わずかな希望を感じた金城がそう思うと信号が赤から青へと変わった。福富が

わずかな希望を感じた金城がそう思うと信号が赤から青へと変わった。福富が先行して走り出す。金城もその背中を見ながら走り出した。と、同時に何故だか福富の小学生時代が思い浮かんだ。小学生の福富はなんとなくだが、半袖、短パンを好んで履いていそうな気がする。きっと、昔から鼻っ柱が強くて先生や友人を困らせるようなタイプだったに違いない。
（それとも、反対に大人しくて存在感の薄い子供だったかもしれない。でも、どちらにしても真面目だったのだろう）

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Kinjo รู้สึกมีความหวังเล็กน้อยเมื่อผมสัญญาณเปลี่ยนแปลงจากสีแดงเป็นสีน้ำเงิน Fukutomi เริ่มต้นการทำงาน Kinjo ยัง ดูหลังของพวกเขาเริ่มทำงาน และ พร้อมกัน fukudomi ประถมผมทำไม โรงเรียนประถมศึกษา Fukudomi แต่เป็นแบบแขน สั้น สั้นรู้สึกเพื่อพวกเขาด้วยความเต็มใจไม่ใส่ขนมปัง ชนิดรบกวนครูและเพื่อน แข็งแรง feisty เก่าเดิมพันได้(อาจมีการถ่อมตัว หรือขัด ต่อสถานะของเด็ก แต่ทั้งสองวิธีก็ร้ายแรง)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อ Jincheng คิดอย่างนั้นผมรู้สึกว่าเป็นสัญญาณที่ต้องการมีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยสีฟ้าจากสีแดง Fukutomi คือผมเริ่มทำงานไปข้างหน้า Kaneshiro ก็เริ่มทำงานในขณะที่ดูด้านหลัง และความคิดลอยอายุโรงเรียนประถมศึกษาของ Fukutomi หรือทำไมในเวลาเดียวกัน Fukutomi ของโรงเรียนประถมศึกษาเป็นอย่างใด แต่แขนสั้นผมรู้สึกว่ามีแนวโน้มการสวมใส่กางเกงขาสั้นที่จะชอบ แน่นอนมันจะต้องเป็นสะพานของจมูกจากวันเก่าเป็นประเภทเช่นรบกวนครูและเพื่อน ๆ ที่แข็งแกร่ง
(หรือมันอาจจะเป็นเด็กบางของการแสดงตนเป็นที่เงียบสงบตรงข้าม. แต่มันอาจเป็นเรื่องร้ายแรงทางใดทางหนึ่ง)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันรู้สึกบิตของคินโจ และคิดว่า งั้นเปลี่ยนจากสีแดงเป็นสัญญาณสีฟ้า fukutomi ก่อนนั้น มองย้อนกลับไป คินโจ . และในเวลาเดียวกัน ทำไมถึงคิดว่า fukutomi ประถมวัย fukutomi นักเรียน ประถม แขนสั้น ผมชอบใส่กางเกงขาสั้น แน่นอน , เพื่อนเก่าและครูรบกวนจมูกก็ต้องมีประเภท ปัจจุบัน หรือความรู้สึกบางและเงียบ , บนมืออื่น ๆที่เด็กอาจได้รับ แต่จริงจังในหรืออีกวิธีหนึ่ง