町民文化が花開く江戸時代―――貴族、武士に加え、裕福になった町民が財力

町民文化が花開く江戸時代―――貴族、武士に加え、裕福になった町民が財力を服飾につぎ込んだため、着物が更に贅沢さを増してゆきます。女子の婚礼用の衣装として振袖が生まれたのもこの時代です。また帯にも趣向が凝らされ、帯揚げ・帯締めなどが登場しました。帯自体の長さも時代が下るごとに長大化し、“着物を体に巻きつける”という目的から、装飾目的へとその存在の意味も変わってゆきました。この時点で、やっと着物はほぼ現在我々の知るかたちに落ち着いたのです。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เอโดะยุคชาววัฒนธรรมอวด---ใส่เสื้อผ้าหมายถึงกลายเป็น ร่ำรวยต่อ ๆ ซามูไร และชาวกิโมโนหรูหราเพิ่มเติมจะเคย ยุคนี้เกิดมาสำหรับชุดแต่งงานสำหรับผู้หญิงแขนยาวแต่งตัว นอกจากนี้ยัง ปรากฏ obiage, g ฯลฯ มีทั้งหมดในวง ความยาวของสายพาน เองตามนานมากขึ้น และเริ่มที่จะเปลี่ยนแม้ความหมายของการดำรงอยู่ของพวกเขาเพื่อการตกแต่ง "กิโมโน wraps รอบ ๆ ร่างกาย" ของ ที่จุดนี้ สิ่งที่สวมใส่แทบเกือบไว้ในแบบฟอร์มเรารู้ว่าวันนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สมัยเอโดะ --- ขุนนางชาวเมืองวัฒนธรรมอวดนอกเหนือไปจากซามูไรชาวเมืองกลายเป็นที่ร่ำรวยเพราะเห็นว่าการลงทุนพลังงานทางการเงินให้กับแฟชั่นชุดกิโมโนยูกิเป็นเพิ่มขึ้นอีกระดับหรู กิโมโนเกิดเป็นเครื่องแต่งกายสำหรับผู้หญิงแต่งงานยังเป็นยุคนี้ นอกจากนี้ยังมีความคิดที่เป็น Korasa ในวงดนตรีเช่นโอบีคาดเอวรัดได้โผล่ออกมา ความยาวของวงตัวเองยังยาวในแต่ละครั้งลงเท่าที่วัตถุประสงค์ของการ "กิโมโนม้วนใส่ให้กับร่างกาย" เป็นยูกิเปลี่ยนไปเพื่อการตกแต่งความหมายของการดำรงอยู่ของมัน ณ จุดนี้ในที่สุดเราก็กิโมโนจะถูกตัดสินในทางที่เกือบตอนนี้เรารู้ว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัฒนธรรมในสมัยเอโดะ , ชนชั้นสูงหญิง -- นอกเหนือไปจากซามูไรเศรษฐีชาวเมืองกลายเป็นทรัพย์สมบัติลงทุนแฟชั่นกิโมโนหรูหรามีสูงขึ้น นี่คือเวลาสำหรับชุดแต่งงาน ซึ่งเกิด อาหารในโซนที่ปรากฏ และคึกคัก . เข็มขัดตัวเองจะขยายไปที่ความยาวใด ๆ ในแต่ละช่วงเวลา วัตถุประสงค์จะใส่กิโมโนรอบ " และเปลี่ยนวัตถุประสงค์ของการดำรงอยู่ของมัน ณจุดนี้ ในที่สุดผมก็ตัดสินลงเสื้อผ้าตอนนี้เรารู้เรื่องเรา