初めてのジョギングは、太陽が昇ったばかりの早朝だった。朝なのに元気いっ

初めてのジョギングは、太陽が昇ったばかりの早朝だった。朝なのに元気いっぱいの笑顔で迎えに来てくれたのは、護衛の三原さん。

「おはようございます！麗華お嬢様！さぁ！今日から頑張りましょう！」
「おはようございます…。よろしくお願いいたします…」

庭で足を中心としたストレッチをした後、私達は家の周りをゆっくりと走り出した。
三原さんの提案で初日は３キロだ。私は３キロも走ったことがないと渋ったのだけど、これ以上短い距離では意味がないと言われてしまったのでしょうがない。

「今日はタイムを競っているわけではないので、自分のペースでゆっくり走りましょう！」
「はい」

三原さんに促されて最初は元気よく走ったが、門を出てしばらくすると、すぐにバテた。肺が痛くなってきたのだ。

「えっ！麗華お嬢様、どうしました？！」
「…苦しいです」
「まだ５００メートルも走っていませんよ？！」

そんなの知りません。もっとペースを落とさないと３キロも走れないと思います。
私のひ弱な根性を、熱血体育会系の三原さんは許してはくれなかった。

「麗華お嬢様！それじゃあ歩くよりも遅いですよ？！しっかり！」

ムリです。苦しいです。もうギブアップです…。
１キロも走っていないうちから、私の呼吸はゼイゼイいいだした。上半身が前に傾き、手が犬かきのように空気を掻く。気管支が…気管支が、ヒリヒリする…。口の中に血の味が…。

「麗華お嬢様！もっと腕を振って！ほら、いっちに！いっちに！」


三原さんは併走しながら手拍子で私を鼓舞する。
「麗華お嬢様！自分に負けるな！」「麗華お嬢様！まだ半分も走ってませんよ！元気出して！」「ほら顔を上げてしっかり前を向く！はい！はい！はい！」
朝の高級住宅街に三原さんの声が響く。
苦しい…、なんで走ろうなんて考えちゃったんだろう…、エンドルフィン放出はまだか…。待てど暮らせどランナーズハイがやってこない…。苦しい…、苦しいよぉ…。
最後は三原さんに背中を押されながらも、私はなんとか家の周り３キロを走りきった。
ガクガクする足をもつれさせ、私はそのまま庭に倒れこんだ。芝生がチクチクするけど気にしてらんない。

「麗華お嬢様！ジョギング後のストレッチが残っていますよ！」

ムリです…。もう起き上がる力も残っていません…。心臓がドドドドドドド…ッて危険なビートを刻んでいます。
ぐったりと庭を転がる私の姿を、様子を見にきたお兄様が目を丸くして発見した。

「麗華、大丈夫か…？」

呼吸が戻らず声を出そうとするとヒューヒューと変な音がするので、首だけを振って意思表示をした。

「三原さん、どのくらい走ったの？」
「約３キロですが」
「う～ん、３キロでこれかぁ…」

お兄様の困った声が聞こえます。不甲斐ない私でごめん、ふたりとも。

「でも大丈夫ですよ！毎日走り続ければ体力もついてきますから！」

えっ！毎日走るの？！
拒絶したくても苦しくてしゃべれない。やだよ、すでに今日一日で懲りたっていうのに…。もう走るのやめたいよ…。
でも三原さんは私のジョギング専用の護衛さんだ。私の気まぐれに付き合わされたあげく、たった一日でやーめた！は、あまりに我がままだよね…。でもつらい…。
日差しも強くなってきたので、このまま転がっていると焼けてしまう。よっこらしょと、重い体をなんとか起こし、三原さんとお兄様に支えられながら室内に入った。そしてまた転がった。

