหงุดหงิดกับมีปากกับ Hagami ไม่มี เมื่อพึมพำแม้ในขณะที่มันเป็น ...... ย้ายก็ควรที่จะริมฝีปากในด้านหน้าของสดใสที่จะเปิดตาของคนตาแข็งสดใสสะท้อนให้เห็นในผนังน้ำแข็งกำลัง ...... ปากตรง "ว้าวโอ้มี !?" "นี่สดใส !? วิธีที่เกิดขึ้นที่นี่?" "ไม่เป็นไรยอดเยี่ยม!" ทันใดนั้นลดลงและถูกเรียกว่าริวทาโร่รีบร้อนที่จะสดใสคุณ Tobinoi จากกำแพงน้ำแข็งโดยเพิ่มเสียงแปลก ๆ ฮาจิเมะยังรอบดวงตามองย้อนกลับไปว่าทุกอย่าง ในขณะที่ความรู้สึกเหงื่อเย็นวิ่งลงกระดูกสันหลังสดใสรบกวนการหายใจในความตึงเครียด แต่ยังคงทรงตัวต่อภาพสะท้อนของตัวเองในกำแพงน้ำแข็งตรงดาบศักดิ์สิทธิ์เคลื่อนไหวที่ฝังแน่น สดใสแม้ในทางเดียวกันในกำแพงน้ำแข็งจะถือดาบศักดิ์สิทธิ์ การแสดงออกทางสีหน้าวิธีการหายใจที่ไหล่เดียวกัน ความรู้สึกไม่สบายที่รุนแรงของก็ไม่สามารถรู้สึกอีกต่อไป "สดใส" Kizukawashii ภายใต้รูปลักษณ์ของหยดโดยใกล้ใส่มือเพื่อความฉลาดของไหล่ที่ไม่ได้แก้ท่าทางในขณะที่การทำซ้ำการหายใจยังคงหยาบ ช่วงเวลา แต่มันก็กลายเป็นสะดุ้งเปิดเพื่อให้เป็นไม่ว่าจะเป็นปากสดใสถูกแก้ไขเพียงเล็กน้อยประสาท "ในผนัง ...... ฉันฉันหัวเราะซึ่งสะท้อนให้เห็นบนผนัง. ฉันคนอื่น ...... เหมือนเช่น ...... แม้ว่าจะไม่หัวเราะ." "ผม? ไม่ได้เป็นความผิดพลาดดู" จะลดลงคำพูดของความฉลาด ที่น่าทึ่งกับเปิดสายของสายตาที่สดใสและตัวเองสะท้อนให้เห็นในผนังน้ำแข็งที่มีลักษณะร้ายแรง แต่แววคำถามคือไปยังใบหน้าที่มีต่อการลดลงในด้านหลังและเสียงที่มีแนวโน้มที่จะแรงผลักดันที่จะย้อนกลับ ระคายเคืองที่มีให้เห็นในการแสดงออก "...... เชื่อ? ไม่ฉัน" และ "อะไรไม่มี I'll'm? ไม่ต้องสงสัยเลยนอกจาก" เห็นได้ชัดสดใสดูเหมือนว่าจะลดลงเป็นคำที่คิดว่ามันเป็นที่น่าสงสัยกับตัวเอง แน่นอนว่าไม่มีความตั้งใจที่จะลดลงดังกล่าวก็เป็นเพียงเพราะการยืนยันในความเป็นจริงการลดลงของเส้นสายตาที่ได้รับการกำกับผนังน้ำแข็งที่มีความระมัดระวัง ดังนั้นจึงกลายเป็นชิม Ibuka การแสดงออกดังกล่าว "ด้วยความสงสัยหรือไม่สิ่งที่จะบอกว่า" ไม่เชื่อคำพูดของความฉลาด นอกจากนี้ยังดูเหมือนจะถูทางที่ผิดเส้นประสาทของสดใสถากถางไม่ชอบความมันวาวรั่วไหลออกมาจากปาก และ "คุณ ...... Nagumo คุณจะเชื่อได้อย่างราบรื่น" "สดใสจริงๆจะบอกว่าผมไม่สงสัยฉันจะไม่มีกำลังพูดอะไร?" ลดลงเช่นเดียวกับถ้อยคำดังกล่าวในช่วงเวลาที่น่าเบื่อ แม้จะมีการถาม Mayune กลายเป็นเร็ว ๆ นี้อย่างใจจดใจจ่อมอง