The “Rentier State” and “Rentier Me

The “Rentier State” and “Rentier Mentality” in the GCC Oil States The term “rent” relates to “income derived from the gift of nature” or in other words “rent as pure luck.” The term “rentier state” refers to a situation in which the rental incomes, which largely dominate the governmental revenues, are external to domestic production. Although some rental income exists in any country, in the GCC oil states, rental income - stemming predominantly from oil revenues - amounts to at least 80% of total direct governmental revenues. The fact that the rent is external is crucial as it enables the economy to exist without a strong internal productive sector. Consequently, in a rentier economy, the scale of the national income does not reflect the performance of the domestic economy, but it is rather a function of the price of the rentier resource in the international market. Thus, a “rentier government” does not deal with the redistribution of internal resources through taxes on income and commodities on the one hand and supplying various so- cial services, subsidies and allowances on the other, in return for political participation. It rather mainly deals with the distri- bution of the external rental incomes among the indigenous population in the most beneficial political manner. Conse- quently, in the GCC countries, “a rentier mentality” emerged in which the government was not a political representative body, but rather a supplier of allowances, subsidies and various services which were free of charge in exchange for con- cessions regarding political participation on the part of the citizens. Hence, citizenship in a rentier state became a source of direct and indirect financial benefits. A major tool to distribute the rental wealth among the citizens is through employ- ment in the public sector which offers to its national employees high salaries and luxury work conditions without any work- reward causation. A highly rewarded job in the public sector is the key component of the “social contract” between the GCC royal families and their citizens. These are jobs for life. In addition, nationals do not have to pay income taxes. In re- turn, the state, namely, the ruling family, expects citizens to be totally loyal. The political implication of a rentier state is thus “no taxation and no representation”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"Rentier สถานะ" และ "ความคิด Rentier" ใน GCC น้ำมันอเมริกาคำว่า "เช่า"เกี่ยวข้องกับ"รายได้จากของขวัญจากธรรมชาติ" หรือในคำอื่นๆ "เช่าโชคเท่านั้น" คำว่า "rentier สถานะ" หมายถึงสถานการณ์ที่รายได้การเช่า ซึ่งส่วนใหญ่ครองรายได้รัฐบาล มีภายในประเทศผลิต แม้ว่าบางรายได้ค่าเช่าที่มีอยู่ในประเทศใดในอเมริกาน้ำมัน GCC