三原さんの熱血叱咤激励のおかげで、私の醜態がお昼にはご近所中に知れ渡っていた。それに対し、外聞を人一倍気にするお母様激怒。最悪だ…。
次の日から、私達は車で家から少し離れた公園まで行き、そこで走ることになった。
しかしお母様の機嫌は未だ直らない。最悪だ…。
唯一の心の慰めは、ベアトリーチェからの“今日は５キロ走ったよ！”“今日は夜も走っちゃった！”というメールだ。私はひとりじゃない──。





お母様の損ねてしまった機嫌をとるためにも、私はお母様の勧めるデトックスプランに参加するしかなくなってしまった。
行きたくないな～。でもこれで私が行かないなんて言ったら、今度こそお母様が怒り狂うだろう。恥をかかせたペナルティとして、甘んじて受けるしかあるまい。
今回は去年の断食のようなダイエットプランではなくデトックスプランなんだし、そこまでつらくはないだろう…。

お母様と一緒に、今回のプランが開催される鏑木グループのホテルにやってきた。後ろからポーターさんが私達の大荷物を運んでくれる。案内された部屋にはお母様とお付き合いのある上流階級のマダム達が揃っていた。去年と似たような顔ぶれだ。この中にダイエットが好きなマダムがいてみんなを誘っているんだろうなぁ。迷惑なことだ…。
ふと見ると、そこになぜか着飾った舞浜さんの姿があった。

「あら、麗華さん。貴女も来たの」

舞浜さんが私に気づき、こちらに近づいてきた。

「ええ。舞浜さんもいらしてたのね」

舞浜さんの攻撃的な視線を、私は笑顔で受けた。

「断食に続き、今年はデトックス？貴女も必死ねぇ。そこまでして雅哉様のお母様の気を引きたいなんて」

はあ？

「誤解なさっているようですけど、私はあくまでも母の付き添いですわ。舞浜さんこそ、断食をあれほど小バカになさってたのに今年は参加されるなんて、どういった風の吹き回しかしら。将を射んと欲すればまず馬を射よ。ご自分がそうだからと言って、私まで同じだと思われるのは心外ですわ」
「なんですって」

ふん。舞浜さんに睨まれたって怖くもなんともない。あんたは今日も巻きが甘いんだよ。
私は笑顔でごきげんようと挨拶をし、その場を離れた。

なんだか面倒なことになりそうだなぁ…。
あっ、耀美さんだ！おーい！
舞浜さんの視線が背中に突き刺さっているけど気にしなーい。
全員が揃ったところで、鏑木のお母様がバーンと登場した。

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นครั้งแรกของการวิ่งจ๊อกกิ้งมันเป็นช่วงเช้าของวันเพียงแค่ดวงอาทิตย์ขึ้น มาให้การต้อนรับด้วยรอยยิ้มที่มีพลังถึงแม้ว่าตอนเช้า, คุ้มกัน Mihara ของ

"เราทำดีที่สุดของเราจากตอนเช้าที่ดี! Reika เจ้าหญิง! Now! วันนี้!"
Good Morning " .... ขอบคุณขอบคุณ ... "

หลังจากยืดที่มีความสำคัญในการเดินเท้าในสวนเราช้าไปรอบ ๆ บ้าน เขาเริ่มที่จะเรียกใช้
วันแรกที่แนะนำของ Mihara ที่อยู่ห่างออกไปสามกิโลเมตร ฉันรู้ว่าเขาไม่เต็มใจและไม่เคยวิ่งกว่าสามกิโลเมตรและสามารถช่วยไม่ได้เพราะได้รับการบอกว่ามีความรู้สึกไม่ในเรื่องนี้มากขึ้นกว่าระยะทางสั้น ๆ

"เพราะมันไม่ได้มีเวลาที่จะแข่งขันในวันนี้ขอทำงานช้าที่ก้าวของคุณเอง!"
"ใช่"

Mihara ของแรงบันดาลใจและต้นวิ่งเริงร่าหลังจากที่ในขณะออกจากประตูทันที Bate มันเป็น ฉันปอดได้กลายเป็นความเจ็บปวด

"โอ้! Reika เจ้าหญิงคือสิ่งที่ ?!"
" ... มันเป็นความเจ็บปวด"
"ผมไม่ได้แม้จะยังคงทำงาน 500 เมตร ?!"