มันเป็นที่ยอดเยี่ยมซึ่งรวบรวมความรู้สึกเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่จะลดลงในการดูแลตัวเองดังกล่าวทันทีหลังจากที่ลดลงและการสั่นกระซิบพบว่าสะดุ้งช่วงเวลาและบางสิ่งบางอย่างในร่างกายและต่อสายของสายตาที่จะมองและฮาจิเมะ มันถูกเบี่ยงเบนไปทันทีว่าของเสี้ยววินาที แต่ดูเหมือนว่าจะได้รับเพียงพอที่จะเพิ่มขึ้นผุดดำเป็นเงาความรู้สึก "สำหรับตอนนี้ย้ายเข้าสู่ระบบไม่ได้ แต่มันจะเก็บมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ให้ความสนใจ ...... " ความรู้เบื้องต้นได้รับการสังเกตอย่างรอบคอบยังใช้หินตาวิเศษของพวกเขาสะท้อนให้เห็นในผนังน้ำแข็งที่ถูกที่สุดในขณะที่คายถอนหายใจคูณด้วยคำทั้งหมดของคำสั่ง . ตลาดหลักทรัพย์แห่งสดใสและลดลงจะผ่าน สมาชิกคนอื่น ๆ ในการมองคนสองคนอยู่ในสภาพที่ว่ามันเป็นเพียงเล็กน้อยประสาทเช่นกันกลับเป็นประวัติศาสตร์และพยักหน้าที่จุดเริ่มต้นของคำเช่นถ้ามีอะไรไม่ได้ จากนั้นยังมีปรากฏการณ์แปลกโดยไม่ต้องโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่จะนำพฤติกรรมที่แตกต่างกันของพวกเขาสะท้อนให้เห็นในผนังน้ำแข็งแถวในที่สุดก็พบว่าพื้นที่ขนาดใหญ่ในทางที่ผ่านมา ด้านหลังของห้องพัก, ประตูขนาดใหญ่ที่เป็น Korasa ของการออกแบบที่คล้ายกับประตูของตราประทับที่เห็นดูเหมือนก่อนหน้านี้ เนื่องจากภาวะซึมเศร้าที่มองไม่เห็นเช่นการปรับสิ่งที่เป็นประตูที่ปิดสนิทยังมีลักษณะที่ดีและไม่ต้องยุ่งยากสิ่งที่ลูกเป็นเสาที่รวบรวมอัญมณี ความผิดพลาดในเป้าหมายคุณได้ตรวจสอบเข็มทิศที่ไม่น่า "ว้านาดูเหมือนว่าจะมีมาถึงในที่สุด. ประตูว่ามันเป็นเป้าหมาย. แต่ ...... " "'m น่าสงสัย ...... " และ "เฮ้เป็น. เฮ้จันทร์มักจะถูกโจมตีถ้าคุณได้รับไปยังพื้นที่ที่ใหญ่" ในขั้นต้นที่ขาดความรับผิดชอบ ตั้งแต่ผมเหนื่อยยังเขาวงกตแม้ Exhale โล่งใจเป้าหมายปรากฏในการดำเนินการดำเนินการค้นหาโดยใช้หินตามายากลและความสามารถในการตรวจจับของระบบได้อย่างเต็มที่ ในกฎของหัวแม่มือที่ฉันไม่ได้มีอะไรไม่ได้พยายามที่พื้นที่ขนาดใหญ่ของการทำประตูก่อน และยังเห็น Huet รุนแรงผมจะเปิดเผยความรู้สึกของความระมัดระวัง "...... ตามปกติปฏิกิริยาไม่นา. ดีมีเพียงหนึ่งไป" ยังคงปฏิกิริยามายากลดูเหมือนว่าไม่สามารถรับรู้อะไรเม้งเป็นกองหน้าในขณะที่มุ่ยคิ้ว Huet ที่ยังตาม และเมื่อมันเดินไปเดินไปยังศูนย์กลางของห้องนั่นเองที่มันเกิดขึ้น "โอ้ ... ดวงอาทิตย์"