เช่ารายได้เกิดเป็นจากน้ำมันรายได้เงินไปอย่างน้อย 80% ของรายได้รวมรัฐบาลโดยตรง ความจริงที่ว่าเช่าภายนอกเป็นสิ่งสำคัญช่วยให้ประหยัดอยู่ โดยภาคการผลิตภายในแข็งแรง ดังนั้น ในเศรษฐกิจ rentier ขนาดของรายได้แห่งชาติสะท้อนให้เห็นถึงประสิทธิภาพของเศรษฐกิจภายในประเทศ แต่ก็เป็นฟังก์ชันของราคาของทรัพยากร rentier ในตลาดต่างประเทศ ดังนั้น "รัฐบาล rentier" ไม่จัดการกับการกระจายของทรัพยากรภายในผ่านภาษีรายได้และสินค้ามือหนึ่งและการขายต่าง ๆ เพื่อกับบริการ เงินอุดหนุน และเงินอื่น ๆ ผลตอบแทนทางการเมือง มีส่วนร่วม ข้อเสนอส่วนใหญ่ค่อนข้าง มีการ distri bution รายได้เช่าภายนอกในกลุ่มประชากรชนพื้นเมืองในลักษณะทางการเมืองเป็นประโยชน์มากที่สุด Conse-quently ในประเทศ GCC "เป็นความคิดของ rentier" ออกมาซึ่งรัฐบาลไม่ตัวแทนทางการเมือง แต่การจำหน่ายของเบี้ยเลี้ยง เงินอุดหนุน และบริการต่าง ๆ ซึ่งเสียค่าใช้จ่ายเพื่อแลกกับคอน cessions เกี่ยวกับการมีส่วนร่วมทางการเมืองในส่วนของประชาชน ดังนั้น พลเมืองในรัฐ rentier เป็น แหล่งที่มาของสิทธิประโยชน์โดยตรง และทางอ้อม เครื่องมือหลักการกระจายความมั่งคั่งให้เช่าในหมู่ประชาชนคือการจ้างพยาบาลในภาครัฐซึ่งมีชาติสูงพนักงานเงินเดือนและหรูหรางานโดยตลอดทั้งงานรางวัล ... งานรับรางวัลที่สูงในภาครัฐเป็นองค์ประกอบสำคัญของ "สังคมสัญญา" ระหว่างพระบรมวงศานุวงศ์ GCC และประชากร งานเพื่อชีวิตเหล่านี้ได้ คนไม่มีการจ่ายภาษีเงินได้ ในเปิดใหม่ รัฐ คือ ตระกูล คาดว่าประชาชนจะภักดีทั้งหมด ชัดเจนทางการเมืองของรัฐ rentier จึง "ไม่เสียภาษีและไม่รับรอง"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รัฐ "มีรายได้ประจำ" และ "ความคิดมีรายได้ประจำ" ใน GCC น้ำมันสหรัฐอเมริกาคำว่า "เช่า" ที่เกี่ยวข้องกับ "รายได้ที่ได้จากการขายของที่ระลึกของธรรมชาติ" หรืออีกนัยหนึ่ง "ให้เช่าโชคบริสุทธิ์." คำว่า "รัฐมีรายได้ประจำ" หมายถึง . สถานการณ์ที่รายได้เช่าซึ่งส่วนใหญ่ครองรายได้รัฐบาลอยู่ภายนอกผลิตในประเทศแม้ว่าบางรายได้ค่าเช่าที่มีอยู่ในประเทศใด ๆ ในรัฐน้ำมัน GCC รายได้ค่าเช่า - กั้นส่วนใหญ่มาจากรายได้จากน้ำมัน - ปริมาณอย่างน้อย 80 % ของรายได้ของภาครัฐรวมโดยตรง. ความจริงที่ว่าค่าเช่าเป็นภายนอกเป็นสิ่งสำคัญที่จะช่วยให้เศรษฐกิจจะมีชีวิตอยู่ได้โดยไม่ต้องภาคการผลิตที่แข็งแกร่งภายใน. ดังนั้นในระบบเศรษฐกิจที่มีรายได้ประจำขนาดของรายได้ประชาชาติไม่ได้สะท้อนให้เห็นถึงประสิทธิภาพการทำงานของ เศรษฐกิจภายในประเทศ แต่มันค่อนข้างฟังก์ชั่นของราคาของทรัพยากรที่มีรายได้ประจำในตลาดต่างประเทศได้. ดังนั้น "รัฐบาลมีรายได้ประจำ" ไม่ได้จัดการกับการกระจายของทรัพยากรภายในผ่านภาษีรายได้และสินค้าโภคภัณฑ์ในมือข้างหนึ่งและการจัดหาต่างๆ ทีเราบริการทางการอุดหนุนและค่าเบี้ยเลี้ยงที่อื่น ๆ ในการตอบแทนสำหรับการมีส่วนร่วมทางการเมือง. มันค่อนข้างส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับ bution distri- ของรายได้เช่าภายนอกในหมู่ประชากรในประเทศในลักษณะทางการเมืองเป็นประโยชน์มากที่สุด. เข้มงวดใน GCC ประเทศ "ความคิดที่มีรายได้ประจำ" โผล่ออกมาในที่รัฐบาลไม่ได้เป็นตัวแทนทางการเมือง แต่ผู้จัดจำหน่ายของเบี้ยเลี้ยงเงินอุดหนุนและบริการต่าง ๆ ซึ่งเป็นค่าใช้จ่ายในการแลกเปลี่ยนสำหรับ cessions