ผมไม่ทราบว่าดังกล่าวของ ผมคิดว่ามันไม่สามารถทำงานได้สามกิโลเมตรและจะไม่ลดลงมากขึ้นก้าว
กล้าใจเสาะที่ฉันไม่ได้ฉันยกโทษให้หลงใหลนักกีฬา Mihara ของ

"ปริ๊นเซ Reika! 'm ช้ากว่าเดินดีแล้ว ?! Firm!"

เป็นไปไม่ได้ มันเป็นความเจ็บปวด เป็นอีกหนึ่งให้ขึ้น ....
จากบรรดาคุณไม่ได้ทำงาน 1 กมหายใจของฉันเริ่มที่จะพูดดังเสียงฮืด ๆ เอียงร่างกายส่วนบนก่อนที่มือเกาอากาศเหมือนพายเรือสุนัข หลอดลมตีบ ... รู้สึกเสียวซ่า .... รสชาติของเลือด ... ในปาก

"โบก Reika หญิงสาว! แขนอื่น ๆ ! คุณจะรู้ว่าเพื่อให้ตรงกับ! เพื่อให้ตรงกับ"


นาย Mihara เป็นแรงบันดาลใจฉันด้วยเสียงปรบมือในขณะที่ด้านข้าง
"เลดี้ Reika อย่าสูญเสียให้กับตัวเอง!", "เลดี้ Reika! ยังคงครึ่งยังออก running'm ไม่ได้! Genki!" "หน้าอย่างมั่นคงก่อนที่จะเพิ่มเฮ้เผชิญ Yes! Yes! Yes!"
ตอนเช้าของวันที่อยู่อาศัยระดับหรู เสียงของ Mihara ในเมืองก้อง
เจ็บปวด ... ผมสงสัยมีจินตนาการคุณว่าทำไม Hashiro ... หรือปล่อย endorphin ยังคง .... รอสักครู่จะมีชีวิตอยู่ ฯลฯ ฯลฯ รองชนะเลิศอันดับสูงไม่ Yatteko .... เจ็บปวด ... เจ็บปวดยู ....
สุดท้ายแม้ในขณะที่ถูกผลักดันกลับไปยังนาย Mihara ผมได้รับการจัดการอย่างเต็มที่ที่จะเรียกใช้ 3 กม. รอบ ๆ บ้าน
ผมพันกันน็อคเพื่อให้เท้าผมตะโกนขณะที่พวกเขาลดลงไปที่สวน ไม่มีใจวิ่งไปที่สนามหญ้า แต่เป็นกระท่อนกระแท่น

"ผมจะไม่อยู่ Reika เจ้าหญิง! ยืดหลังการวิ่งจ๊อกกิ้ง!"

มันเป็นไปไม่ได้ .... ไม่ได้ยังคงเป็นแรงอีกต่อไปได้รับการขึ้น .... หัวใจมีการแกะสลักจังหวะอันตรายบน Dodo Dododododo ต้อง ....
สายตาของฉันปวกเปียกจะม้วนสวนพี่ชายของคุณที่มาดูสถานการณ์ที่ถูกค้นพบกับดวงตากลม

"Reika โอเคหรือ ... ?"

เพราะหายใจผิวปากและเสียงแปลกที่เมื่อคุณให้บริการเสียงจะไม่กลับมาเป็นจอแสดงผลความตั้งใจที่ส่ายหัวเท่านั้น

"Mihara ของเท่าใดวิ่งที่?"
"มันเป็น 3 กิโลเมตร"
"อืมมฮะนี้ 3 กม ... "

เสียงของความสุขที่คุณจะได้ยินเสียงของพี่ชายของคุณ หน้าด้านเสียใจกับฉัน Futaritomo

"มันเป็น แต่เอาล่ะ! เพราะคุณมียังมีความแข็งแรงทางกายภาพถ้าคุณยังคงทำงานทุกวัน!"

