お前、笑うんだな。そちらの方が良いぜ」「……そう、か」「おう」 はにか

お前、笑うんだな。そちらの方が良いぜ」
「……そう、か」
「おう」
はにかんだ笑みに応える様に、山伏は顔を綻ばせた。
その時芽生えた芯を抉る様な痛みは暫く止まず、同田貫が同じ刀剣の付喪神に恋心を抱いていると知るのは、日差しが肌を刺す本格的な夏に入ってからのことであった。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณหัวเราะ ทำไมมีดี「…… ใช่"ฮ่อ" เพื่อตอบสนองยิ้มอาย มา 綻baseta หน้า ได้ในความเจ็บปวดมันแบ่งหลักเพิ่มขึ้นเมื่อดูในแสงแดดของฤดูร้อนที่เต็มเปี่ยมและ tukumogami กระหน่ำดาบ dōtanuki เดียวกันเกี่ยวกับความรัก และรู้ในขณะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณฉันหัวเราะ มีมันเป็นสิ่งที่ดีษร
"" ...... ดังนั้นทั้ง
"'กษัตริย์'
เป็นรอยยิ้มที่ตอบสนองความขี้อาย, yamabushi เป็น Hokoroba ใบหน้า
ในขณะที่แกนหลักของแซะอาการปวดดังกล่าวที่แตกหน่อโดยไม่ต้องมาห์ในขณะที่คุณรู้จักและdōtanukiถือเป็นความรักใน tsukumogami ดาบเดียวกันก็คือการที่มันเป็นมาตั้งแต่จุดเริ่มต้นของแสงแดดฤดูร้อนที่เต็มเปี่ยมหมายถึงผิว มันเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณหัวเราะ มันเป็นวิธีที่ดีของ」
「 . . . . . . . ดังนั้น 」
「 : 1993 ) ตาหวานยิ้มตาม เขายิ้มหน้าบาน เลือกแกนโต เวลาที่ปวดสักพัก ผมรู้ว่าโดทานูกิดาบมีรักทสึกุโมะงามิเดียวกันดวงอาทิตย์ในฤดูร้อนจากการกัดจริง ที่