งเกี่ยวกับการมีส่วนร่วมทางการเมืองในส่วนของประชาชนที่ . ดังนั้นการเป็นพลเมืองในรัฐมีรายได้ประจำกลายเป็นแหล่งที่มาของผลประโยชน์ทางการเงินโดยตรงและโดยอ้อม. เป็นเครื่องมือที่สำคัญในการกระจายความมั่งคั่งให้เช่าในหมู่ประชาชนคือผ่าน ment การจ้างงานในภาครัฐซึ่งมีให้กับพนักงานของชาติเงินเดือนสูงและสภาพการทำงานที่หรูหรา โดยไม่ทำให้เกิดผลงานที่ได้รับรางวัลใด ๆ . งานได้รับผลตอบแทนสูงในภาครัฐเป็นองค์ประกอบที่สำคัญของ "สัญญาทางสังคม" ระหว่าง GCC พระราชครอบครัวและประชาชนของพวกเขา. เหล่านี้เป็นงานสำหรับชีวิต. นอกจากนี้ในพระบรมราชูปถัมภ์จะได้ไม่ต้องจ่ายรายได้ ภาษี. ในทางกลับกันอีกรัฐคือครอบครัวผู้ปกครองคาดว่าประชาชนจะจงรักภักดีโดยสิ้นเชิง. ความหมายทางการเมืองของรัฐมีรายได้ประจำจึง "ไม่มีการจัดเก็บภาษีและไม่ได้เป็นตัวแทน"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ผู้มีรายได้ประจำรัฐ " และ " ผู้มีรายได้ประจำความคิด " ใน GCC น้ำมันสหรัฐอเมริกาคำว่า " เช่า " " พระราชาคณะรายได้ที่ได้มาจากของขวัญของธรรมชาติ , หรือในคำอื่น ๆ " เช่า " เป็นโชคดีที่บริสุทธิ์ คำว่า " ผู้มีรายได้ประจำรัฐ " หมายถึงสถานการณ์ที่รายได้ ซึ่งครองรายได้ส่วนใหญ่เช่าแตกต่างเป็นภายนอก การผลิตภายในประเทศ แม้ว่ารายได้ค่าเช่าบางส่วนอยู่ในประเทศใด ๆใน รายได้ค่าเช่า GCC น้ำมันอเมริกา ที่เกิดจากน้ำมันรายได้เด่น -- ปริมาณอย่างน้อย 80% ของรายได้รวม จากความเป็นจริงที่แตกต่างจากภายนอกโดยตรง คือ ค่าเช่าเป็นสําคัญ มันช่วยให้เศรษฐกิจที่จะอยู่โดยไม่แข็งแรงภายใน การผลิตภาคอุตสาหกรรมในผู้มีรายได้ประจำจากนั้น ที่ขนาดของเศรษฐกิจแห่งชาติ . และไม่ได้สะท้อนให้เห็นถึงประสิทธิภาพของเศรษฐกิจภายในประเทศ และระหว่างประเทศ แต่เป็นฟังก์ชันของราคาของแบคแกมมอนอินเทอร์เน็ตทรัพยากรในตลาด " ดังนั้น ผู้มีรายได้ประจำรัฐบาลไม่จัดการกับการกระจายของทรัพยากรภายในผ่านภาษีของรายได้ และสินค้าโภคภัณฑ์ ในมือข้างหนึ่งและการขายต่าง ๆ เพื่อให้่บริการ , เงินอุดหนุนอื่น ๆ , เบี้ยเลี้ยงและผลตอบแทนสำหรับการมีส่วนร่วมทางการเมือง มันค่อนข้างข้อตกลงส่วนใหญ่กับภายนอกของตำบล bution เช่ารายได้ของประชากรพื้นเมืองในลักษณะที่เป็นประโยชน์มากที่สุด conse ทางการเมือง และสำหรับประเทศใน GCC " ผู้มีรายได้ประจำเกิดความคิด " ซึ่งรัฐบาลไม่ใช่ตัวแทนทางการเมือง ตัว แต่ ค่อนข้างจัดหาเงินช่วยเหลือ ซู bsidies และการบริการต่าง ๆที่ฟรีในการแลกเปลี่ยนสำหรับคอน - cessions เกี่ยวกับการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชน ในส่วนของประชาชน ดังนั้น พลเมืองในรัฐผู้มีรายได้ประจำกลายเป็นแหล่งที่มาทางตรงและทางอ้อม ผลประโยชน์ทางการเงิน เป็นเครื่องมือหลักเพื่อกระจายความมั่งคั่งคือเช่าในหมู่ประชาชนผ่านจ้างตนเอง ment ในภาครัฐ ซึ่ง เสนอเงินเดือนสูงเงื่อนไขแห่งชาติและพนักงานขายทำงานได้โดยไม่ต้องทำงานตอบแทนซึ่งกันและกัน ขอรางวัลงานในภาครัฐเป็นหัวใจสำคัญของ " สัญญาทางสังคม " ระหว่าง GCC ราชวงศ์และประชาชนของพวกเขาเกี่ยวกับงานเหล่านี้สำหรับชีวิตนอกจากนี้ ชาติไม่ต้องจ่ายภาษีเงินได้ในอีกครั้งเปิด รัฐ คือ ครอบครัวปกครอง EXP ซื่อสัตย์ประชาชนจะโดยสิ้นเชิงผลเกี่ยวกับนัยทางการเมืองของรัฐคือ " ไม่มีภาษีผู้มีรายได้ประจำและดังนั้นจึงไม่มีการ "