เอ๊ะ! ทำงานทุกวัน? !
และไม่พูดความเจ็บปวดได้ต้องการที่จะปฏิเสธ ยาก็จะพูดแล้ววันนี้เรียนรู้จากประสบการณ์ในวันนี้ .... ฉันต้องการที่จะเลิกวิ่งอีก ....
แต่ Mihara ของของ Escort ของการวิ่งออกกำลังกายของฉันเท่านั้น มันออกซึ่งเป็นโขกกับราชประสงค์ของฉัน meta YER ในเวลาเพียงหนึ่งวัน! มันเป็นฮะเกินไปปล่อยตัวด้วยตนเอง .... แต่ความเจ็บปวด ....
ตั้งแต่ดวงอาทิตย์ก็ยังแข็งแกร่งเผาและนอนอยู่ในสภาพนี้ และ Yokkorasho สาเหตุอย่างใดร่างกายหนักเข้าไปในห้องด้วยการสนับสนุนของ Mihara กับพี่ชายของคุณ และยังจะรีด

ขอขอบคุณที่พูดให้กำลังใจหลงใหล Mihara ของสิ่งที่น่ารังเกียจของฉันคือการรับประทานอาหารกลางวันที่ได้รับรู้กันไปทั่วในละแวกของคุณ ในทางตรงกันข้ามแม่โกรธกังวลเกี่ยวกับมากกว่าคนอื่น ๆ ชื่อเสียง ที่เลวร้ายที่สุด ....
จากวันรุ่งขึ้นเราควรจะขึ้นไปยังสวนสาธารณะเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ห่างไกลจากบ้านโดยรถยนต์ที่วิ่ง
แต่อารมณ์ของแม่ที่ไม่ได้รับการซ่อมแซมยัง ที่เลวร้ายที่สุด ....
หัวใจเพียงหนึ่งเดียวของปลอบใจมันเป็นอีเมลที่ "ฉันวิ่ง 5 กิโลเมตรในวันนี้!" "วันนี้ผมขับรถในเวลากลางคืน!" จาก Beatrice ฉันไม่ได้อยู่คนเดียว──





เพื่อที่จะใช้เวลาไปคิดถึงอารมณ์ของแม่ผมก็หายไปเท่านั้นที่จะมีส่วนร่วมในการวางแผนการดีท็อกซ์ที่แนะนำโดยแม่
~ ไม่ต้องการที่จะไป แต่เราบอก Nante ตอนนี้ผมไม่ได้ไปตอนนี้สิ่งที่แม่จะโกรธ ในฐานะที่เป็นโทษเป็นเกียรติแน่นอนกรณีที่ได้รับอนุญาตเท่านั้นตัวเองได้รับ
เวลาแผน to'm ดีท็อกซ์นี้แทนที่จะวางแผนการรับประทานอาหารเช่นปีที่ผ่านมาของการอดอาหารจะไม่เจ็บปวดจนกว่าจะมี ....

พร้อมกับแม่ของเขามาถึงกลุ่ม Kaburagi ว่าแผนนี้จะจัดขึ้นที่โรงแรม เปิดประตูจากด้านหลังเราแบกกระเป๋าเดินทางขนาดใหญ่ของเรา ไกด์ห้องพักพร้อมกับแหม่มบนชั้นที่แม่และความสัมพันธ์ของคุณ มันเล่นตัวจริงใกล้เคียงกับปีที่ผ่านมา ผมสงสัยว่าผมสงสัยว่าได้รับเชิญให้ไปในอาหารในครั้งนี้จะมีแหม่มชอบคือ สิ่งที่น่ารำคาญ ....
มองอย่างกระทันหันโดยไม่มีเหตุผลที่สวมใส่บางร่างของ Maihama ในมี

