The theory of the rentier state sig

The theory of the rentier state significantly contributed to our understanding of contemporary politics of the Arabian Peninsula. Its reference to oil wealth, which completely reshaped the entire region, demonstrates new economic and socio-political aspects of the Arab monarchies. Nonetheless, it omits some crucial facets of domestic and regional politics, which clearly play a large role in explaining the stability of those states and the entire region. It is claimed here that this theory, though analytically helpful in explaining some factors attributing to the resilience of the state systems, does not provide final answers to the issue at question and may sometimes distort our perception, as it is sometimes used as a “catch-all phrase”. Rathmell and Schulze rightly state that “it should be evident that no single model can explain political developments in the GCC states”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทฤษฎีของรัฐ rentier อย่างมากส่วนการทำความเข้าใจการเมืองร่วมสมัยของคาบสมุทรอาหรับ การอ้างอิงไปให้น้ำมัน ซึ่งสมบูรณ์ reshaped ภูมิภาค และสาธิตด้านเศรษฐกิจ และสังคมและการเมืองใหม่ของ monarchies อาหรับ อย่างไรก็ตาม จะตัดบางแง่มุมที่สำคัญของประเทศ และภูมิภาคเมือง ที่ชัดเจนมีบทบาทใหญ่ในการอธิบายความมั่นคงของรัฐและภูมิภาค มันก็อ้างนี่ว่า ทฤษฎีนี้ ว่า analytically ช่วยอธิบายปัจจัย attributing ความยืดหยุ่นของระบบรัฐ ไม่มีปัญหาคำถามคำตอบสุดท้าย และบางครั้งอาจบิดเบือนการรับรู้ของเรา มันเป็น บางครั้งใช้เป็น "วลีรับทั้งหมด" Rathmell ชูลซ์นามรัฐและว่า "มันควร evident ที่รุ่นเดียวไม่สามารถอธิบายการพัฒนาทางการเมืองในอเมริกา GCC"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทฤษฎีของรัฐมีรายได้ประจำมีส่วนอย่างมีนัยสำคัญในการทำความเข้าใจของการเมืองร่วมสมัยของคาบสมุทรอาหรับของเรา. อ้างอิงเพื่อความมั่งคั่งน้ำมันที่สมบูรณ์เปลี่ยนโฉมหน้าทั้งภูมิภาคแสดงให้เห็นถึงแง่มุมทางเศรษฐกิจและทางสังคมและการเมืองใหม่ของกษัตริย์อาหรับ. กระนั้นก็ละเว้นบาง แง่มุมที่สำคัญของการเมืองในประเทศและระดับภูมิภาคท​​ี่ชัดเจนมีบทบาทใหญ่ในการอธิบายความมั่นคงของรัฐเหล่านั้นและทั้งภูมิภาค. มันจะอ้างว่านี่ว่าทฤษฎีนี้แม้ว่าประโยชน์วิเคราะห์ในการอธิบายปัจจัยบางอย่างเจตนารมณ์เพื่อความยืดหยุ่นของระบบรัฐ ไม่ได้ให้คำตอบสุดท้ายกับปัญหาที่คำถามและบางครั้งอาจบิดเบือนการรับรู้ของเรามันเป็นบางครั้งใช้เป็น "จับทุกวลีที่ว่า". Rathmell และชูลซ์ถูกต้องระบุว่า "มันควรจะเห็นได้ชัดว่าไม่มีรูปแบบเดียวที่สามารถอธิบายการพัฒนาทางการเมือง ในรัฐ GCC "