時が止まったのかと思うような空白を、金城は感じた。自分が今、何を言われ

時が止まったのかと思うような空白を、金城は感じた。自分が今、何を言われたのか。福富が一体何を言ったのか。発された音を脳内で反芻し、言葉として意味を理解するまでに時間がかかった。
それは先程体験した恐怖と嫌悪を想起させるものだ――と。思い至った金城は憎しみを込めて福富を睨みつける。肩口に埋められた福富の顔は、金城には見ることができない。頬に刺さる色の抜けた髪が、そんな金城の表情など意に介していないと言っているように金城には見えた。

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ว่างเปล่า และหยุดเมื่อฉันรู้สึก Kinjo ฉันตอนนี้บอกว่า จะทำอย่างไร Fukutomi กล่าวว่า แน่นอนหรือไม่ เสียงที่เปล่งออกมา และ ruminating ในสมอง เข้าใจความหมายเป็นคำใช้เวลา มีหมายความว่า การที่เรามอบให้ก่อนหน้านี้มีประสบการณ์กลัวและ loathing - และการ Kinjo ฉันรู้ Fukutomi แกลริงกับความเกลียดชัง Fukutomi ฝังไหล่หน้าไม่เห็น Kinjo มีคำพูด และไม่ ผ่านดังกล่าวคาเนชิโร่หน้า นิพจน์ เช่นแท่งสีผมในแก้ม swipes ประจักษ์ Kinjo

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เปล่าเช่นคิดว่าเวลาที่ได้หยุด Kaneshiro รู้สึก ไม่ว่าจะเป็นในขณะนี้เป็นสิ่งที่จะพูด ไม่ว่าจะเป็น Fukutomi กล่าวว่าห่า เสียงที่ปล่อยออกมาถูกแมนในสมองก็เอาเวลาที่จะเข้าใจความหมายเป็นคำพูด
มันชวนให้นึกถึงความรังเกียจและความกลัวที่คุณเพิ่งประสบการณ์ - และ ผมคิดว่าการเป็นผู้นำ Kaneshiro ย่ามใจ Fukutomi ด้วยความเกลียดชังที่ดี ใบหน้า Fukutomi ฝังอยู่ในไหล่จะไม่สามารถมองเห็นได้ใน Kinjo สีของผมที่หายไปที่เกาะติดเข้าไปในแก้มดูเหมือนจะ Kaneshiro ที่บอกว่าไม่ประสงค์เช่นเช่น Jincheng ในการแสดงออก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อฉันหยุดและที่ว่างเปล่า คินโจ . ฉันแค่จะบอกว่า . fukutomi ที่กล่าวว่า ที่ปล่อยออกมาเสียงการวิเคราะห์ในสมอง มันเอาเวลาที่จะเข้าใจความหมายของคำ มัน . . . และจำเพียงประสบการณ์สยองขวัญ และขยะแขยง คินโจต้องจ้อง fukutomi กับความเกลียดชัง หน้า fukutomi ถูกฝังอยู่ที่ไหล่ ทำให้ไม่สามารถเห็น ในหน้าของไม้ , สีผมเป็นคำพูดที่แสดงออกของคินโจไม่มีทางที่จะมอง ที่