"โอ้ Reika ของ. ผู้หญิงก็มา"

Maihama สังเกตเห็นผมเดินเข้ามาที่นี่

"ใช่. ฉันไม่จำเป็นต้องใด ๆ Maihama ของ"

เส้นก้าวร้าว Maihama ของสายตาผมได้รับการต้อนรับด้วยรอยยิ้ม

"ต่อไปนี้การอดอาหารเฮ้หมดหวังยังดีท็อกซ์? เลดี้ปีนี้. Nante ต้องการที่จะดึงดูดความสนใจของมารดาของ Masaya เช่นคุณไปอยู่ที่นั่น."

มาอีกครั้งหรือไม่

ฉันดูเหมือนจะทำให้ตัวเอง "ความเข้าใจผิดฉันอย่างที่ฉันเป็นผู้ดูแลของแม่. Maihama ของสิ่งที่ Nante ปีนี้ แต่ก็ทำให้ตัวเองโง่ขนาดเล็กเพื่อการอดอาหารมากมีส่วนร่วมสิ่งที่ฉันสงสัย Fukimawashi กล่าวว่าลม. มาซารุ ถ้าอินและ Hossure แรก Iyo ม้า. เพียงเพราะคุณเองก็คือมันเป็นเรื่องน่าเศร้าที่จะคิดว่ามันเป็นเรื่องเดียวกันกับฉัน. "
" อะไรคือ "อะไร

มูล Maihama ไม่จริงจังยังกลัวฉันถูกจ้องมองมาที่ Anta'm คดเคี้ยวหวานในวันนี้
ฉันมีวันที่ดีกับการทักทายด้วยรอยยิ้มผมต้องออกจากสถานที่

NAA อย่างใดจะเป็นสิ่งที่น่าเบื่อ ....
นั่นก็耀美ซาน! เฮ้!
จ้องมองฉัน Maihama จะติดอยู่บนหลังของการดูแลนาย
ซึ่งทั้งหมดมีความสอดคล้องแม่ของ Kaburagi ปรากฏและการเผาไหม้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ครั้งแรกในตอนเช้าวิ่ง ตะวันก็ขึ้นแล้ว มาตอนเช้าด้วยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยพลังของ Mihara ." อรุณสวัสดิ์ เรย์กะ : พลาด ! เร็วเข้า ! ตั้งใจทำงานกันตั้งแต่วันนี้ !" อรุณสวัสดิ์ครับ ขอบคุณ . . . . . . . "หลังจากสวนสำหรับยืด เราค่อยๆ วิ่งรอบบ้านจุนโกะ Mihara 3 กิโลเมตรในข้อเสนอ ฉันยังไม่วิ่ง 3 กิโลเมตร แต่บอกว่าไม่มีความหมายในระยะสั้น ดังนั้น ฉันไม่สามารถมี" นี่ไม่ใช่เวลาวิ่งช้าๆ ในจังหวะของตนเอง "" ใช่ " .ค้นหา รับแจ้งครั้งแรกร่าวิ่งออกมาสักพัก แต่ประตูทางเข้าห้องน้ำ ปอดของฉัน" เอ๊ะ ! เรย์กะ : มาดาม อะไร ? ! "" . . . . . . . เจ็บปวด "" ยัง 500 เมตรวิ่งไม่ใช่เหรอ ? "ฉันไม่รู้ ฉันคิดว่ามันอาจจะวิ่ง 3 กิโลเมตร การก้าวขึ้นไม่สามารถเริ่มนะ กีฬาที่มุ่งเน้น Mihara , ไม่ได้รับอนุญาตเรย์กะ : " สาวน้อย จากนั้นเดินช้ากว่าคุณ ฮัลโหล !39 . เจ็บปวด ยอมแพ้อีกอย่าหนีจาก 1 กิโลเมตร ก่อนที่จะหายใจ หายใจ ส่วนบนของความลาดชันก่อนที่มือเกา อากาศเหมือนไม้พาย หลอดลม . . . . . . . หลอดลม และซาบซ่า แต่รสชาติของเลือดในปากเรย์กะ : " สาวน้อย จับมือ คุณเห็นอย่างใดอย่างหนึ่ง ! ในหนึ่ง !ค้นหา พร้อมกับอย่างทันที เพื่อสร้างแรงบันดาลใจให้ฉันเรย์กะ : " สาวน้อย อย่าเอาชนะตัวเอง " เรย์กะ : " สาวน้อย ฉันจะไม่วิ่งอีกเลย เชียร์ขึ้น ! " " มองหน้าเช่นกัน ใช่ ! ใช่ ! ใช่ !เสียงจุนโกะ Mihara resounds ในตอนเช้าเจ็บปวด . . . . . . . คุณจะเรียกฉันว่าอะไร . . . . . . . endorphin ปล่อยเลย ผมไม่ทำแบบนั้น . . . . . . . รอนักวิ่งสูง เจ็บปวด . . . . . . . โอ้ , มันเป็นในที่สุด , Mihara , ผลักดันให้เธอกลับมา ฉันหันไปวิ่ง 3 กิโลเมตรรอบ ๆบ้านพันขาเธอ ผมก็กลับมาอยู่ที่สวน ไม่ได้ดูแลทิ่มแทงสนามหญ้าเรย์กะ : " สาวน้อย หลังจากวิ่งซ้ายยืด !39 . ไม่มีพลังงานเหลือที่จะลุกขึ้น หัวใจของドドドドドド . . . . . . . มันอันตรายที่จะเอาชนะผมแกะสลักกับสวนและม้วนพี่ชาย อยากเห็นกับตาให้กว้างเรย์กะ " มันคืออะไร ? "มันฟังดูแปลกๆ . . และกลับมาที่ลมหายใจ และพยายามที่จะทำเสียงเพียงสั่นศีรษะMihara , Run " เท่าไหร่ ? "" มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับสามกิโลเมตร ." ก็กล่าวว่า " นี่คือสามกิโลเมตร . . . . . . .คุณจะได้ยินเสียงของน้องชาย ขอโทษนะ ผมก็ผิดหวัง" แต่ไม่เป็นไร ! ที่เราวิ่งจากแรง !พระเจ้า ! วิ่งทุกวันพวกเขาปฏิเสธที่จะพูดไม่ได้ เจ็บปวด ผมได้ทำวันนั้นก็คือวันนี้ ฉันต้องการจะหยุดวิ่งค้นหา แม้ผมจะวิ่งของฉัน ในบริษัทของผม แค่วันเดียว ขอบคุณครับ เขามันเห็นแก่ตัวนะ แม้จะเจ็บปวดแต่เพราะแสงแดดจะกลายเป็นแข็งแรง อบและรีด . よっこらしょและกำจัดร่างกายหนัก ค้นหา และหอการค้าสนับสนุนโดยพี่ชายของเธอ แล้วรีดค้นหา ขอบคุณที่ให้กําลังใจหลงใหล ผมรู้จักกับคุณสำหรับอาหารกลางวันในละแวก บนมืออื่น ๆ , การดูแลแม่มากกว่าคนอื่น คิดโกรธ แย่ที่สุดวันต่อมา เราก็ไปจอดรถอยู่ห่างจากบ้าน คาดว่าจะเรียกนั้นแต่เป็นอารมณ์ของแม่ไม่หายเลย แย่ที่สุดสิ่งเดียวที่ " เบียทริซ วันนี้ 5 กิโลเมตร ! " วันนี้ฉันวิ่งทั้งคืน ! มันเป็นจดหมาย ผมไม่ได้อยู่คนเดียวเพื่อที่จะพาแม่ของฉัน ฉันมีเพียงมีส่วนร่วมในการดีท็อกซ์วางแผนแม่ฉันไม่ต้องการที่จะเป็น